Υπάρχουν συνεντεύξεις μεγάλων «ονομάτων», των πλέον εμπορικών για τα ΜΜΕ και τον κόσμο, που συνήθως με την ολοκλήρωση της ανάγνωσης ή παρακολούθησης τους, όλοι καταλήγουν στο συμπέρασμα: «Μια από τα ίδια»....

Στην περίπτωσή μας δεν μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο. Ο Τάσος Μπακασέτας συνιστά έναν πρωταγωνιστή και σταθερά εξελίξιμο ποδοσφαιριστή με σπουδαίο ταλέντο ο οποίος εκτός από όσα μπορεί να σου «πει» στο (και για το) χορτάρι, έχει περισσότερα και πιο σοβαρά που πρέπει να ακούσεις και αφορούν τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή. Τα πλέον σπουδαία και όχι δευτερεύοντα. Διαβάζει ψυχολογία, ενδιαφέρεται πραγματικά για το παράδειγμα που ως παίκτης της Ένωσης και της Εθνικής θα δώσει στα παιδιά, ενοχλείται από την αδικία, ενδιαφέρεται για την κοινωνία. Και παράλληλα γίνεται ολοένα και πιο απαραίτητος για την ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ, που συνεχίζει δυναμικά να διεκδικεί την κορυφή.

Τον συναντήσαμε στο «Μύρτιλλο», το ξεχωριστό αυτό καφέ, του οποίου μεγάλο κεφάλαιο είναι ο άνθρωπος. Η συντριπτική πλειοψηφία του εργατικού του δυναμικού είναι άτομα με αναπηρίες. Στο ευρύχωρο σαλόνι του λοιπόν ο 24χρονος μεσοεπιθετικός μίλησε στο gazzetta.gr για όλα. Δήλωσε βέβαιος ότι η ΑΕΚ θα αντέξει μέχρι το τέλος, αναφέρθηκε στην πίεση και την διαχείρισή της, στο ρόστερ και τον προπονητή. Και στη συνέχεια εξήγησε την απόφαση του να στηρίξει την πρωτοβουλία για την Ηριάννα, μίλησε για τη σημασία της παιδείας σε όλους τους τομείς, για το προσφυγικό, για την οικονομική κρίση, την συναισθηματική νοημοσύνη και πολλά ακόμα!

Ο Τάσος Μπακασέτας αποδεικνύει μέσα από το gazzetta.gr ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο υπάρχουν διαμάντια και εκτός γηπέδων. Ο λόγος στον ίδιο...

Πέρασε το μισό της διαδρομής για τη σεζόν και η ΑΕΚ είναι μέσα σε όλα κάτι που προκαλεί και πίεση. Πώς διαχειρίζεστε μέσα στην ομάδα την πίεση για την επίτευξη όλων των στόχων, πρωτάθλημα, Κύπελλο και Ευρώπη;

«Όταν πηγαίνεις σε μια ομάδα όπως είναι η ΑΕΚ ξέρεις απ' την αρχή ότι θα έχεις τέτοιου είδους πίεση. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο, από κει και πέρα θα υπάρχει και το άγχος, αλλά το ζήτημα είναι να μη σε επηρεάζει τόσο ώστε να σε βγάζει εκτός. Εκτιμώ ότι φέτος, σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, αν εξαιρέσουμε ένα παιχνίδι, η ομάδα έχει βγάλει πάρα πολύ καλό πρόσωπο. Από 'κει κι έπειτα θα είναι πολύ μεγάλη η χρονιά, όπως είπες κι εσύ είναι πολύ σημαντικό ότι είναι μέσα σε όλους τους στόχους που έχει θέσει. Το θέμα είναι να μην αλλάξει αυτό και μετά τα Χριστούγεννα. Να πετύχουμε όλους τους στόχους που έχουμε θέσει».

Ήταν αποτέλεσμα της πίεσης αυτό που είδαμε να συμβαίνει με τον Απόλλωνα; Η ΑΕΚ ήθελε τη νίκη για να κατακτήσει τον τίτλο της πρωταθλήτριας χειμώνα και δεν τα κατάφερε... Έως το 60΄με 65' η ΑΕΚ ήταν πολύ καλή και μετά η εικόνα της άλλαξε, ήταν κακή, μήπως ήρθε η πίεση και έπαιξε το ρόλο της;

«Όλα τα παιχνίδια που έχουμε δώσει είναι με πίεση. Και έχουμε παίξει ματς στα οποία οι διώκτες μας έπαιζαν και κέρδιζαν πριν από μας και έπρεπε να κερδίζουμε και το κάναμε με επιτυχία. Όπως είπες ένα διάστημα μεγάλο του ματς, 60 με 65 λεπτά, ήμασταν πολύ καλύτεροι, δημιουργήσαμε πολύ μεγάλες φάσεις για να κερδίσουμε, αλλά δεν έμπαινε η μπάλα μέσα, οπότε έπειτα μπορεί να έπαιξε ρόλο και η πίεση. Έχουμε όμως αποδείξει σαν ομάδα ότι μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στην πίεση και θεωρώ πως ήταν απλά ένα άτυχο γεγονός το αποτέλεσμα αυτό».

