Έχει τουλάχιστον το «μηδέν πίσω» ο Ολυμπιακός;

Με το PulseBet*, νιώθεις το παλμό του Live στοιχήματος όπως ποτέ ξανά– Ισχύουν Όροι & Προϋποθέσεις

Όλοι έχουμε πέσει πάνω στο επιθετικό πρόβλημα που εμφανίζει ο Ολυμπιακός. Λογικό, υπό την έννοια ότι αφενός μεν στο τελευταίο παιχνίδι, που ήταν και ντέρμπι, έκανε 21 τελικές για να βάλει ένα γκολ στο 95’, αφετέρου δε γενικά σκοράρει με μεγάλη δυσκολία στο πρωτάθλημα.

Ωστόσο, εγώ νομίζω ότι πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι το θέμα μίας ομάδας σχεδόν πάντοτε είναι πιο συνολικό. Κοντολογίς, δεν είμαι βέβαιος ότι ισχύει αυτό που λέμε, όλοι μας, ότι αν δηλαδή είχε ο Ολυμπιακός ένα γκολτζή σέντερ φορ, ακόμη και τον περσινό Ανσαριφάρντ, θα ήταν όλα ωραία αυτή την στιγμή. Ότι χρειάζονταν να είχε έναν γκολτζή δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Αλλά είναι μόνο αυτό;

Μήπως πρέπει να σταθούμε και στο ότι ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να κρατήσει πίσω το μηδέν; Ναι, είναι αλήθεια ότι δέχεται λίγα γκολ, αλλά το μηδέν δεν το κρατάει. Και στα τρία ντέρμπι δέχθηκε από ένα γκολ. Κι από τον Αστέρα στο Καραϊσκάκη έφαγε ένα γκολ. Κι από τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο έφαγε ένα γκολ. Κι από τον Πανιώνιο στη Ν. Σμύρνη έφαγε ένα γκολ (άσχετα αν δεν μέτρησε).

Κοινώς, το μηδέν το κράτησε μόνο με τον Λεβαδειακό, τον Απόλλωνα και τον ΠΑΣ μέσα στο Καραϊσκάκη και με τον Άρη στο Χαριλάου. Επιτυχία λες μόνο για το μηδέν πίσω στο τελευταίο ματς, αν σκεφθούμε ότι οι άλλες τρεις ομάδες είναι μέσα στις πέντε τελευταίες της βαθμολογίας κι ήρθαν κι έπαιξαν μέσα στον Πειραιά. Άσε που ο Απόλλωνας εύκολα θα μπορούσε να σκοράρει λίγα λεπτά πριν το 1-0, όπως θυμόμαστε.

Το να μην τρως πολλά γκολ, ασφαλώς κι είναι ευχάριστο. Και δη όταν προέρχεσαι από μία περσινή σεζόν, στην οποία είχες καταστροφικά στατιστικά στο παθητικό σου. Αλλά το να μην καταφέρνεις να κρατάς το μηδέν, ασφαλώς και δεν είναι ευχάριστο. Μα με κάποιο τρόπο ο Ολυμπιακός θα το φάει το γκολ. Μα με ένα μακρινό σουτ, όπως του Κάτσε. Μα με μία κεφαλιά από κομπίνα σε κόρνερ, όπως του Βουό του ΟΦΗ. Με μία κεφαλιά σε σέντρα μετά από πλαγιοκόπηση, όπως του Μπακασέτα. Μα θα το φάει από αντεπίθεση, όπως του Τόνσο. Μα θα το φάει από μπαλιά στην πλάτη της άμυνας του, όπως του Μασούρα. Κι αν δεν το βάλει ο αντίπαλος, θα το βάλει το γκολ μόνος του (!), όπως συνέβη με την περίπτωση των Γιαννιώτη και Βούκοβιτς με τον ΠΑΟΚ.

