Το 1-1 τονίζει ότι δεν ήταν έτοιμοι να νικήσουν

Ξάνθη – Λάρισα με πριμ 5%*, ακόμα καλύτερες αποδόσεις και 190+ ειδικά στοιχήματα! (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Κάθε σχόλιο μετά από ένα ντέρμπι της φετινής Superleague δεν μπορεί να έχει άλλη εισαγωγή: επιτέλους, μετά από πάρα πολλά χρόνια, χάρη και μόνο στην παρουσία ξένων διαιτητών στα μεγάλα ματς, ασχολούμαστε μόνο ή κυρίως με το ουσιαστικό μέρος του ποδοσφαίρου και όχι με τα υπόλοιπα τοξικά που εδώ και δεκαετίες έχουν τόσο δηλητηριάσει το ωραιότερο δευτερεύον πράγμα στη ζωή μας. Οσα συμβαίνουν στην Superleague είναι βγαλμένα από τις φαντασιώσεις όσων εδώ και χρόνια επιμέναμε στον ισχυρισμό ότι έτσι όπως το καταντήσαμε το ελληνικό πρωτάθλημα δεν υπήρχε άλλη προοπτική για να κάνει αυτό βήματα προς την εξυγίανσή του παρά μόνο η παράδοση της διαιτησίας σε ξένους.

Σήμερα, μετά από έξι αγωνιστικές και τρία ντέρμπι είναι μια πολύ καλή στιγμή για να εκμεταλλευτούμε την παύση, να επιχειρήσουμε μια μικρή αναδρομή και να διαπιστώσουμε το αυτονόητο: η παρουσία των τοποτηρητών των FIFA & UEFA στην ΕΠΟ, η στενή επιτήρηση των όσων συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο από τον υφυπουργό Αθλητισμού, οι ξένοι αρχιδιαιτητές και οι ξένοι διαιτητές που αυτοί επιλέγουν για τα ντέρμπι έχουν φέρει καθαρό αέρα στο ποδόσφαιρο. Οχι, δεν το έχουν καθαρίσει, διότι δεν αρκεί να φυσήξει ο αέρας για να φύγουν όλα τα μικρόβια. Μας δίνουν όμως μια καλή ανάσα, μας επιτρέπουν να ασχολούμαστε με το πραγματικό ποδόσφαιρο, μας προσφέρουν έναν βαθμολογικό πίνακα με έξι ομάδες σε απόσταση έξι βαθμών στην κορυφή, μας προσφέρουν εικόνες σαν τη χθεσινή παρέα του Τοροσίδη με τον Μάνταλο και την επιδοκιμασία της γκολάρας του Φορτούνη από τον Τσιγκρίνσκι και τον Μπακασέτα.

Ολα αυτά είναι μια προβολή της πραγματικότητας που θα μπορούσε να υπάρχει στην ποδοσφαιρική ζωή μας αν συνέβαινε απλώς το αυτονόητο: αν το παιχνίδι ήταν καθαρό. Αν το τρέχον πρωτάθλημα είχε ξεκινήσει με VAR, με τους ξένους διαιτητές σε όλα τα κρίσιμα παιχνίδια, αυτή θα ήταν μια σεζόν ακόμη μεγαλύτερο ορόσημο στην ιστορία της Superleague. Θα ήταν το φαινομενικά πιο καθαρό πρωτάθλημα στην σύγχρονη ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Με έναν διαιτητή που σφύριζε ό,τι έβλεπε, στο τερέν του ΟΑΚΑ η ΑΕΚ έμαθε αρκετά, έγινε σοφότερη για τον εαυτό της και τις πτυχές του ρόστερ της. Μέχρι εδώ η ΑΕΚ έζησε με το χανγκόβερ της μεταγραφικής περιόδου. Το κεφάλι πολλών, και κυρίως ενός μεγάλου μέρους των οπαδών της κόλλησε στα όσα έκανε και δεν έκανε το περασμένο καλοκαίρι για να ενισχυθεί επαρκώς. Τα παιχνίδια σε πρωτάθλημα και Ευρώπη της έχουν δείξει της ΑΕΚ αν έχει ή όχι ανάγκες να μεγαλώσει το σύνολο των ποδοσφαιριστών που χρησιμοποιεί ο προπονητής. Αυτός όμως, ο προπονητής πρέπει να κινηθεί με μεγαλύτερη ευελιξία και πιο ανοιχτό κεφάλι στο εξής, αν θέλει να τον βρει ο Ιανουάριος στην προνομιακή θέση να έχει διατηρήσει τη δυναμική του πρωταθλητισμού. Ναι, όλοι το βλέπουμε, η ΑΕΚ χρειαζόταν έναν αντικαταστάτη του Σιμόες. Δεν τον απέκτησε. Στον προπονητή αναλογεί να προσεγγίσει δημιουργικά το πρόβλημα και να το λύσει. Είναι ο Τσόσιτς η λύση, είναι η οπισθοχώρηση του Μπακασέτα ή του Μάνταλου, είναι κάποια άλλη η λύση; Θα έπρεπε να έχει ήδη βρεθεί. Οσα πρόλαβε να κάνει στο 30'λεπτο που έπαιξε ο Μοράν δείχνουν ότι θα μπορούσε να συμμετέχει στο rotation. Κι αν συμμετείχε στο rotation πιθανόν χθες να μην είχε “σκάσει” ο Γαλανόπουλος και να μην είχε τόσο κακές αντιδράσεις ο Σιμόες στη φάση του α' ημιχρόνου, που ο Φορτούνης βρήκε τον διάδρομο για να πασάρει στον Χασάν που σημάδεψε το δοκάρι

και στην φάση που είχε τον χρόνο να σουτάρει για να πετύχει το πανέμορφο γκολ του.