Δεν επηρεάζει αρνητικά αυτό, έτσι δεν είναι; Μπορεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα να προκαλέσει πρόβλημα στα αποδυτήρια, σε αυτό που έχει δημιουργηθεί από το ίδιο το ποδοσφαιρικό τμήμα σαν σύνολο, αυτό το ενωτικό και το οικογενειακό;

«Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επηρεάσει ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Γιατί από την αρχή έχουμε συζητήσει και γνωρίζουμε ότι θα 'ρθει και ένα τέτοιο αποτέλεσμα, θα έρθουν οι κακές στιγμές. Αλλά το πιο σημαντικό είναι εμείς που βρισκόμαστε εκεί και ζούμε κάθε μέρα ο ένας με τον άλλον να είμαστε όλοι κοντά και να παίζουμε για την ομάδα και μετά για τους εαυτούς μας για να καταφέρει η ομάδα να πετύχει τους στόχους που έχει θέσει».

Υπάρχει μια κουβέντα γύρω από το ρόστερ, οι ''εχθροί'' κυρίως το υποστηρίζουν αυτό, ότι είναι μικρό, ότι δεν μπορεί η ΑΕΚ να αντεπεξέλθει με αυτό το ρόστερ σε τρεις διοργανώσεις, ειδικά με τις απουσίες του Πέτρου και του Γιάκομπ. Το 'χει πει και ο κόουτς ότι είναι μικρό το ρόστερ για τρεις διοργανώσεις. Εσύ το ασπάζεσαι; Επηρεάζεται το εσωτερικό της ομάδας;

«Νομίζω ότι δεν είναι κάτι που μας αφορά εμάς τους ποδοσφαιριστές αυτό το θέμα. Το αν δηλαδή το ρόστερ είναι γεμάτο ή όχι. Μετά τους δυο τραυματισμούς σίγουρα αποδυναμωθήκαμε σαν ομάδα γιατί ήταν παίκτες σημαντικοί, μια τριετία αρχηγοί και σίγουρα μας έχουν λείψει. Από κει και πέρα έχουμε παρουσιάσει πολύ καλό πρόσωπο και αυτό το όπως το λένε μικρό ρόστερ, έχει παίξει σε τρεις διοργανώσεις και έχει αποδώσει πολύ καλό ποδόσφαιρο κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Από κει και πέρα αυτό είναι κάτι που απασχολεί τον προπονητή και τον τεχνικό διευθυντής της ομάδας, αν δηλαδή χρειάζεται ενίσχυση ή όχι. Εμείς οι παίκτες δεν πρέπει να ασχολούμαστε με τέτοιου είδους σκέψεις. Σίγουρα έρχονται στ' αυτιά σου είτε το θες είτε όχι, όμως εγώ θεωρώ δεν πρέπει να σε επηρεάσει. Η ομάδα έχει το δικό της πλάνο γιατί μπορεί να θεωρεί ότι πρέπει να ενισχυθεί και να βοηθηθεί από τις επιλογές που θα κάνει, εμάς δεν πρέπει να μας αφορά και να μας επηρεάσει αυτό αρνητικά».

Ποιο θεωρείς το μεγάλο πλεονέκτημα, το ατού της ΑΕΚ, απέναντι στους αντιπάλους της, τους διεκδικητές του τίτλου;

«Θεωρώ ότι αν και ήρθαν πολλοί καινούριοι ποδοσφαιριστές φέτος, καταφέραμε και δέσαμε πολύ καλά και γρήγορα εντός κι εκτός γηπέδου. Αυτό πιστεύω είναι το μυστικό της ομάδας. Μπορεί να υπάρχουν παίκτες που κάνουν τη διαφορά, αλλά την ΑΕΚ τη διακρίνει το σύνολο και όχι ξεχωριστά ο κάθε ένας παίκτης. Ήταν κάτι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι η ομάδα δημιουργήθηκε νωρίς το καλοκαίρι και όλοι δούλεψαν μαζί στην προετοιμασία. Δεν έκανα την προετοιμασία, αλλά χτίζεται από το καλοκαίρι αυτό και είναι πολύ σημαντικό ότι ήταν όλοι εκεί από νωρίς και αφομοίωσαν όσα δούλεψε και ήθελε ο προπονητής».

Μια και είπες για τον προπονητή, τι είναι αυτό που δίνει ο Μανόλο Χιμένεθ, το κάτι παραπάνω δηλαδή; Ποια τα δυνατά του σημεία σαν προπονητής;

«Θεωρώ ότι του αρέσει πάρα πολύ αυτό που κάνει και είναι πολύ σημαντικό αυτό για οποιονδήποτε άνθρωπο. Ασχολείται πάρα πολλές ώρες της ημέρας με την δουλειά του και θέλει να πετύχει πάρα πολύ πάνω στον τομέα που ασχολείται. Σε κάθε ματς θέλει να έχει τους ποδοσφαιριστές του έτοιμους ανά πάσα ώρα και στιγμή να βοηθήσουν την ομάδα για οποιοδήποτε παιχνίδι. Μου έχει κάνει ιδιαίτερη εντύπωση πως σε κάθε ματς δεν θέλει να επαναπαυόμαστε, να το πω έτσι, θέλει να αποδεικνύουμε συνέχεια και σε κάθε ματς ότι είμαστε η καλύτερη ομάδα και οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές απ' όλους. Είναι κάτι που μας το έχει περάσει και γι' αυτό η ομάδα έχει τόσο μεγάλη διάρκεια στην απόδοσή της».

Είναι κοντά στον ποδοσφαιριστή, σε πιο προσωπικό - ανθρώπινο επίπεδο εννοώ, όχι απλά σαν προπονητής;

«Ναι είναι πολύ κοντά στον παίκτη. Καταλαβαίνει και ψυχολογικά πολλές φορές τον ποδοσφαιριστή τι ακριβώς θέλει και τι ακριβώς χρειάζεται. Και πολλές φορές είναι κοντά στον ποδοσφαιριστή, με τον τρόπο τον δικό του βέβαια».

