Τι μας δείχνει το φετινό πρωτάθλημα για το επόμενο...

Το 26-4-0 είναι ο απόλυτος θρίαμβος του ΠΑΟΚ. Είναι αυτό που θα μνημονεύουν τα παιδιά των παιδιών, των φίλων του ΠΑΟΚ που το έζησαν. Ο Κούδας δεν έχει μιλήσει ούτε τις μισές φορές από αυτές που θα μιλήσει στο μέλλον ο Βιεϊρίνια και οι υπόλοιποι για τον φετινό τίτλο μετά από 34 χρόνια. Για το φετινό αήττητο πρωτάθλημα του ΠΑΟΚ, για το εξωφρενικό ακόμη και για τα ελληνικά δεδομένα 26-4-0! Δεν υπάρχει προηγούμενο, μπορεί όμως να υπάρξει επόμενο;

Θα το δείξει προφανώς η ιστορία, αλλά ακόμη και να υπάρξει επόμενο, είτε από τον ΠΑΟΚ, είτε από κάποιον άλλον, τούτο εδώ, το φετινό, έτσι κι' αλλιώς πήρε τη θέση του στην ιστορία.

Συνέβη για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρωτίστως γιατί ο ΠΑΟΚ είχε την ποιότητα για να το κάνει να συμβεί, είχε τους παίκτες, είχε το μπάτζετ, είχε όλες τις προϋποθέσεις. Συνέβη και γιατί ο προπονητής την έκανε τόσο καλά την δουλειά και σε αγωνιστικό επίπεδο, αλλά κυρίως σε πνευματικό επίπεδο, που η ομάδα έμεινε απολύτως συγκεντρωμένη ακόμη και μετά την ουσιαστική ή μαθηματική κατάκτηση του τίτλου. Συνέβη και γιατί η πείνα του ΠΑΟΚ ήταν μεγάλη! Με τους παίκτες και όλους όσοι δουλεύουν για το club να έχουν στο μυαλό τους ότι συνέβη πέρυσι, φέτος δεν άφηναν στην τύχη τίποτα. Και η παραμικρή λεπτομέρεια είχε την σημασία της και περισσότερη προσοχή και από αυτήν που της άρμοζε. Δεν άφηναν τίποτα να πέσει κάτω, τίποτα στην τύχη και όταν το κάνεις αυτό και έχεις και την ποιότητα, τότε εξηγείς ευκολότερα και αυτό το 26-4-0! Με αυτή την αφετηρία ξεκινά ο ΠΑΟΚ την επόμενη σεζόν και με αυτή τη νοοτροπία...

Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός δεν επέτρεψε στον ΠΑΟΚ να πανηγυρίσει με τέτοια επίδοση που έκανε , το πρωτάθλημα νωρίτερα από την προτελευταία αγωνιστική. Εκανε τέτοια σεζόν που στην ουσία μπορείς να μιλήσεις βαθμολογικά για ένα λάθος. Αυτό στο Καραϊσκάκη με τον ΠΑΟΚ. Αν εκείνο το 0-1 ήταν 1-0 ίσως η ιστορία να είχε γραφτεί διαφορετικά. Το 24-3-3 είναι επίδοση πρωταθλήτριας ομάδας στις περισσότερες των περιπτώσεων. Φέτος κόντρα στον εξωπραγματικό ΠΑΟΚ δεν έφτασε... Η ουσία δεν αλλάζει, ο Ολυμπιακός φέτος σε σχέση με πέρυσι έκανε άλματα εμπρός. Αν μείνει σε γενικές γραμμές ως έχει (με αυτόν τον προπονητή και αυτό τον κορμό παικτών) η λογική λέει ότι μπορεί με δύο τρεις σημαντικές προσθήκες να παρουσιαστεί ακόμη καλύτερος. Αν από την άλλη για τους όποιους λόγους φύγουν όχι ένας δύο, αλλά τέσσερις πέντε από τους παίκτες που έκαναν την διαφορά σε αυτή την ομάδα (Σα, Ομάρ, Καμαρά, Φορτούνης, Ποντένσε, Γκιγιέρμε), ασφαλώς ο Ολυμπιακός θα αρχίσει από το μηδέν. Σήμερα που μιλάμε (γιατί μετά το πέρας της μεταγραφικής περιόδου τα πράγματα μπορεί να είναι διαφορετικά) και το επόμενο πρωτάθλημα μοιάζει με κούρσα για δύο...

