Το βιογραφικό του μπορεί να μην γεμίζει το μάτι. Από το 2010 όπου εργάστηκε για πρώτη φορά ως χεντ κόουτς πέρασε από έξι συλλόγους, έχοντας φάει με το «κουτάλι» τα γήπεδα της Segunda División B (Γ΄ Ισπανίας). Αν και δεν έχει καταφέρει να ανεβάσει κατηγορία τις ομάδες που ανέλαβε (Πόμπλα, Ταραγόνα, Χοσπιταλέτ, Καστεγιόν, Σαμπαντέλ), εντούτοις επέδειξε έργο φτάνοντας σε αρκετές περιπτώσεις κοντά στους στόχους που είχε θέσει.

Κάπως έτσι βρέθηκε άλλωστε στην πρώτη εκτός Ισπανίας προπονητική απόπειρα του στην Βίσλα Κρακοβίας το 2017.

Ο 48χρονος τεχνικός, ο οποίος εκπροσωπείται από τον αδερφό του Πεπ Γκουαρδιόλα, Πέρε, συμφώνησε να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Ξάνθης μετά την αποχώρηση του Μίλαν Ράσταβατς.

Ο Ραμίρεθ δεν είχε κρύψει την έκπληξη του, από τον τρόπο που βρέθηκε στην Πολωνία κάνοντας ουσιαστικά τα πρώτα βήματα του μακριά από την Ιβηρική.

«Ήταν μια έκπληξη για μένα γιατί για πρώτη φορά εργάστηκα στο εξωτερικό. Ήμουν σκαουτ της Ράγιο Βαγεκάνο και ταξίδευα πολύ σε Βέλγιο, Γερμανία και Γαλλία.

Τότε άρχισα να σκέφτομαι την πιθανότητα να δουλέψω σε ομάδα του εξωτερικού. Μια μέρα δέχθηκα τηλεφώνημα από τον αθλητικό διευθυντή της Βίσλα Κρακοβίας, ο οποίος ήθελε να μιλήσουμε επειδή είχε ακούσει πολύ καλά λόγια για μένα. Μου ζήτησε να συναντηθούμε και να με γνωρίσει προσωπικά. Έτσι ταξίδεψα στην Κρακοβία πριν τα Χριστούγεννα του 2016 και παρακολούθησα το τελευταίο ματς του Α΄ Γύρου. Στη συνέχεια ανέλαβα τον σύλλογο».

Ο νεοφερμένος τεχνικός της Ξάνθης αποφεύγει τα μεγάλα λόγια τονίζοντας πως το οικονομικό δεν αποτελεί προτεραιότητα για εκείνον.

«Το οικονομικό για μένα δεν είναι πρόβλημα. Πιστεύω μπορεί να λυθεί βελτιώνοντας την ομάδα. Είμαι προπονητής που προσαρμόζομαι με βάση το υλικό που καλούμαι να διαχειριστώ. Δεν πιστεύω στις δραστικές αλλαγές, ούτε πηγαίνω κάπου για να πουλήσω ένα συγκεκριμένο μοντέλο παιχνιδιού. Προσπαθώ να φτιάξω το δικό μου στιλ με βάση την ομάδα που έχω».

Σκοπός του Ραμίρεθ είναι να πείσει τους ποδοσφαιριστές του πως όλοι είναι χρήσιμοι ανεξάρτητα από τον χρόνο συμμετοχή τους.

«Ο στόχος μου είναι να φτιάξω ένα ανταγωνιστικό σύνολο. Να είναι ενωμένα τα αποδυτήρια, μεταξύ των βασικών και τον αναπληρωματικών. Κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται πως είναι βασικός ή αναπληρωματικός. Θέλω άπαντες να δίνουν τα πάντα για την ομάδα. Στόχος μου είναι να υπερασπιζόμαστε αυτή την ιδέα. Αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος του προπονητή. Είμαι φιλόδοξος. Ήρθα εδώ, μακριά από το σπίτι μου, τους ανθρώπους μου, την οικογένεια και τα παιδιά μου. Θέλω να είμαι σημαντικός για την ομάδα».

Ο ίδιος παραδέχεται πως αναλαμβάνει συνήθως ομάδες με προβλήματα. Συνήθως φτάνει στην πηγή δίχως να γεύεται το νέκταρ της επιτυχίας. Η δίψα του για διάκριση και η πίστη στις δυνατότητες του, τον έφεραν στην Ξάνθη.

«Πάντα αναλαμβάνω ομάδες με προβλήματα. Πάντα τις βελτιώνω και παίρνω αποφάσεις. Μπορεί να μην έχω πετύχει τους στόχους μου, όμως για αυτό παλεύω και πιστεύω θα τα καταφέρω. Σε κάποιες περιπτώσεις ήταν πολύ μπερδεμένα τα πράγματα. Με την Χοσπιταλέτ τερματίσαμε στη δεύτερη θέση όμως δεν ανεβήκαμε κατηγορία. Στην Καστιγιόν δεν τα καταφέραμε για ένα πέναλτι. Με την Πόμπλα στη διετία που έμεινα στην ομάδα φτάσαμε στα πλέι-οφ».