Δεύτερος γύρος, «Καραϊσκάκη», Τούμπα, Ντιναμό Κιέβου, Κύπελλο. Μπορεί να το πάει μέχρι το τέλος η ΑΕΚ και να κατακτήσει τον τίτλο;

«Είμαι βέβαιος ότι μπορεί να το κάνει και θα το κάνει! Μπορεί να έχουμε κάποια δύσκολα ματς. Έχουμε τα δυο ντέρμπι από τα τρία εκτός έδρας ουσιαστικά, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που μας φοβίζει, ούτε κάτι που μας κάνει να πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να πάμε μέχρι το τέλος, έως την κορυφή».

Κι αν έψαχνες να βρεις ένα ντεσαβαντάζ της ΑΕΚ σ' αυτή τη διαδρομή μέχρι το τέλος ποιο είναι αυτό που πρέπει να διαχειριστεί σωστά για να μην την επηρεάσει;

«Αν υπάρχει κάτι είναι το γεγονός ότι έχουμε τα δυο ντέρμπι εκτός έδρας. Αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία. Πιστεύω τα ντεσαβαντάζ είναι περισσότεροι σαν δικαιολογίες. Στη φετινή ΑΕΚ πιστεύω κανείς δεν έχει δικαιολογηθεί ποτέ και δεν πρόκειται να δικαιολογηθεί. Αν συνεχίσει η ομάδα σ' αυτόν τον ρυθμό που αγωνίζεται και έχει τόσο υψηλά στάνταρ απόδοσης στα παιχνίδια της δεν έχει να φοβηθεί τίποτα σαν ομάδα».

Πες μας δυο λόγια για την Ντιναμό, για τα ματς τα ευρωπαϊκά. Το γεγονός ότι δεν θα την γνωρίζετε, αφού δεν θα 'χει αγώνες εκείνη τη περίοδο, πόσο κακό μπορεί να κάνει;

«Δεν έχουμε αναλύσει τον αντίπαλο, δεν ξέρω κι εγώ πως είναι σαν ομάδα. Αν κρίνουμε από τη Σαχτάρ που έχει παρουσιάσει ένα πολύ καλό πρόσωπο και με δεδομένο ότι η Ντιναμό είναι πίσω της μόλις τρεις βαθμούς, τότε καταλαβαίνουμε ότι είναι μια πάρα πολύ καλή ομάδα. Ανοιχτό ζευγάρι, αλλά δεν θεωρώ ότι δεν θα ξέρουμε ακριβώς. Όταν φτάσει η ώρα της Ντιναμό πάντα αναλύουμε τον αντίπαλο, γνωρίζουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του αντιπάλου. Αυτή είναι η δουλειά του προπονητή και του τιμ του, να μας αναλύσει το πλάνο του, πώς να επιβληθούμε του αντιπάλου και γενικά θα είναι ωραίο παιχνίδι και για τις ομάδες και για τους παίκτες. Όταν έρθει η ώρα θα το κάνουμε και θα μάθουμε και για τους ίδιους τους παίκτες. Όλα είναι ανοιχτά και δεν υπάρχει κάποιο φαβορί για μένα σε αυτήν την αναμέτρηση. Περιμένουμε εκείνη τη στιγμή να έρθει και να περάσουμε στην επόμενη φάση».

Θεωρείς ότι φέτος, περισσότερο από τις προηγούμενες χρονιές, τα ντέρμπι είναι λιγότερο ρυθμιστές τίτλου; Με την έννοια ότι βλέπουμε ομάδες να χάνουν ευκολότερα βαθμούς σε άλλα ματς...

«Το φετινό πρωτάθλημα πιστεύω είναι πολύ αμφίρροπο. Κι αυτό είναι κάτι που το κατανοεί κι ο κόσμος και νομίζω ότι υπάρχει πολύ μεγάλη προσμονή για τα παιχνίδια. Γιατί σε κάθε ματς όπως είπες δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. Στα περισσότερα πρωταθλήματα που πάνε μέχρι την τελευταία αγωνιστική, ουσιαστικά τους τίτλους τους δίνουν τα μικρά παιχνίδια. Δεν εξαρτώνται όλα από τα ντέρμπι. Τα ντέρμπι σου δίνουν το γόητρο, την ψυχολογία, την αίσθηση ότι μπορείς να επιβληθείς ενός αντιπάλου που ουσιαστικά είστε στα ίδια επίπεδα. Οπότε θεωρώ ότι τα υπόλοιπα παιχνίδια είναι αυτά που αναδεικνύουν τον πρωταθλητή».

Γιατί θεωρείς ότι το φετινό πρωτάθλημα είναι τόσο ανταγωνιστικό; Έχει να κάνει μόνο με το γεγονός ότι έχουν ενισχυθεί οι ομάδες ή και από τη βελτίωση σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα η διαιτησία;

«Μπορώ να πω ότι έχουν βελτιωθεί πολλά πράγματα στο φετινό πρωτάθλημα. Όχι μόνο η διαιτησία, που σίγουρα είναι καλύτερη κατά μεγάλο ποσοστό, αλλά και τα γήπεδα. Το βασικό όμως είναι ότι όλες οι ομάδες κινήθηκαν πολύ καλά, δούλεψαν για να φτάσουν σε ένα ανταγωνιστικό επίπεδο και γι' αυτό παρουσιάζουν φέτος καλύτερο πρόσωπο».

