Αν ήταν startup, αυτός ο Παναθηναϊκός θα είχε βρει ήδη επενδυτές και πολλά εκατομμύρια!

Δεν είναι η πρώτη φορά που καταγράφω σε έναν κείμενο την κατάπληξη που μου προκαλεί η μελέτη της πορείας που διαγράφει μέχρι εδώ ο Παναθηναϊκός. Σε αναγκάζει όμως να τον θαυμάσεις αυτός ο νεανικός Παναθηναϊκός σε κάθε παιχνίδι του, διότι ανεξάρτητα από την ποιότητα του ποδοσφαίρου που παρουσιάζει γίνονται όλο και πιο ευδιάκριτα τα σημάδια της προόδου και της ωρίμανσής του. Αυτό που εκτυλίσσεται μπροστά μας μοιάζει με ταχύρυθμα μαθήματα εκπαίδευσης ποδοσφαιριστών για το κορυφαίο επίπεδο. Είναι σαν ο Γιώργος Δώνης και ο Νίκος Νταμπίζας να έχουν βάλει σε λειτουργία έναν επιταχυντή προκειμένου να ωριμάσουν όσο πιο σύντομα είναι αυτό δυνατόν μια νεανική ομάδα και να την φέρουν στο επίπεδο ικανότητας να διαχειριστεί όχι μόνο το βάρος της φανέλας του Παναθηναϊκού αλλά και των προσδοκιών – προς Θεού, όχι των απαιτήσεων – για συνέχιση αυτής της πορείας πρωταθλητισμού που διαγράφουν.

100% Επιστροφή* χρημάτων στον αγώνα Άρης - ΠΑΟΚ! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Απέναντι στον Πανιώνιο ο Παναθηναϊκός δεν βρήκε το γκολ στο καλό του διάστημα, το αρχικό του στο παιχνίδι. Αντιθέτως το βρήκε στο διάστημα που ο Πανιώνιος, ο οποίος επίσης προοδεύει και εξοικειώνεται με την παρουσία των νέων προσώπων σε τερέν και πάγκο, είχε καταφέρει να πάρει μέτρα στο τερέν και να αναπτύξει επιθέσεις. Τούτη τη φορά αυτό που σε ανάγκαζε να θαυμάσεις την εξέλιξη του project ήταν η ωριμότητα με την οποία διαχειρίστηκαν το παιχνίδι οι +- 20χρονοι ποδοσφαιριστές όταν κατάφεραν να πετύχουν το γκολ. Συνέχισαν να κάνουν κατοχή της μπάλας με στόχο να “σκοτώσουν” το ματς ακόμη και αν δεν έβρισκαν δεύτερο γκολ. Και το έκαναν με συντηρητική κατοχή, με ακριβείς μεταβιβάσεις, με αποτέλεσμα να ολοκληρώσουν το ματς με συντριπτική κατοχή μπάλας παρόλο που είχαν προηγηθεί από το 72' και κανείς θα περίμενε από τους νεαρούς και άπειρους ποδοσφαιριστές, δεδομένου ότι δεν πέτυχαν δεύτερο γκολ, να οπισθοχωρήσουν από ένστικτο στο τερέν προκειμένου να προστατέψουν την εστία τους και να κρατήσουν το 1-0.

Αν ο Παναθηναϊκός ήταν μια startup επιχείρηση δεν θα είχε απλώς κατορθώσει ήδη να βρει χρηματοδότηση, αλλά θα είχε αναδείξει σε μεγάλες μορφές τον Νίκο Νταμπίζα και τον Γιώργο Δώνη, οι οποίοι θα άκουγαν τους νέους επενδυτές να τους δηλώνουν έτοιμοι να επενδύσουν πολλά χρήματα πάνω στα οράματά τους. Εδώ όμως είναι ελληνικό ποδόσφαιρο και όχι ένα υγιές επιχειρηματικό πεδίο. Κι έτσι ο Νταμπίζας και ο Δώνης δεν θα ζήσουν μόνο με την “σεμνά, φτωχά και ταπεινά” παρούσα οικονομική συνθήκη. Πρέπει να ζήσουν και προετοιμασμένοι να διαχειριστούν πολύ ειδικές συνθήκες, με μεγάλα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα δεδομένου ότι ακολουθούν “κολλητά” τα ντέρμπι με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακό. Αν τα αποτελέσματα δεν είναι καλά, θα έχουν να περάσουν την δοκιμασία της ψυχολογικής επίδρασης που θα έχουν τα αποτελέσματα σε μια τόσο νεανική ομάδα. Αν τα αποτελέσματα είναι καλά, θα πρέπει να υπερβούν εαυτό προκειμένου να καταφέρουν να κρατήσουν τα πόδια των 20άρηδών τους καρφωμένα στο έδαφος αλλά και να ζήσουν με τον κίνδυνο να τους πάρουν οι ατζέντηδες και οι άλλοι σύλλογοι, της Ελλάδας και του εξωτερικού, τα μυαλά.

Προτού εκτιμήσουμε όμως τι θα συμβεί παρακάτω, ας σταθούμε στο “μέχρι εδώ”, το οποίο έχει δημιουργήσει μια υπόθεση που “χαλάει την πιάτσα” στην Ελλάδα. Ο Νταμπίζας και ο Δώνης με τον συνδυασμό της εικόνας της ομάδας και των αποτελεσμάτων αποδεικνύουν αυτό που εδώ και χρόνια βροντοφωνάζει η λογική αλλά το φωνάζει σε – για χίλιους δυο λόγους – κλειστά αυτιά και μυαλά: αυτό που σήμερα κάνει ο Παναθηναϊκός, αυτό που λέει ότι θέλει να κάνει ο ΟΦΗ, αυτό που προσπαθεί να κάνει με επιμονή η Παναχαϊκή, αυτό που κάποτε έκανε η Ξάνθη, αυτό που κάνει και δεν κάνει ο Ατρόμητος, η ανάπτυξη των ακαδημιών και η εκπαίδευση και προώθηση νεαρών ποδοσφαιριστών είναι ο μόνος υγιής δρόμος για την ανάπτυξη μιας ελληνικής ποδοσφαιρικής ομάδας. Μόνο έτσι μπορεί να βγάλει καθαρά λεφτά ένας επιχειρηματίας από το ποδόσφαιρο.

Η θεωρία δεν αμφιβάλει καθόλου ότι αν ο Δώνης είχε στα χέρια του δύο τρεις πιο έμπειρους ποδοσφαιριστές για να τους προσθέσει σε αυτό που μας παρουσιάζει μέχρι εδώ ο Παναθηναϊκός θα ήταν ικανός να σηκώσει και την ευθύνη για να κάνει εδώ και τώρα πρωταθλητισμό. Γιατί δεν το είχε κάνει πριν; Γιατί δεν το έχει κάνει καμία άλλη μεγάλη ελληνική ομάδα πριν; Γιατί δεν το κάνει καμία άλλη μεγάλη ή μικρότερη ελληνική ομάδα; Εχω βαρεθεί να απαντάω, αλλά δεν θα βαρεθώ να ρωτάω ρητορικά, ούτε θα βαρεθώ να χειροκροτώ μια, εκτός των άλλων, γενναία προσπάθεια δύο ανθρώπων του ποδοσφαίρου, οι οποίοι καταφέρνουν να παρουσιάζουν μια αξιόλογη έκδοση του Παναθηναϊκού την ίδια ώρα που διδάσκουν σε μικρά παιδιά ακόμη τα βασικά του ποδοσφαίρου.