Α.Ε.Κ. όπως πρέπει να είναι, μα μισή χαρά – χαρά δεν είναι!

100% Επιστροφή* χρημάτων στον αγώνα Βαλένθια – Σπ. Χιχόν! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Δεν αντέχεται άλλο... Τόσα πρόσωπα, τόσοι νέοι άνθρωποι, τόσα μαζεμένα άσχημα μαντάτα. Μια ακόμη απώλεια για την οικογένεια της ΑΕΚ και της Original 21. Τόσο άδικα ξανά... Δεν μπορεί διάολε να το χωνέψει το μυαλό μου, στην πραγματικότητα δεν θέλει να το πιστέψει το είναι μου, δεν μπορώ και δεν θέλω! Όμως ότι και να επιθυμώ, όσα και να μη θέλω να ισχύουν, δεν αλλάζουν ποτέ τη σκληρή πραγματικότητα. Παιδιά, νέοι άνθρωποι, που ζούσαν (και) για την ΑΕΚ την οποία είχαν κάνει τρόπο ζωής, φεύγουν τόσο μικροί και τόσο άδικα...

Πλέον αρχίζει και με τρομάζει η κάθε κλήση στο κινητό μου. Φοβάμαι τι θα ακούσω, τι θα μου πει ο εκάστοτε φίλος που με έχει καλέσει, τι θα μάθω και για ποιον... Έτσι και χθες. Το κινητό μου χτύπησε ενώ ήμουν στον Μιχαλάκη, να πάρω τον καφέ λίγο πριν φτάσω γραφείο, έπαιζε η ΑΕΚ άλλωστε οπότε λίγο ΑΕΚοκουβέντα προτού εστιάσουμε στην αναμέτρηση που ακολουθούσε με τον ΠΑΣ είναι ότι καλύτερο. Μα υπολόγιζα χωρίς το τηλεφώνημα. Στην άλλη άκρη της γραμμής ένας καλός Ενωσίτης φίλος: «Τσακ τι έγινε; Έμαθες κάτι κακό για τον Αλεξέι; Άκουσα ότι είχε τροχαίο, ότι έφυγε... Ξέρεις αν ισχύει;».

Όχι ρε διάολε, σκέφτηκα, όχι δεν γίνεται πάλι... Κι όμως δυστυχώς ήταν γεγονός. Τροχαίο και τέλος... Τι να πει κανείς; Τι λόγια να βρει; Εγώ φωνάζω μόνο «σταμάτα ρε» ώστε να μην υπάρξει άλλο τέτοιο μαντάτο στην οικογένεια της ΑΕΚ. Δεν παλεύεται άλλο... Τι να γράψω; Ο Θεός να τον έχει καλά εκεί που βρίσκεται με τους υπόλοιπους πλέον. Να δώσει δύναμη και κουράγιο στους γονείς του, σε όλους όσοι τον αγάπησαν και έζησαν μαζί του τη γεμάτη (αλλά μικρή) ζωή του. Εκείνοι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Κοινώς οι άνθρωποι που τον αγάπησαν πραγματικά (τα καλά και τα αρνητικά του) και ειδικότερα οι γονείς τους, ο πόνος τους δεν συγκρίνεται με κανενός...

Τώρα γύρνα το... τσιπάκι και γράψε για τη νίκη της πρωταθλήτριας. Η ζωή -λέει- συνεχίζεται και η ΑΕΚ ήταν στα Ιωάννινα απέναντι στον ΠΑΣ όπως πρέπει να είναι. Συγγνώμη μα μισή χαρά – χαρά δεν είναι! Ναι, σωστά, η πρωταθλήτρια δικαιολόγησε σε μια δύσκολη κατά καιρούς έδρα τον τίτλο που έχει. Πέρασε με εμφατικό τρόπο και στο δεύτερο ημίχρονο απέδειξε γιατί είναι τεράστιο club κατεβάζοντας ταχύτητα και σεβόμενη τον αντίπαλό της. Σταμάτησε στα τέσσερα, είχε τρία δοκάρια και άλλες καλές στιγμές... Όταν υπάρχει όμως ο θάνατος ενός μέλους της ίδιας οικογένειας η χαρά αυτή δεν υπάρχει, δεν μπορεί να υπάρχει καν!