Ας αλλάξουμε λίγο θέμα. Πες μας για την απόφασή σου να συμπεριληφθεί το όνομά σου σε εκείνα που των ανθρώπων του αθλητισμού που βγήκαν μπροστά για την απελευθέρωση της Ηριάννας, της κοπέλας που φυλακίστηκε με μοναδικό στοιχείο ένα μέρος ίχνους DNA, το οποίο αμφισβητεί ακόμα και καθηγητής της Ιατροδικαστικής της ΕΛ.ΑΣ.

«Είχα δεχθεί ένα τηλεφώνημα από τον Γιώργο τον Μπαντή, με τον οποίο γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια. Μου είχε εξηγήσει για όλη αυτή την πρωτοβουλία που προσπαθούσε να ξεκινήσει. Είχα δει και πριν κάποιες αναρτήσεις του στο facebook, όσον αφορά το κομμάτι αυτό και ήθελα πολύ να μάθω τι ακριβώς γίνεται. Από εκεί και πέρα διάβασα μόνος μου και κάποια πράγματα, μου εξήγησε και ο Γιώργος πώς είχε η κατάσταση και εφόσον σαν αθλητής έχω βιώσει αυτό το αίσθημα της αδικίας, θεώρησα ότι είναι πολύ άδικο για τη συγκεκριμένη κοπέλα με τα υπάρχοντα δεδομένα να της στερείται η ελευθερία της ζωής και της γνώσης. Θεώρησα λοιπόν ότι είναι άδικο και τάχθηκα υπέρ αυτής της προσπάθειας που έκανε ο Γιώργος την αρχή και ακολούθησαν κι άλλοι».

Ξέρεις, αυτή η προσπάθεια ξένισε σε αρκετούς, ίσως γιατί έχουν σχηματίσει ένα στερεότυπο για τους ποδοσφαιριστές που εσείς αποδείξατε ότι είναι λάθος. Πιστεύεις όμως ότι έχουν και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές ευθύνη γι' αυτό το στερεότυπο;

«Πιστεύω ότι δεν πρέπει να τα βλέπουμε όλα άσπρα ή μαύρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν πρέπει να γενικεύουμε αντιλήψεις ανθρώπων και καταστάσεις. Υπάρχουν άνθρωποι, αθλητές, που δουλεύουν με τον εαυτό τους και προσπαθούν να γνωρίζουν πράγματα για την κοινωνία. Θέλουν να την βοηθήσουν, όπως και τον συνάνθρωπό τους. Οπότε αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι εντελώς γενικό. Και μπορεί να ισχύει για μια μερίδα αθλητών, αλλά σίγουρα όχι για όλους».

Mετά το ματς με τον Λεβαδειακό εξέφρασες τον προβληματισμό σου για το γεγονός ότι μερίδα μικρών παιδιών έλεγε υβριστικά συνθήματα επί 90 λεπτά. Ξεκινούν τελικά όλα από εκεί; Από την παιδεία;

«Ήταν ένα γεγονός που μου προκάλεσε πραγματικά θλίψη και επειδή ήξερα ότι δεν θα έβγαινε κάτι προς τα έξω, πήρα την πρωτοβουλία να το γράψω εγώ. Προφανώς πιστεύω πάρα πολύ ότι όλα ξεκινούν από την παιδεία. Πρώτα από την οικογένεια, τις αξίες που θα πάρει από εκεί το κάθε παιδί και στη συνέχεια για εμένα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και ο ρόλος των καθηγητών στα σχολεία, οι κατευθύνσεις που δίνουν και πώς θα βάλουν τα παιδιά στο σωστό δρόμο. Αυτά τα δύο θεωρώ πολύ σημαντικά για να μεγαλώσει σωστά το κάθε παιδί, να καταλάβει τις αξίες της ζωής και να γίνει καλύτερος άνθρωπος για την κοινωνία».

Δεν είναι λίγο αναπόφευκτο όμως για ένα παιδί που θα πάει στο γήπεδο να εκφράζεται έτσι; Στους περισσότερους ίσως φαίνεται και φυσιολογικό...

«Συμφωνώ με αυτό που λες, ότι στον πολύ κόσμο ίσως φαίνεται φυσιολογικό. Αλλά όπως προείπα, ξεκινούν όλα από την παιδεία και πιστεύω με τη σωστή διαπαιδαγώγηση, θα μπορούν να αποφύγουν τέτοιες συμπεριφορές και καταστάσεις».

Είχε προκαλέσει αρκετά σχόλια το γράμμα ενός 16χρονου Ισπανού προς όλους τους γονείς που προσπαθούν να κάνουν με το ζόρι τα παιδιά τους Μέσι. «Το χειρότερο δεν είναι τι κάνει ή δεν κάνει ένας "πατέρας" σαν κι εσένα, το χειρότερο είναι ότι ο γιος σου θα μεγαλώσει μαθαίνοντας ότι μπορεί να βρίσει το διαιτητή, τον συμπαίκτη του ή έναν αντίπαλο, ότι μπορεί να χτυπήσει οποιονδήποτε από την άλλη ομάδα, ή να μην έχει σεβασμό προς τον προπονητή», έγραφε χαρακτηριστικά. Πόσο σύμφωνο σε βρίσκει; Αλλάζει αυτή η νοοτροπία;

