Αρκούσε μια φάση για να «μικρύνει» ο ΠΑΟΚ!

Ανταγωνιστικές αποδόσεις στο Ισλανδία – Τσέχια με 0% Γκανιότα*. *Το 0% γκανιότα αφορά την επιλογή ''Νικητής αγώνα'' πριν την έναρξη σε επιλεγμένα παιχνίδια. (21+)!

Το πρώτο τσιγάρο της αναμέτρησης από τους θεριακλήδες φιλάθλους δεν έχει προλάβει να γίνει στάχτη και ο Αραούχο αποβάλλεται με απ’ ευθείας κόκκινη για την κλοτσοπατινάδα με τον Ζαμπράνο.

Λογικά οι ισορροπίες στο ντέρμπι αλλάζουν. Αλλά ο ΠΑΟΚ και όχι μόνο ο φετινός στα εκτός έδρα παιχνίδια , έχει μαλώσει χοντρά με την λογική.

Δεκαεπτά λεπτά λοιπόν μετά το πρώτο επεισόδιο στο ντέρμπι, που διόλου δεν έχει να κάνει με τις επιδόσεις των ποδοσφαιριστών, η Ένωση πετυχαίνει γκολ με τον Λιβάγια.

Ο ΠΑΟΚ προσθέτει άλλη μια αρνητική επίδοση στην πλούσια ,για τα παιχνίδια μακριά από την Τούμπα ,συλλογή του.

Καταφέρνει να έχει δεχθεί γκολ εκτός έδρας έχοντας αριθμητική υπεροχή! Το γεγονός και μόνο προκαλεί προβληματισμό.

Όπως δεν είναι δυνατόν να μην προβληματίζονται στον Δικέφαλο του Βορρά με το γεγονός ότι η ομάδα έχει κατοχή χωρίς να μπορεί να δημιουργήσει φάσεις, χωρίς να μετρά τελικές στον στόχο.

Κατοχή ανούσια χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Κι όπως συνήθιζε να λέει ο allenatore Αναστόπουλος: «Και ο Χίτλερ είχε κατοχή αλλά τελικά τον έχασε τον πόλεμο»!!!

Η δημιουργία είναι βασικό στοιχείο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και ο ΠΑΟΚ στον τομέα αυτό ιδιαίτερα στα κρίσιμα παιχνίδια , δεν καταφέρνει ούτε τις εντυπώσεις να κερδίσει.

Η πρώτη και μοναδική σημαντική στιγμή άξια να την αναφέρεις και να την σημειώσεις στο μπλοκάκι σου για να την καταχωρήσεις στο φιλμ του αγών , συμβαίνει στο 86ο λεπτό με πρωταγωνιστή τον Πρίγιοβιτς, ο οποίος μέχρι εκείνη την στιγμή κόντευε να περάσει στην κυριολεξία απαρατήρητος .

Πραγματικά είναι να απορεί κανείς μ’ αυτή την ανορθοδοξία. Ο ΠΑΟΚ έχει ξοδέψει ένα σκασμό λεφτά για να φέρει τον Πρίγιοβιτς, ο οποίος σκοράρει κατά ριπάς στην Τούμπα και μακριά , στα «ξένα», η ομάδα στερείται της προσφοράς του.

Εκεί που τον χρειάζεται περισσότερο. Εκεί που το γκολ θα κάνει την διαφορά, εκεί που με μια φάση μπορείς να κερδίσεις το ματς με συνοπτικές διαδικασίες ή τουλάχιστον να μην το χάσεις.

Γιατί και η ισοπαλία στα ντέρμπι μετρά! Η φλύαρη αυτή κατοχή αποτυπώνεται εξάλλου και στους αριθμούς.

Ο ΠΑΟΚ έχει πετύχει μόλις ένα γκολ μακριά από την έδρα του, στο παιχνίδι με την Λάρισα. Άρα το θέμα δεν έχει να κάνει μόνο με τα κρίσιμα ματς , αλλά με την γενικότερη αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας.

Σχετίζεται επίσης με την τακτική της ομάδας , με την στρατηγική του προπονητή Λουτσέσκου. Και εδώ ενδεχομένως να ανοίγει ένα μεγάλο θέμα σχετικά με το σύστημα του Ρουμάνου τεχνικού, ένα σύστημα που υπηρετεί εδώ και χρόνια.