Τι άλλαξε όμως και η Ένωση έγινε τόσο καλή; Όχι πολλά πράγματα. Το είπε σωστά ο Μάνταλος. Άλλαξε η διάταξη, η ομάδα παρουσιάστηκε απόλυτα διαβασμένη, οι ποδοσφαιριστές είχαν όλοι επιθυμία και διάθεση να αλλάξουν την κατάσταση. Εδώ στο gazzetta.gr είχατε διαβάσει για τον ήρεμο Ουζουνίδη που είχε εστιάσει στις αλλαγές στη δουλειά και στη διάταξη με τριάδα στην άμυνα. Ήταν κάτι που αν κρίνουμε από το ματς στα Ιωάννινα έπρεπε να 'χει γίνει νωρίτερα. Απ' έξω και εκ του αποτελέσματος είναι εύκολο να κάνουμε κριτική. Αλλά αυτό συμβαίνει πάντα και από πάντα στο ποδόσφαιρο...

Η ΑΕΚ δεν έχει εξτρέμ και όσοι σημειώναμε ότι ίσως πρέπει να αλλάξει η διάταξη, να δει το ενδεχόμενο να παίξει με τριάδα στα στόπερ και ενισχυμένο άξονα, το καταγράφαμε επειδή διαπιστώσαμε και εμπεδώσαμε για ένα διάστημα 2 μηνών (από τον Νοέμβριο και μετά διότι πριν μια χαρά ήταν η εικόνα) ότι δεν βγαίνει το πράγμα που θέλει να παίξει ο Ουζουνίδης. «Και τώρα δεδομένα θα πάμε καλύτερα με το 3-5-2;», είναι η λογική και αυθόρμητη ερώτηση. Η απάντηση εξίσου εύκολη: πάλι όλα κρίνονται από το αποτέλεσμα: this is football... Και έτσι θα κριθεί και το μέλλον του Ουζουνίδη στην ΑΕΚ στο (αμέσως) επόμενο διάστημα και εννοώ μέσα στον Ιανουάριο και έως τον Φεβρουάριο. Έτσι πάει το έργο.

Δεν χρειάζεται να εστιάσουμε πολύ στον αγώνα: η Ένωση ήταν συγκλονιστική στο πρώτο 45λεπτο, διέλυσε τον αντίπαλό της, έφτασε σε διπλό με τεσσάρα, έχοντας τρία δοκάρια (φτάσαμε τα 16 για φέτος) και πρωταγωνιστές πολλούς. Πρώτος όμως και καλύτερος η φοράκλα που ακούει στο όνομα Πόνσε! Δυο γκολ, ένα κερδισμένο πέναλτι και φυσικά εικόνα απόλυτου επαγγελματισμού είτε η ομάδα παίζει με τον Κισσαμικό, είτε με τον Ολυμπιακό, είτε με την Μπάγερν, είτε φιλικό. Κι εδώ πρέπει να αναγνωριστεί η επιθυμία του Ουζουνίδη να αποκτηθεί ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής και η επιμονή του. Να τα γράφουμε κι αυτά (όχι μόνο τα άλλα)...

Η νίκη αυτή, η εμφάνιση και γενικά η βραδιά στα Ιωάννινα δεν πρέπει να... παραμυθιάσουν κανέναν στην ΑΕΚ. Διότι ο αντίπαλος ήταν κακός πολύ και η ομάδα, σε τέτοια ματς με αντιπάλους όπως αυτό που είδαμε από την ομάδα του Πετράκη, πρέπει να επικρατεί το ίδιο εύκολα και απλά! Δεν θα είναι όμως έτσι τα υπόλοιπα παιχνίδια. Ακολουθούν δυο αναμετρήσεις που η πρωταθλήτρια πρέπει να κερδίσει έτσι ώστε να εκμεταλλευτεί έπειτα την έδρα της και το πρόγραμμά της για να διεδικήσει να σβήσει τη διαφορά (ή να τη μαζέψει αρκετά) από τον Ολυμπιακό προκειμένου να ψάξει και να κατακτήσει τη δεύτερη θέση.