«Συμφωνώ εν μέρει με αυτό το γράμμα του μικρού Ισπανού. Θέλω να πω ότι οι γονείς πρέπει να αφήσουν τα παιδιά να διαλέξουν αυτό που πραγματικά θέλουν. Είναι πολύ σημαντικό για ένα παιδί να διαλέξει το τι πραγματικά αγαπάει για τη συνέχεια της ζωής του. Δεν πρέπει οι γονείς να βγάζουν τα απωθημένα τους στα παιδιά. Σε αυτό το σημείο θέλω να πω ότι εγώ ήμουν πολύ τυχερός, γιατί οι γονείς μου από όταν ήμουν πολύ μικρός στήριξαν αυτή την απόφασή μου και από μικρή ηλικία μου πρόσφεραν εμπιστοσύνη και στήριξη. Έφυγα 16 ετών από το σπίτι και μου έδωσαν αυτή την ενέργεια, να το πω έτσι, να κυνηγήσω το όνειρό μου. Από εκεί και έπειτα οι γονείς πρέπει να είναι κοντά στο παιδί σχετικά με το τι θέλει να αποφασίσει, με τις σωστές συμβουλές, τη σωστή καθοδήγηση και πιστεύω ότι μεγάλο ρόλο παίζει η συναισθηματική υποστήριξη που πρέπει να έχουν προς τα παιδιά».

Σε αγχώνει το γεγονός ότι λειτουργείς ως πρότυπο για τα παιδιά; Το σκέφτεσαι καθόλου;

«Η αλήθεια είναι ότι δεν το καταλαβαίνεις από την αρχή που ξεκινάς ότι αποτελείς πρότυπο, γιατί είσαι λίγο πιο μικρός στην ηλικία. Όταν κατάλαβα ότι πραγματικά αποτελώ πρότυπο για τα παιδιά, μπήκα στη διαδικασία να βελτιώσω τον εαυτό μου, να ψαχτώ ακόμα περισσότερο, όχι μόνο για το ποδόσφαιρο, αλλά γενικά για τη ζωή μου. Έχω καταλάβει μέσα από καταστάσεις ότι πραγματικά είμαστε πρότυπα για τα παιδιά και πρέπει ανά πάσα ώρα και στιγμή, εντός και εκτός γηπέδου, να προσέχουμε τη συμπεριφορά μας και να κάνουμε πράγματα από τα οποία μπορούν να παραδειγματιστούν τα παιδιά από εμάς».

Μια τέτοια κίνηση έκανε η ΑΕΚ με την πρωτοβουλία να πάνε τα έσοδα του αγώνα με τον Πλατανιά στους πληγέντες από τις πλημμύρες. Θεωρείς χρέος του ποδοσφαίρου να βρίσκεται κοντά στην κοινωνία; Μπορεί τελικά ο αθλητισμός να δημιουργήσει ελπίδα εκεί όπου υπάρχει μόνο απόγνωση, όπως έλεγε ο Μαντέλα;

«Καταρχάς είμαι πολύ χαρούμενος που η ομάδα μου προέβη σε αυτή την κίνηση. Ήταν εξαιρετική και το σημαντικό είναι ότι παρακίνησε πάρα πολλούς ανθρώπους να βοηθήσουν είτε με κάποιο χρηματικό ποσό, είτε με κάποια τρόφιμα. Πιστεύω είναι χρέος του αθλητισμού να κάνει τέτοιου είδους ενέργειες, γιατί είναι βασικό στο τέλος της ημέρας να σκεφτόμαστε τι δώσαμε στον συνάνθρωπό μας. Και αυτοί οι άνθρωποι είχαν πραγματικά ανάγκη είτε για τρόφιμα, είτε για στέγη. Αποδείξαμε με αυτό ότι όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε σε κάποιες δύσκολες καταστάσεις που βιώνουν οι συμπολίτες μας».

Αγωνίζεσαι σε μια ομάδα με προσφυγικές ρίζες. Πώς αντιλαμβάνεσαι εσύ το προσφυγικό ζήτημα και τι συναισθήματα σου προκαλεί;

«Μου προκαλεί πάρα πολλή στεναχώρια και απογοήτευση ένα τέτοιο θέμα, όταν σκέφτεσαι ότι κάποιοι άνθρωποι αφήνουν το σπίτι τους, την πατρίδα τους. Πολλοί από αυτούς έχουν χάσει τα αγαπημένα τους πρόσωπα, πάνε σε μια καινούργια χώρα χωρίς να ξέρουν την γλώσσα, τι τους επιφυλάσσει το μέλλον. Είναι κάτι πολύ δύσκολο και είμαι περήφανος που η χώρα μου, παρά τις δύσκολες στιγμές που περνά, αγκάλιασε αυτούς τους ανθρώπους, τους έφερε κοντά και τους πρόσφερε τα απολύτως απαραίτητα, με βάση τις δυνατότητές της εν μέσω κρίσης».

Τι σου αρέσει να διαβάζεις;

«Μου αρέσει να διαβάζω πολύ για ψυχολογία και αυτοβελτίωση. Αυτή τη στιγμή διαβάζω ένα βιβλίο του Γκόουλμαν που λέγεται συναισθηματική νοημοσύνη».