Κι όπως φαίνεται, το γκολ δεν είναι θέμα κάποιου συγκεκριμένου παίκτη, να πεις θα τον βγάλεις κι όλα καλά. Το ίδιο γίνεται είτε παίζει ο Τσιμίκας, είτε ο Κούτρης. Είτε ο Σισέ, είτε ο Μεριά. Είτε ο Μιράντα, είτε ο Βούκοβιτς. Είτε κόφτης ο Μπουχαλάκης, είτε ο Γκιγιέρμε.

Και τερματοφύλακα άλλαξε ο Πέδρο Μαρτίνς. Άφησε έξω τον Γιαννιώτη στα τρία τελευταία παιχνίδια πρωταθλήματος κι έβαλε τον Σα, που πράγματι μας εντυπωσίασε όλους με το άριστο παιχνίδι που έκανε με τον Άρη. Αλλά, μπορεί και να κάνω λάθος, στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό ο Πορτογάλος εμένα δεν μου άρεσε. Και μάλιστα σαν συνέχεια του αγώνα ρεβάνς με την Ντουντελάνζ.

Όχι, δεν λέω ότι ήταν εύκολο να πιάσει το σουτ του Κάτσε, λέω όμως ότι σε δύο παιχνίδια, Πέμπτη-Κυριακή, έφαγε δύο γκολ με σουτ έξω από την περιοχή, το ένα χαμηλά στην αριστερή του γωνία και το άλλο ψηλά στη δεξιά του γωνία και σε μία φάση στην οποία ήταν αρκετά έξω από την εστία του και που δεν είμαι βέβαιος ότι η πράγματι καλή εκτίναξη του έγινε στο καλύτερο τάϊμινγκ-να θυμίσω ότι βρήκε με τα ακροδάχτυλα του δεξιού χεριού του την μπάλα, αλλά όχι γεμάτα, ώστε να την διώξει σε κόρνερ.

Λέω επίσης ότι αμέσως μετά το γκολ του Κάτσε, ο Σα δεν μπόρεσε να μπλοκάρει την μπάλα στη σέντρα του Χατζηγιοβάννη προς τον Μακέντα και ήταν τυχερός που ο Ινσούα αστόχησε γιατί εύκολα θα μπορούσε να γίνει το 0-2. Εύκολη δεν ήταν η επέμβαση γιατί ο φορ του ΠΑΟ όρμησε πάνω στην μπάλα, αλλά η πραγματικότητα παραμένει η ίδια: ο γκολκίπερ του Ολυμπιακού δεν έδιωξε καλά την μπάλα, αλλά πάνω στον Ινσούα (παρεμπιπτόντως, ο Βούκοβιτς πήγε καθυστερημένα πάνω στη φάση, ο Μακέντα ενήργησε πιο γρήγορα).

Επίσης λέω ότι ο Σα (που βγήκε πολύ σωστά κι έγκαιρα σαν παγκότερμα δύο φορές που χρειάστηκε σε στιγμές που ο Μακέντα είχε βρεθεί πίσω από τους αμυντικούς Ολυμπιακού) έκανε λάθος σε ένα διώξιμο της μπάλας με τα πόδια προς ένα σημείο του γηπέδου, απ΄ όπου θα μπορούσε να δημιουργηθεί πρόβλημα στην ομάδα του. Γενικά δεν νομίζω ότι έδωσε συνέχεια σε εκείνη την αψεγάδιαστη παρουσία του στο Χαριλάου.

Τέλος πάντων, εγώ θα προβληματιζόμουν στη θέση του Πέδρο Μαρτίνς αν η ομάδα μου αποτύγχανε να κρατήσει το μηδέν στα έξι από τα εφτά πιο δύσκολα παιχνίδια της στο πρωτάθλημα. Είναι καλό το πρώτο βήμα, να μην έχει μεγάλο παθητικό όπως πέρσι ο Ολυμπιακός, αλλά θέλει ακόμη πολλή δουλειά για το επόμενο βήμα, να μπορεί να έχει μηδέν παθητικό στους πιο κρίσιμους αγώνες.