Να μην ξεχνάμε επίσης ότι ο Λουτσέσκου δεν ανέβαινε την Κλεάνθους είδε φώτα στο γήπεδο και είπε: «Ας μπω μπας και μου δώσουν δουλειά». Αυτοί που τον επέλεξαν , αυτοί που τον πρότειναν προφανώς όφειλαν να γνωρίζουν την αγωνιστική φιλοσοφία του κόουτς.

Γιατί ακόμα και αν οι προπονητές στον ΠΑΟΚ καταχωρούνται στα αναλώσιμα της ΠΑΕ , θα έρθει κάποτε ή ώρα που οι υπεύθυνοι θα αναγκαστούν να τους περάσουν στην καταγραφή του ανθρώπινου δυναμικού της ομάδας, θέλουν δεν θέλουν.

Αλλά η τακτική, οι αδυναμίες εκτός έδρας, η στείρα κατοχή , η αφλογιστία, οι υπερβολές , οι μεγάλες προσδοκίες στις οποίες δεν ανταποκρίνεται μέχρι στιγμής η ομάδα αποτελούν γεγονότα συνηθισμένα για κάθε σύλλογο και διόλου μα διόλου δεν τον μειώνουν.

Αυτό που μείωσε τον ΠΑΟΚ στην μέχρι τούδε πορεία και τον «μίκρυνε» σαν ομάδα ήταν η φάση που διαδραματίστηκε στο 90ο λεπτό του ντέρμπι. Και είναι αδύνατον να μην άγγιξε τους σκεπτόμενους φίλους της ομάδας.

Ο Ανέστης ετοιμάζεται να κάνει την επαναφορά όταν διαπιστώνει ότι ο Βράνιες, ο οποίος εμφανέστατα ταλαιπωρούνταν από ενοχλήσεις καθ’ όλη την διάρκεια του δευτέρου μέρους , σωριάζεται στην μεγάλη περιοχή.

Ο τερματοφύλακας της Ένωσης πετά την μπάλα πλάγιο άουτ ώστε να παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες στον συμπαίκτη του. Όταν το παιχνίδι ξαναρχίζει οι παίκτες του ΠΑΟΚ καταστρατηγούν την έννοια του fair play.

Εκδηλώνουν την επίθεση κανονικά, χωρίς να γυρίσουν την μπάλα στον αντίπαλο κάτω από τις εκκωφαντικές αποδοκιμασίες του κοινού. Δεν βρέθηκε ένας ποδοσφαιριστής του Δικεφάλου του Βορρά να σουτάρει την μπάλα και να την στείλει στον αγύριστο σώζοντας την αξιοπρέπεια της ομάδας.

Γιατί δεν μιλάμε για ένα τραυματισμό ενώ το ματς ήταν σε εξέλιξη, ώστε ενδεχομένως οι παίκτες του ΠΑΟΚ να θεώρησαν πως κάνει θέατρο ο αντίπαλος, αλλά υπήρξε διακοπή παιχνιδιού!

Δεν βρέθηκε ένας ποδοσφαιριστής να φωνάξει με την στάση σου: «Ο ΠΑΟΚ είμαστε, έχουμε ιστορία, έχουμε αξιοπρέπεια και πάνω απ’ όλα περηφάνια. Πάρτε την μπάλα και κάντε την ότι θέλετε»

Γιατί οι ήττες χωνεύονται. Η πληγωμένη περηφάνια προκαλεί δυσπεψίες. Αλλά αν υπήρχαν τέτοιοι παίκτες στον ΠΑΟΚ σίγουρα οι εμφανίσεις στα εκτός έδρας ματς θα ήταν διαφορετικές.

Οι ομάδες δεν μικραίνουν από τις ήττες αλλά από την στάση τους σε ζητήματα ηθικής τάξης. Και στο ματς αυτό ο ΠΑΟΚ δεν «μίκρυνε» επειδή έχασε αλλά από την στάση των παικτών στην συγκεκριμένη φάση.

Και «μικραίνει» ακόμα περισσότερο γιατί δεν βρέθηκε ένας παράγοντας από την διοίκηση να στηλιτεύσει ανοιχτά αυτή την συμπεριφορά.

ΥΓ: Τα ειρωνικά σχόλια του μικρού Σαββίδη προφανώς έχουν να κάνουν και με τις επιλογές της διοίκησης στο θέμα των προπονητών ή όχι;