Ποια λόγια του Γκόουλμαν σε εκφράζουν περισσότερο; Κάτι που να έχεις διαβάσει;

«Θα σου πω κάτι που μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση και το είχα απορία. Διάβασα πρόσφατα σε αυτό του βιβλίο ότι οι ευφυείς άνθρωποι είναι πιο αποτυχημένοι από κάποιον που δεν έχει ανάλογο δείκτη νοημοσύνης. Υπάρχει μια πολύ ωραία εξήγηση γι' αυτό. Λέει ότι οι πιο επιτυχημένοι άνθρωποι, ακόμα κι αν δεν είναι τόσο έξυπνοι, έχουν την απόλυτη αντίληψη των συναισθημάτων τους. Κι αυτό που μετράει περισσότερο δεν είναι τόσο η ευφυΐα, αλλά το πως μπορείς να ελέγξεις τα συναισθήματά σου ανά πάσα ώρα και στιγμή».

Πώς βιώνουν οι ποδοσφαιριστές την κρίση; Φαντάζομαι θα ξέρεις αρκετά παιδιά που παρότι ο κόσμος θεωρεί ότι παίζουν μπάλα και άρα είναι άνετοι, τα πράγματα δεν είναι έτσι, ακόμα και στη Super League και βέβαια κυρίως στη Football League...

«Γενικά πολλά από αυτά που λέγονται για τον ποδοσφαιριστή δεν είναι αλήθεια. Σε αυτό το κομμάτι είναι πραγματικά πολύ λυπηρό να υπάρχουν παιδιά που μένουν για μήνες χωρίς να πάρουν κάποια λεφτά. Αυτό γίνεται ακόμα περισσότερο στις μικρές κατηγορίες, είναι φαινόμενα που βλέπουμε πιο συχνά στη Football League. Γενικά πάντως πιστεύω ότι εμείς δεν μπορούμε ακριβώς να καταλάβουμε πώς είναι να βρίσκεσαι σε οικονομική κρίση. Διότι υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά έχουν πολύ μεγάλα προβλήματα και εμείς ίσως δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε στο 100%. Δεν μπορείς να μπεις εύκολα στην καθημερινότητα ενός ανθρώπου που έχει οικογένεια και δυσκολεύεται να βγάλει τα βασικά για αυτήν».

Η κρίση όμως δημιουργεί και τέρατα. Όπως είναι η Χρυσή Αυγή και η έξαρση του φασισμού. Σε προβληματίζει ότι υπάρχει μια τάση που λέει "στείλτε τους πίσω" ή "κλείστε τα σύνορα"; Πώς το δέχεται το δικό σου το μυαλό;

«Δεν θα ήθελα να μπω στη διαδικασία να μιλήσω για το πολιτικό κομμάτι. Από εκεί και έπειτα όμως δεν συμφωνώ με αυτή τη στάση, γιατί στο τέλος αυτό που μένει είναι η βοήθεια για τον συνάνθρωπό σου, όπως πρεσβεύει και ο Χριστιανισμός. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που να προσφέρει βοήθεια στον συνάνθρωπό του και να μην αισθάνεται το αίσθημα της χαράς και της ευτυχίας. Είναι για μένα ανάγκη και χρέος όλων. Και γι' αυτό είμαι περήφανος γι' αυτή τη στήριξη. Όχι μόνο για τους πρόσφυγες, αλλά και για όσους είναι γύρω μας και το χρειάζονται.»

Βλέπουμε και τους οπαδούς όμως να κάνουν αρκετά πράγματα, ενώ και γι' αυτούς υπάρχουν συχνά μηδενιστικές τάσεις. Εσύ πώς βλέπεις την εξέδρα; Ως ένα μέρος που εκκολάπτεται το αυγό του φιδιού ή ως κοινότητες που μπορούν συλλογικά να προχωρήσουν σε πράξεις αλληλεγγύης;

«Εγώ γενικά προσπαθώ πάντα να σκέφτομαι θετικά και να βλέπω το θετικό της υπόθεσης, αυτό με κάνει να νιώθω πιο άνετα στην καθημερινότητά μου. Είμαι υπέρ της αλληλεγγύης, αλλά είναι κάτι γενικό αυτό για τους οπαδούς. Έχουν υπάρξει στιγμές που έχει επικρατήσει η βία στα γήπεδα, αλλά και άλλες κινήσεις οπαδών για τους πρόσφυγες και όχι μόνο, που βοήθησαν πραγματικά, όπως και αυτές των ομάδων. Για την ομάδα μου ειδικά θα ήθελα να πω ότι υπάρχει κι ένας λόγος παραπάνω να βγάζει προς τα έξω αυτό το κλίμα αλληλεγγύης, καθώς έχει ιδρυθεί από πρόσφυγες. Να είναι παράδειγμα για τα μικρά παιδιά και γενικότερα για τον αθλητισμό».

Πώς βλέπεις και διαχειρίζεσαι την επιτυχία και πώς την αποτυχία;

«Είναι πολύ δύσκολη ερώτηση. Γενικά πιστεύω ότι για να γίνεις πραγματικά επιτυχημένος άνθρωπος πρέπει να περάσεις και από τις δύο καταστάσεις. Για να φτάσεις στο ανώτερο σημείο που μπορείς τόσο στο επαγγελματικό, όσο και στην προσωπική σου ζωή. Από εκεί και πέρα το να επιτύχεις είναι κάτι που δεν γίνεται από την μία μέρα στην άλλη. Για εμένα η διαφορά του επιτυχημένου ανθρώπου από τον αποτυχημένο στη δική μου δουλειά μου είναι η διάρκεια. Χωρίς διάρκεια θα έχεις κάποιες καλές στιγμές αλλά δεν θα είσαι επιτυχημένος».

