Θα δάνειζε ο Ολυμπιακός τον Παναθηναϊκό, όπως η Μπάγερν την Ντόρτμουντ;

Οσα συμβαίνουν τούτη την εποχή στον Παναθηναϊκό, σε συνδυασμό με τα σενάρια πώλησης του Ροντρίγκο Μολέδο στον ΠΑΟΚ ή ακόμη και τον Ολυμπιακό, ανέσυραν από την μνήμη μου μια – όχι τόσο – παλιά γερμανική ποδοσφαιρική ιστορία. Μια ιστορία ηλικίας περίπου 15 ετών, η οποία αποκαλύφθηκε προ περίπου 6 ετών από έναν εκ των πρωταγωνιστών: η ιστορία της απόφασης που πήρε η Μπάγερν Μονάχου να δώσει ένα δάνειο 2 εκατομμυρίων ευρώ στην Ντόρτμουντ, και μάλιστα δίχως να πάρει εγγυήσεις, προκειμένου να τη βοηθήσει να γλιτώσει τη χρεοκοπία.

Για να σε βάλω στο νόημα της ιστορίας, στην περίπτωση που δεν είχε τύχει να την μάθεις, πίσω στο 2003 η Ντόρτμουντ δεν είχε χρήματα ούτε για να πληρώσει τους μισθούς των ποδοσφαιριστών. “Ηταν μια πολύ κρίσιμη στιγμή για την Ντόρτμουντ, βάδιζε προς τη χρεοκοπία. Και σκεφτήκαμε ότι είχαμε υποχρέωση να βοηθήσουμε. Είμαι παραδοσιακός φίλος του ποδοσφαίρου και σκέφτηκα ότι αυτό ήταν το σωστό”, είχε αποκαλύψει εκ των υστέρων, το 2012 ο τότε πρόεδρος της Μπάγερν Ούλι Χένες, ο οποίος έχει εδώ και καιρό επιστρέψει στη θέση του. Η Μπάγερν δεν πήρε καμιά εγγύηση αποπληρωμής του δανείου, ούτε έβαλε προϋποθέσεις σχετικά με τη διαχείριση του ποσού από την Ντόρτμουντ. Η διοίκηση της Ντόρτμουντ υποσχέθηκε προφορικά ότι θα αποπλήρωνε το δάνειο εντός 9 μηνών. Δύο μήνες μετά τον δανεισμό η Ντόρτμουντ επέστρεψε τα περίπου 1,5 εκατ. ευρώ και τα υπόλοιπα λίγο αργότερα. Και όλο αυτό η Μπάγερν δεν το έκανε για να το φωνάξει. Εμεινε μυστικό για περίπου 8 χρόνια, από το 2004 μέχρι το 2012, όταν ο Χένες το αποκάλυψε σε μια συνάντηση της διοίκησης με τους οπαδούς, πάνω σε μια συζήτηση σχετικά με το πόσο σημαντικό είναι για την Μπάγερν να λειτουργεί σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, δηλαδή να έχει δυνατούς αντιπάλους στο γερμανικό πρωτάθλημα.

“Πρέπει να υπάρχει, είναι καλό που υπάρχει μιας μορφής αλληλεγγύη στο γερμανικό πρωτάθλημα”, είχε σχολιάσει, πίσω στο 2013 ο Γιούπ Χάινκες όταν οι δημοσιογράφοι τον ρώτησαν πώς ένιωθε που η διοίκηση της Μπάγερν είχε ευεργετήσει τη μεγάλη αντίπαλό της.

Οχι, η Μπάγερν δεν είχε λύσει το πρόβλημα της Ντόρτμουντ, διότι τα χρέη της Ντόρτμουντ τον καιρό εκείνο ξεπερνούσαν τα 200 εκατ. ευρώ, αλλά στην πραγματικότητα η βοήθεια που της προσέφερε ήταν μεγαλύτερη της αξίας των 2 εκατ. ευρώ, διότι ήταν μια σφραγίδα εμπιστοσύνης στην διοίκηση της Ντόρτμουντ και τις προθέσεις που αυτή είχε για την εξυγίανση της εταιρείας. Στα μάτια της αγοράς μπήκε το “αφού τους εμπιστεύεται και τους βοηθά η Μπάγερν, δεν θα βοηθήσουμε εμείς;”, ρητορικό ερώτημα, το οποίο δημιούργησε θετικό ρεύμα για την Ντόρτμουντ, χάρη και στο οποίο κατάφερε να ορθοποδήσει.

Φέρε τώρα στο μυαλό σου τα ελληνικά δεδομένα του ποδοσφαίρου. Μέσα σε μια – δυο ημέρες συναναστροφής με τους βασικούς παράγοντες της ελληνικής αγοράς του ποδοσφαίρου συνειδητοποιείς ότι στην συντριπτική πλειονότητά τους αντιλαμβάνονται ότι ισοδυναμεί περίπου με καταστροφή για την αγορά η είδηση της χρεοκοπίας της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και ο υποβιβασμός του Παναθηναϊκού. Ουδείς θέλει να το σκέφτεται ότι θα συμβεί, συμπεριλαμβανομένων και των μεγαλύτερων “εχθρών” που είχε, έχει ή θα έχει ποτέ ο Παναθηναϊκός και η χθεσινή, η σημερινή και η αυριανή διοίκησή του ή ο χθεσινός/σημερινός/αυριανός κάτοχος των μετοχών της ΠΑΕ. Ολοι καταλαβαίνουν ότι είναι εθνικό ποδοσφαιρικό συμφέρον η επιβίωση του Παναθηναϊκού. Το καταλάβαιναν και πριν από μερικά χρόνια, τον καιρό που χρεοκοπούσε η ΠΑΕ ΑΕΚ, και δεν έκαναν τίποτα για να βοηθήσουν. Δεν βοήθησαν, το πλήρωσαν ακριβά μέσα από την πτώση της απήχησης του πρωταθλήματος, η οποία έφερε και πτώση εσόδου, και τώρα είναι όλοι τους περισσότερο συνειδητοποιημένοι και ευαισθητοποιημένοι συγκριτικά με το 2013 που άφησαν την ΑΕΚ να πέσει. Τώρα όλοι θέλουν να βοηθήσουν, αλλά δεν ξέρουν το πως και το ποιος θα κάνει την αρχή.