Θυμίζω η πρωταθλήτρια παίζει τώρα εντός με Αστέρα για να αντιμετωπίσει έπειτα τον Πανιώνιο στην Νέα Σμύρνη. Ακολουθούν μετά τρία σερί ματς εντός έδρας: με Λεβαδειακό, με ΠΑΟΚ και με ΟΦΗ ενώ ενδιάμεσα υπάρχει η ρεβάνς με τον ΑΟΧ Κισσαμικό. Πρέπει να κάνει νικηφόρο σερί η ΑΕΚ, να τα πάρει όλα τα ματς, να μη χάσει και να μη φέρει καμία ισοπαλία στη σειρά των αγώνων που σημειώνω παραπάνω. Αν το καταφέρει θα 'χουμε να ασχολούμαστε με το πώς θα τελειώσει η σεζόν με ψυχολογία στον... Θεό! Μπορεί να το κάνει; Εύκολο δεν είναι, μα είναι σίγουρα απόλυτα εφικτό για την Ένωση. Οψόμεθα...

Υγ: Τα λόγια του Μάνταλου είναι συγκλονιστικά. Αυτό το «παλίκαρος» δεν συγκρίνεται με τίποτα και πρέπει να το δει κανείς για να καταλάβει καλά πόσο πολύ το εννοεί ο αρχηγός της ΑΕΚ για τον οπαδό της ομάδας που δεν είναι πια ανάμεσά μας. Ο Πέτρος είναι ένας capitano που δύσκολα συναντάς σε άλλη ομάδα. Έχει ακούσει πολλά και άδικα πολλές φορές. Εμένα εδώ με σχόλιά σας με έχετε... στολίσει γιατί τον αποθεώνω συχνά στα καλά του και στις μέτριες μέρες του δεν του τα... χώνω τόσο όσο θα έπρεπε. Δεν αλλάζει η άποψή μου για τον αρχηγό: ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που διαθέτει η ΑΕΚ στο ρόστερ της. Δεδομένα ένας από τους πλέον επιτυχημένους στην ιστορία της που 'χει σηκώσει πρωτάθλημα και Κύπελλο με την κιτρινόμαυρη φανέλα και το περιβραχιόνιο στο μπράτσο του. Που ήρθε από τα δύσκολα και όχι απ' ευθείας στα εύκολα. Είναι ο αρχηγός μας και είναι εκεί στα καλά και στα σκ@τ@, είναι εκεί, χωρίς να κρυφτεί ποτέ, χωρίς να δειλιάσει... Απόλυτα αρχηγός της ΑΕΚ όπως πρέπει και της αξίζει! Έχοντας υποφέρει δυο τραυματισμούς που άλλος ποδοσφαιριστής ίσως να μην είχε επανέλθει ποτέ. Καλό θα είναι να αγαπήσουμε περισσότερο τους παίκτες (γενικά και στην Ένωση) από τις επιτυχίες. Και στις στραβές έχει μεγαλύτερη αξία η αγάπη μας σε αυτούς...

Υγ2: Ο Πόνσε ήταν ο κορυφαίος της αναμέτρησης όπως σημειώσαμε παραπάνω. Όμως δεν ήταν μόνο αυτός. Η παρουσία του Γκάλο ήταν τέτοια που έπρεπε ήδη να του δοθεί συμβόλαιο... Ο Βραζιλιάνος έκανε δυο ασίστ και γενικά ήταν αλάνθαστος στο παιχνίδι ενώ τα στατικά του χτυπήματα δεν τα 'χει άλλος στην ΑΕΚ! Πολύ καλός και ο Μάνταλος με τον Μπακασέτα αλλά και ο Λιβάια. Το ίδιο καλός και ο Άλεφ. Αλλά είναι λάθος να γράφω για έναν προς έναν. Όλοι πήγαν καλά... Αλλιώς δεν θα υπήρχε αυτή η εικόνα, τα τέσσερα τέρματα, τα τρία δοκάρια, η απόλυτη κυριαρχία. Μη μου ζητήσετε άποψη για τον Κρίστιτσιτς. Άλλωστε έτοιμος παίκτης είναι δεν περιμένω να τον δω στην ΑΕΚ για να ξέρω ότι είναι σούπερ επιπέδου. Το θέμα είναι αν θα κουμπώσει ή όχι. Θα γίνει.