Για την αδικία που που αναφέρθηκες νωρίτερα ότι έχεις βιώσει, εννοούσες κάτι συγκεκριμένο;

«Γενικά το είπα, όχι για κάτι συγκεκριμένο. Μπορείς να έχεις αδικηθεί και από έναν προπονητή ή έναν σύλλογο. Αδικία μπορεί να είναι και ο τελικός του Κυπέλλου, όπως χάθηκε. Όπως και με την Τρίπολη που χάσαμε με παρόμοιο τρόπο τον τελικό. Έτσι την έχω την αδικία στο μυαλό μου».

Είχες αναφερθεί και παλιότερα στο ότι αποδοκιμάστηκες όταν επέστρεψες ως αντίπαλος στον Πανιώνιο, παρότι έκανες ό,τι μπορούσες για να πάρει χρήματα και η ομάδα. Αυτό το θεωρείς αδικία;

«Ναι, το θεωρώ αδικία. Για όσα είχα προσφέρει στο σύλλογο και για το ήθος που είχα, καθώς δεν είχα δημιουργήσει κανένα πρόβλημα στην ομάδα. Θεωρώ ότι έχω αδικηθεί με αυτή τη συμπεριφορά. Γιατί όπως είπες και εσύ, μπορεί να έφυγα με τον τρόπο που έγιναν τα πράγματα, αλλά εγώ είχα θέσει ως βέτο ο Πανιώνιος να πάρει χρήματα. Είναι σημαντικό για έναν παίκτη που σε έξι μήνες έμενε ελεύθερος. Αλλά το είχα ζητήσει από την αρχή. Ο Πανιώνιος λοιπόν πήρε λεφτά, εγώ έκανα το άλμα στην καριέρα μου, οπότε θα μπορούσαμε να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Αυτό δεν έγινε και όποτε βρίσκομαι σε αυτό το γήπεδο αντιμετωπίζω μια κατάσταση με βαρείς χαρακτηρισμούς».

Κεφάλαιο Εθνική. Έμεινε ο Σκίμπε, το θέλατε από ότι καταλαβαίνουμε. Δεν πέρασε η ομάδα στο Μουντιάλ, παρότι έφτασε κοντά. Σωστά έμεινε ο Σκίμπε; Είναι καλό το ότι έχει γίνει πάλι ένα κλειστό κλαμπ;

«Κατά την άποψη μου σωστά έμεινε. Γιατί έτσι όπως είχαν έρθει τα πράγματα για την Εθνική μέσα σε δύο χρόνια ο προπονητής έκανε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια και φτάσαμε ένα βήμα από τον κύριο στόχο που είχαμε, να πάμε στο Μουντιάλ. Μπορεί αυτός ο στόχος να μην επιτεύχθηκε και ήταν κάτι που όλους μας πείραξε και μας στεναχώρησε με τον τρόπο που ήρθε. Αλλά αυτό πέρασε, πρέπει να κοιτάξουμε τον επόμενο στόχο που έχουμε, να πάμε στο Euro και πιστεύω ότι με το πρόσωπο που έχουμε παρουσιάσει μπορούμε να είμαστε εκεί. Τώρα, όσον αφορά το κλειστό κλαμπ, αυτό έχει καλά και κακά. Είναι μια προσωπική άποψη του προπονητή για την ομάδα. Δεν μπορώ εγώ να μπω στη μέση για την άποψη του. Με την πορεία που έχει κάνει η ομάδα τα δύο χρόνια πιστεύω ότι δικαιώνεται και ξέρει κάποια πράγματα καλύτερα από εμάς που το συζητάμε τώρα».

Είναι ένα όνειρο για εσένα να παίξεις με την Εθνική σε μια μεγάλη διοργάνωση;

«Όπως το είπες, είναι όνειρο. Όνειρο ζωής. Ειδικά το Μουντιάλ είναι ένα πραγματικό όνειρο ζωής. Θα είμαι πολύ περήφανος αν αγωνιστώ σε μια τέτοια διοργάνωση. Πιστεύω ότι θα πάνε όλα καλά και θα τα καταφέρω».

Το μέλλον σου πώς το βλέπεις; Είσαι στην ΑΕΚ που είναι άλμα στην καριέρα σου εννοείται, αλλά έχεις σκεφτεί τον εαυτό σου εκτός συνόρων ή ζεις με το σήμερα κι ό,τι έρθει;

«Σκέφτομαι το σήμερα, εννοείται. Γιατί μόνο έτσι μπορείς να προχωρήσεις μπροστά. Έκανα όπως είπες το άλμα στην καριέρα μου με την ΑΕΚ, είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι στην ομάδα και όσο περνάει ο καιρός βλέπω ακόμα περισσότερη βελτίωση. Δεν είναι το θέμα το τι κοιτάζω, αλλά τι στόχους έχω βάλει. Και ο στόχος που έχω βάλει είναι ότι πρώτα θέλω να γίνω αναπόσπαστο κομμάτι της ΑΕΚ, να είμαι βασικό κομμάτι της 11άδας της και να κερδίσω πράγματα με την ΑΕΚ. Και από εκεί και πέρα θα ήταν στόχος να βγω κάποια στιγμή στο εξωτερικό και να αγωνιστώ σε μια εξίσου πολύ καλή ομάδα».

Πρόσφατα σε ένα αγώνα φιλανθρωπικού χαρακτήρα είδαμε μικρά παιδιά να αγνοούν παίκτες του Euro 2004 για να αποθεώσουν τηλε-επιζήσαντες από γνωστό reality. Πώς σου φαίνεται αυτό σαν εικόνα; Πιστεύεις οι ποδοσφαιριστές σαν πρότυπα πρέπει να επαναπροσδιοριστούν; Εσένα σε ξενίζει;

«Τα παιδιά δεν έχουν ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αυτό που έχουν πιο πρόσφατο είναι το ριάλιτι, μέσω του οποίου βρήκαν κάποια πρότυπα. Είναι χρέος όλων μας να μάθουν τι πραγματικά έκαναν αυτοί οι αθλητές, όχι μόνο για τον ελληνικό αθλητισμό αλλά για ολόκληρο το έθνος».

