Τα κλειδιά της νίκης στο ντέρμπι του Καραϊσκάκη

Αν μιλάμε για αποτελέσματα, ο Ολυμπιακός κι ο ΠΑΟΚ στο ξεκίνημα της σεζόν είναι από πολύ καλά έως καλά!

Ο Ολυμπιακός έχει αγγίξει το άριστο στα 10 παιχνίδια του, με οκτώ νίκες και δύο ισοπαλίες (η μία στην Αγγλία με την Μπέρνλι κι η άλλη με την Μπέτις στο Καραϊσκάκη) κι ο ΠΑΟΚ στα δικά του 12 παιχνίδια έχει εφτά νίκες, τρεις ισοπαλίες (οι δύο εκτός έδρας με την Σπαρτάκ και την Μπενφίκα κι η άλλη με τον Άρη) και δύο ήττες στην Τούμπα, από την Τσέλσι κι εκείνη την βαριά από τους Πορτογάλους, στο μοναδικό ματς που πραγματικά τον έχει σημαδέψει αρνητικά.

100% Επιστροφή* χρημάτων στον αγώνα Ρεάλ Μαδρίτης - Ατλέτικο Μαδρίτης! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Για τα δεδομένα μίας ολοκληρωτικά νέας ομάδας, ο Ολυμπιακός πλησιάζει το μάξιμουμ στα αποτελέσματα του, αφού η μία ισοπαλία του κόντρα στην 7^η της περασμένης Πρέμιερ Λιγκ επιβεβαίωσε την πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, ενώ η άλλη έγινε παίζοντας με 10 παίκτες στα τελευταία 22 λεπτά κόντρα στην 6^η του περασμένου ισπανικού πρωταθλήματος…

Ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου έχει να λέει ότι συνεχίζει όπως πέρσι σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, αφού μετά από εκείνες τις ήττες του (0-10 από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ το περασμένο φθινόπωρο, έχει φέρει αποτελέσματα που ξεπερνάνε το 90% νίκες στις δύο διοργανώσεις (!): 29 νίκες, δύο ισοπαλίες (με τον Πανιώνιο 2-2 στη Ν. Σμύρνη και με τον Άρη 1-1 στην Τούμπα) και μία ήττα (από τον Αστέρα 2-3 στην Τρίπολη)-δεν βάζω μέσα στο λογαριασμό το ματς, που πήρε ο Ολυμπιακός άνευ αγώνος.

Αν δούμε τις μόνες απώλειες του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα, θα παρατηρήσουμε ότι πρώτον ήταν εκτός έδρας, δεύτερον ότι και οι δύο αντίπαλοι του έβαλαν από δύο γκολ και πάνω για να τον σταματήσουν κι ότι στη μόνη του ήττα, στην Τρίπολη, βρέθηκε πίσω στο σκορ δύο φορές (0-1 κι 1-2). Κι ίσως κάπου εκεί να είναι και τα κλειδιά του αγώνα για τον Ολυμπιακό, να ανοίξει δηλαδή το σκορ, αλλά και να βάλει τουλάχιστον κι ένα δεύτερο γκολ.

Ο Ολυμπιακός στη φετινή του έκδοση, με τον Πέδρο Μαρτίνς στον πάγκο, βασίζεται πολύ στην αμυντική του οργάνωση, αν δούμε ότι στα έξι από τα δέκα παιχνίδια του έχει κρατήσει το μηδέν και στα υπόλοιπα τέσσερα έχει το μίνιμουμ παθητικό του ενός γκολ. Μάλιστα, το ένα είναι από (τραβηγμένο από τα μαλλιά) πέναλτι (με την Μπέρνλι εντός έδρας), το άλλο από κόρνερ (με την Μπέρνλι εκτός έδρας) και τα δύο από αντεπιθέσεις (με τη Λουκέρνη εκτός έδρας και με τον Αστέρα εντός έδρας).

Κι αυτό είναι ακριβώς ένα σημείο στο οποίο έχει παρουσιάσει αδυναμίες, στις κόντρα επιθέσεις του εκάστοτε αντίπαλου. Σε οργανωμένο παιχνίδι άλλης ομάδας ο Ολυμπιακός δεν έχει δεχθεί γκολ, ένδειξη της δικής του καλής τακτοποίησης της ομάδας αμυντικά. Όμως, όταν δίνει αντεπιθέσεις έχει θέματα, όπως φάνηκε κι από το ακυρωθέν γκολ του Πανιώνιου.

Τα πουλήματα της μπάλας στη μεσαία γραμμή, όπως το συγκεκριμένο του Νάτχο, αλλά και των Φορτούνη, Φετφατζίδη, Ποντένσε (κυρίως αυτών, των επιθετικογενών δηλαδή), ενίοτε και των Μπουχαλάκη, Καμαρά είναι το πιο σοβαρό ζήτημα για τους «ερυθρόλευκους». Ακόμη και προχθές στο Κύπελλο με τον Λεβαδειακό, ο Σα (παρεμπιπτόντως, ωραίος γκολκίπερ ο Πορτογάλος) απειλήθηκε από ένα τέτοιο πούλημα της μπάλας από τον Γκιγέρμε. Αντίστροφα, γίνεται ο ίδιος ο Ολυμπιακός πολύ επικίνδυνος όταν κλέβει αυτός μπάλες πιέζοντας τον αντίπαλο του ψηλά, σε συγκεκριμένους χώρους, στους οποίους ζητάει ο προπονητής το πρέσινγκ.

Και έχω μία εικόνα ότι κάπου εκεί θα κριθεί το ντέρμπι, στο ποιος δηλαδή θα είναι πιο ασφαλής στη μεταφορά της μπάλας και ποιος ικανότερος να εκμεταλλευθεί τα όποια κλεψίματα γίνουν…