Τέτοια διάθεση, να βοηθήσει, έχει και η σημερινή κυβέρνηση, της οποίας ο Πρωθυπουργός δεν θέλει να σκέφτεται ότι θα “σκάσει” ένα μέγεθος σαν τον Παναθηναϊκό επί των δικών του ημερών. Ομως στη δεδομένη στιγμή ο ένας περιμένει τον άλλο. Και επειδή η σημερινή υπηρεσιακή διοίκηση του Παναθηναϊκού δεν έχει αποδειχθεί ικανή να κάνει τα πράγματα να συμβούν, ο χρόνος τελειώνει και οι πιθανότητες μειώνονται.

Και ρωτάω: ακόμη και αν ο Ολυμπιακός δείξει τέτοια ωριμότητα σκέψης και επιχειρήσει να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό να σωθεί, είναι έτοιμος ο Παναθηναϊκός να ... επιτρέψει τη “διάσωσή” του σε επίπεδο εταιρικό & οικονομικό με βοήθεια από τον αντίπαλό του; Αν ο ΠΑΟΚ ή η ΑΕΚ δείξουν τέτοια ωριμότητα σκέψης και επιχειρήσουν να βοηθήσουν τον Παναθηναϊκό με ένα δάνειο χωρίς εγγυήσεις ή με μια ακριβή. “υπερκοστολογημένη” αγορά ενός ποδοσφαιριστή, ο Παναθηναϊκός μπορεί να δείξει ως οργανισμός την ψυχραιμία και την ωριμότητα που επέδειξε πίσω στο 2003 η διοίκηση της Ντόρτμουντ όταν έπιασε το χέρι που της άπλωσε η διοίκηση της Μπάγερν; Η κοινωνία των φίλων του Παναθηναϊκού έχει την ψυχραιμία, έχει την συναίσθηση του κινδύνου και την επίγνωση της κατάστασης, έχει την ωριμότητα για να το δεχθεί;

Η πρόσφατη γερμανική ποδοσφαιρική ιστορία είναι γεμάτη από αποδείξεις που τεκμηριώνουν το συμπέρασμα ότι η Μπάγερν συνέχισε να καταδιώκει την Ντόρτμουντ και να προσπαθεί να την νικά και να επικρατεί σε βάρος της σε όλα τα επίπεδα. Της “άρπαξε” ποδοσφαιριστές, τα έβαλε μαζί της σε κάθε ευκαιρία και με κάθε αφορμή ή αιτία, συνέχισε να της συμπεριφέρεται σαν να την θεωρεί την μεγαλύτερη εσωτερική “απειλή” για την κυριαρχία της. Με απλά λόγια, η πράξη επιχειρηματικής και ποδοσφαιρικής αλληλεγγύης με το δάνειο των 2 εκατ. ευρώ δεν άλλαξε, δεν αλλοίωσε τη μεταξύ τους σχέση. Παρέμειναν όσο “εχθροί” ήταν και πριν. Ισως μάλιστα να “τσακώνονται” περισσότερο έκτοτε.

Στην ελληνική ιστορία, στα χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, δεν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο, για να μπορεί κανείς να το επικαλεστεί. Και αμφιβάλω πολύ ότι θα ζήσουμε, στις μέρες μας, την πρώτη τέτοια ιστορική αναφορά. Ολα όσα συμβαίνουν σε οδηγούν στην εκτίμηση ότι μια αγορά και μια κοινωνία που γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι θα ζημιωθούν ή και ότι θα δυστυχήσουν αν χρεοκοπήσει η ΠΑΕ και υποβιβαστεί ο Παναθηναϊκός δεν θα κάνουν τίποτα για να το αποτρέψουν και για να γλιτώσουν τη ζημιά υπό τον φόβο του τι θα πει ο κόσμος. Ο δικός τους κόσμος ή ο κόσμος του Παναθηναϊκού. Και κάπως έτσι θα εξακολουθήσουμε να ζούμε στον κόσμο μας. Στον φανταστικό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο οποίος καθημερινά λιγοστεύει και μικραίνει υπό την ανοχή και την απάθεια όλων μας. Οσοι σήμερα διοικούν τον Παναθηναϊκό ως στιγμής αποδεικνύονται “ανεπαρκείς” για την διαχείριση μιας τόσο δύσκολης κατάστασης, αλλά και το υπόλοιπο οικοσύστημα του ποδοσφαίρου δεν κάνει, ως στιγμής, τίποτα για να αλλάξει μια μοίρα που μοιάζει ήδη καθορισμένη.