Τι κρατάς από τον χρόνο που φεύγει για την ΑΕΚ;

«Θα ήθελα να σταθώ στη βελτίωση της ομάδας. Είναι πολύ σημαντικό να κοιτάξουμε την βελτίωση που έχει η ομάδα σε έναν χρόνο. Γιατί πέρυσι τέτοια εποχή ήμασταν στο -12, αν δεν κάνω λάθος. Και αυτή τη στιγμή είμαστε στο -1 από την κορυφή, έχουμε περάσει τους 32 του Europa League και συνεχίζουμε στο Κύπελλο. Πρέπει να δούμε όλοι την τεράστια βελτίωση της ομάδας σε όλους τους τομείς. Γιατί και στο προπονητικό κέντρο έγιναν μεγάλες βελτιώσεις για τους παίκτες δεν πρέπει να το αμελήσουμε».

Έργα όπως αυτό που ανέφερες στο προπονητικό συχνά περνούν απαρατήρητο από τον κόσμο, που στέκεται κυρίως σε μεταγραφές...

«Είναι και φυσιολογικό όμως αυτό γιατί ο κόσμος δεν ξέρει τι πραγματικά χρειαζόμαστε σαν επαγγελματίες για να βοηθηθεί περισσότερο η απόδοσή μας. Ο κόσμος βλέπει κάποια πράγματα που έχει στο μυαλό του για το καλό της ομάδας του. Αυτό είναι κάτι που αφορά περισσότερο εμάς, αλλά δεν πρέπει να το αφήνουμε στην άκρη. Είναι μια πραγματικότητα και αυτό που έχει δείξει η ομάδα τον τελευταίο χρόνο είναι μια βελτίωση σε όλους τους τομείς. Και πιστεύω θα ακολουθήσουν ακόμα καλύτερα πράγματα.»

Και γενικά βγάζει μια ποδοσφαιρική υγεία η πορεία της ΑΕΚ. Είναι μια εξέλιξη, από τη Γ' Εθνική μέχρι και τώρα μόνο μπροστά τα βήματα. Είναι κάτι χειροπιαστό...

«Σίγουρα. Και δεν μπορούσε η ΑΕΚ από την πρώτη στιγμή που ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία λόγω των τριών χρόνων που βρέθηκε στις χαμηλότερες να τα κάνει όλα από τη μια μέρα στην άλλη. Τα πράγματα πήγαν βήμα-βήμα και έχουμε φτάσει αυτή τη στιγμή να εξαρτώνται όλα από εμάς για να βρεθούμε στην κορυφή».

Πώς σκέφτεσαι αλήθεια, τη στιγμή που θα έρθει η ώρα να μπει η ΑΕΚ στο γήπεδό της; Το περιμένετε, το συζητάτε μεταξύ σας;

«Το συζητάμε, αυτή είναι η αλήθεια. Και πραγματικά, ίσως το μοναδικό που λείπει από την ομάδα είναι το δικό της γήπεδο. Αλλά είμαστε πολύ χαρούμενοι που έχει μπει σε έναν δρόμο και πολύ σύντομα θα μπορούμε να αγωνιζόμαστε εκεί. Είναι σπουδαίο για μια ομάδα να ξέρει ότι θα έχει τον κόσμο και κοντά και καλή ατμόσφαιρα, γιατί κακά τα ψέμματα το ΟΑΚΑ σε συγκεκριμένα παιχνίδια μόνο είναι πραγματική έδρα και πάλι, είναι πολύ μεγάλο στάδιο. Το καινούργιο γήπεδο θα μας κάνει ακόμα καλύτερη ομάδα και θα μας φέρει ακόμα πιο κοντά».

Δεν θα φύγεις πριν χτιστεί ε; Θέλεις να παίξεις στο νέο γήπεδο...

« (γέλια) Θέλω να παίξω, ναι. Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται, αλλά θέλω να παίξω».

Σου λείπουν τα ματς με οπαδούς και από τις δύο ομάδες;

«Να σου πω την αλήθεια είναι κάτι που το έζησα στους τελικούς των Κυπέλλων περισσότερο και στην Ευρώπη τώρα. Είναι πολύ όμορφο συναίσθημα, το να υπάρχουν οπαδοί και από τις δύο ομάδες. Κι από την πλευρά τη δική μας δηλαδή, όταν σκοράρεις κάποιο γκολ εκτός έδρας, είναι αλλιώς να ακούγεται κόσμος να πανηγυρίζει και αλλιώς να μην ακούγεται τίποτα. Είναι κάτι που γενικά λείπει από το ελληνικό ποδόσφαιρο».

Πιστεύεις θα το ξαναζήσουμε;

«Πιστεύω πως ναι. Θέλει μεγάλη προσπάθεια και εξαρτάται από όλους μας, αλλά πιστεύω θα το ξαναζήσουμε».

*Eχαριστούμε το Μύρτιλλο ( Πάρκο ΚΑΠΑΨ, Τριφυλίας & Λάμψα, Αμπελόκηποι) για την φιλοξενία

*Φωτογραφίες-video: Δημήτρης Ρούσσος