Ο προπονητής χρειάζεται να βρει τις λύσεις για το rotation και κυρίως χρειάζεται να τις πιστέψει ώστε να πείσει και τους γύρω του, δηλαδή και τα αποδυτήριά του ότι τις πιστεύει. Διαφορετικά κάθε φορά που κάποιος τραυματίζεται η ΑΕΚ θα νιώθει ότι αποδυναμώνεται, διότι η ομάδα αποτελεί πάντα την αντανάκλαση και των συναισθημάτων του προπονητή της. Και οι τραυματισμοί θα είναι πιο συχνοί από ποτέ αν παίζουν οι ίδιοι 11-13 Κυριακή – Τετάρτη.

Ο Πέδρο Μαρτίνς δεν έχει τέτοια ζητήματα. Για την ακρίβεια βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Τους χρησιμοποιεί όλους, ακόμη και ποδοσφαιριστές που κανείς θα περίμενε ότι θα έχει παραμερίσει. Στο πρώτο του ντέρμπι μακριά από το Καραϊσκάκη, ένας προπονητής χωρίς προηγούμενη εμπειρία στον πάγκο μεγάλης ομάδας, έκανε μια πολύ λογική επιλογή: έβαλε μια φρέσκια ομάδα στο τερέν, με ένα συντηρητικό αγωνιστικό σχέδιο. Η στρατηγική του ήταν να κερδίσει χρόνο και να εξοικειωθούν ο ίδιος και η ομάδα του με τις συνθήκες του ντέρμπι, με δεύτερη σκέψη να περιμένει ο Ολυμπιακός την στιγμή του με την πάροδο του χρόνου για να εκμεταλλευτεί την κόπωση μιας φθαρμένης από την κούραση ΑΕΚ. Το σχέδιο του βγήκε του Μαρτίνς. Ο Ολυμπιακός δεν πληγώθηκε στο πρώτο ημίχρονο, που η ΑΕΚ είχε την κατοχή της μπάλας και την υπεροχή. Και την βρήκε τη στιγμή του στο 44', όταν η κούραση του Σιμόες έδωσε τον διάδρομο στον Ολυμπιακό για να αναπτύξει την επίθεσή του με τον Φορτούνη. Η επιλογή του Μαρτίνς θα έβγαινε ακόμη και μετά το γκολ του Μπακασέτα, αν αντί του Φετφατζίδη η ευκαιρία έπεφτε στα πόδια κάποιου με καλύτερα τελειώματα. Ο προπονητής όμως δεν είναι μάγος. Στον προπονητή αναλογεί να εκπαιδεύει μια ομάδα προκειμένου αυτή να αμύνεται αποτελεσματικά και να φτάνει μπροστά από την αντίπαλη περιοχή. Μπροστά από την εστία μιλά η ατομική ποιότητα, η συγκέντρωση, το καθαρό μυαλό του εκτελεστή, η τύχη, η ρέντα, η κακοτυχία, η συγκυρία, οτιδήποτε άλλο εκτός από τη δουλειά του προπονητή.

Το τελικό 1-1 είπε την αλήθεια για αυτό που είχε προηγηθεί στο τερέν του ΟΑΚΑ. Σε μια εποχή που συνηθίζει στο Κυριακή – Τετάρτη mode λειτουργίας μια ομάδα και ένας προπονητής χωρίς προηγούμενη εμπειρία στο Champions League, η ΑΕΚ δεν πήρε περισσότερα από το ντέρμπι επειδή δεν ήταν έτοιμη για περισσότερα. Θα γίνει έτοιμη όταν θα έχει βρει λύσεις που θα εξασφαλίζουν ότι το rotation δεν θα αλλοιώνει πολύ την απόδοσή της. Σε μια εποχή που ο προπονητής μαθαίνει τις δυνατότητες του ρόστερ του και εξοικειώνεται με τις ελληνικές ποδοσφαιρικές συνθήκες και με τη ζωή στον πάγκο μιας μεγάλης ομάδας, ο Ολυμπιακός δεν πήρε περισσότερα επειδή δεν επιτέθηκε πολύ στην ΑΕΚ. Στα μάτια του παρατηρητή όμως αυτό μοιάζει ως πιθανότερη εξέλιξη. Τώρα που ολοκληρώνει έναν κύκλο γνωριμίας με την ομάδα του, με τους ποδοσφαιριστές του, με το ελληνικό πρωτάθλημα, ο Μαρτίνς έχει τον χρόνο να κάνει τις απαραίτητες ρυθμίσεις που θα εξασφαλίσουν μεγαλύτερη ισορροπία, ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση, στην συμπεριφορά του Ολυμπιακού.