Κούρσα για δύο, γιατί η ΑΕΚ έκανε βήματα προς τα πίσω την εφετινή σεζόν. Και σε ποιότητα του ρόστερ και με τα πέρα δώθε των προπονητών. Και είναι και η μόνη από τις μεγάλες που δεν βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά άλλωστε, ότι η επόμενη σεζόν δεν θα ξεκινήσει με άλλον προπονητή... Το -23 από τον ΠΑΟΚ και το -18 από τον δεύτερο Ολυμπιακό είναι μεγάλη απόσταση που πρέπει να διανύσει η ΑΕΚ στο επόμενο πρωτάθλημα. Ασφαλώς και μπορεί να το κάνει, αλλά χρειάζεται πολλά. Χρήματα, καλές επιλογές στις μεταγραφές, αλλά και σημασία στις λεπτομέρειες που φέτος δεν υπήρξε. Συν ότι έχει τον πονοκέφαλο Πόνσε, που δεν ξέρει αν θα τον κρατήσει...

Ο Παναθηναϊκός ξεκινά από τόσο πίσω και έχει τέτοια απόσταση που στην πραγματικότητα αυτούς που θα κυνηγήσει να προσπεράσει την επόμενη σεζόν είναι ο Ατρόμητος και ο Αρης, αφού ακόμη και οι βαθμοί που πήρε μέσα στο γήπεδο είναι λιγότεροι από αυτούς που πήρε ο Ατρόμητος και ο Αρης. Η φετινή χρονιά του Παναθηναϊκού μπορεί να αποδειχτεί πιο εύκολη από την επόμενη, όπου οι απαιτήσεις και η πίεση θα είναι μεγαλύτερη. Το φετινό πρωτάθλημα με το -6 στο ξεκίνημά του είχε δημιουργήσει μία αμηχανία και μία αμφιβολία ακόμη και για το αν θα κινδυνεύσει ο Παναθηναϊκός. Η επόμενη θα είναι μία σεζόν μεγαλύτερων απαιτήσεων και το κάθε λάθος θα φαίνεται μεγαλύτερο. Οτιδήποτε λιγότερο από την 4η θέση θα θεωρηθεί και θα είναι για να τα λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, μεγάλη αποτυχία, η οποία μπορεί να παρασύρει και όλο το πρότζεκτ.

Στον Αρη, αν ο πήχης μπει ψηλότερα θα είναι... έγκλημα. Η σταθεροποίηση στην πρώτη πεντάδα είναι το μοναδικό ζητούμενο και παρά το γεγονός ότι μοιάζει εύκολο δεν είναι. Πρώτα ο Αρης πρέπει να πατήσει στα πόδια του γερά και μετά να δει το οτιδήποτε άλλο. Ο μεγάλος κίνδυνος για τον Αρη στην πραγματικότητα είναι η υπεραισιοδοξία. Ακόμη πιο δύσκολο είναι να επαναλάβει την φετινή σεζόν ο Ατρόμητος και μάλιστα χωρίς τον Κάναντι και λογικά χωρίς και τον Κουλούρη. Αλλά στο Περιστέρι το ίδιο πρόβλημα είχαν να αντιμετωπίσουν πάνω κάτω και πέρυσι και τα κατάφεραν. Ολοι οι υπόλοιποι είναι αλήθεια ότι δεν σε ενθουσιάζουν... Δεν βλέπεις την προοπτική, με εξαίρεση ίσως τον ΟΦΗ, αν κερδίσει τα μπαράζ, γιατί την επόμενη σεζόν θα είναι καλύτεροι από την εφετινή. Στη Λαμία σκέφτονται να αλλάξουν προπονητή και να μειώσουν μπάτζετ, στον Πανιώνιο θα ζήσουν χωρίς μεταγραφές και με -6, στη Λάρισα σηκώνεις τα χέρια ψηλά και στον Αστέρα μοιάζει να έχει χαθεί το όραμα.