Δεν αποκλείστηκε μεγάλο όνομα, αλλά μεγάλη ομάδα...

Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να μην κρίνουμε με όσα βλέπουν τα ματάκια μας, αλλά με όσα θυμόμαστε, ξέρουμε γενικά, ή νομίζουμε ότι ξέρουμε. Δεν χρειαζόταν να είσαι σοφός, δεν έπρεπε να είσαι προπονητής, για να καταλάβεις ότι η έκδοση της Γερμανίας που έφτιαξε ο Λεβ για το Μουντιάλ της Ρωσίας ήταν προβληματική, εξόχως προβληματική και με πολλά στοιχεία έλλειψης ποδοσφαιρικής λογικής από την πλευρά του Γερμανού προπονητή.

Δεν σημαίνει ότι ο Λεβ δεν ήταν σπουδαίος στο προηγούμενο Μουντιάλ, δεν σημαίνει ότι δεν είναι δικό του, πολύ μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας των όσων έχουν κάνει οι Γερμανοί την τελευταία δεκαετία, αλλά το να παρατηρήσεις και να πεις ή να γράψεις, ότι σήμερα, σε αυτό το Μουντιάλ, ο Λεβ τα έχει κάνει μούσκεμα, δεν αναιρεί τα προηγούμενα. Σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο έκανε όλα τα λάθη που δεν είχε κάνει τα προηγούμενα χρόνια, μαζεμένα. Δεν θα επαναλάβω εδώ όσα έγραψα μετά το πρώτο ματς με το Μεξικό, αλλά θα κάνω μία μικρή παρατήρηση...

Κάποια στιγμή στην Ελλάδα πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε αυτό που βλέπουμε από αυτό που θα θέλαμε να δούμε... Εβλεπα τα σχόλια κάτω από το κείμενό μου μετά το ματς Γερμανία – Μεξικό και δεν το πίστευα. Και δεν αναφέρομαι στην κατηγορία των αναγνωστών που πιστεύουν ότι δεν μπορείς να γράφεις κουβέντα για κανένα προπονητή γιατί δεν είσαι καλύτερος από αυτόν, αλλά για αυτούς που προχωρούσαν σε ανάλυση του ματς και εκτιμούσαν ότι η εμφάνιση της Γερμανίας ήταν η καλύτερη από όλα τα φαβορί στην πρώτη αγωνιστική κι' ας έχασε και ότι ήταν η μοναδική ομάδα με σχέδιο... Δεν μπορεί να τα είδε κανείς αυτά, απλά είναι φίλος της Γερμανίας και τα έπλαθε στο κεφάλι του, όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές με τον καθένα και την ομάδα που υποστηρίζει...

Αυτή η Γερμανία ήταν άθλια και ήταν άθλια κυρίως με ευθύνη του προπονητή της και αυτό δεν θα άλλαζε ακόμη κι' αν περνούσε και αποκλείονταν στη συνέχεια από τους Βραζιλιάνους. Ασφαλώς η Γερμανία δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο μεγάλο όνομα που αποκλείεται. Η Ιταλία δεν πήγε καν, αλλά η Ιταλία δεν είχε παίκτες για να πάει, όπως δεν είχε και η Ολλανδία και μοιραία το βλέπουν από την τηλεόραση. Ο Λεβ όμως είχε να διαλέξει από μία γεμάτη και υπέροχη δεξαμενή παικτών που είχε μόνο ένα σοβαρό πρόβλημα, την έλλειψη ενός καλού φορ. Αυτή η Γερμανία αποκλείστηκε από την φάση των ομίλων, μία ομάδα που το ρόστερ της αντικειμενικά και παρά τα λάθη στις επιλογές του Λεβ, ήταν ένα από τα τρία – τέσσερα πιο γεμάτα της διοργάνωσης.

Η Αργεντινή για παράδειγμα είναι μεγάλο όνομα, αλλά με εξαίρεση τους επιθετικούς της και τον Μέσι, ψάχνεις ποιοτικό παίκτη με το ντουφέκι στους 23. Δεν έχει υψηλής ποιότητας τερματοφύλακα, αμυντικούς πλην του Οταμέντι και χαφ και όμως με τα χίλια ζόρια προκρίθηκε. Και να μείνει έξω αυτή η Γερμανία από αυτή την αδιάφορη Νότια Κορέα; Πρόκειται για
το μεγαλύτερο κάζο της ιστορίας της, κάτι που κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα συμβεί, ειδικά μετά το γκολ του Κρόος κόντρα στη Σουηδία. Ακόμη κι εγώ υπέθεσα ότι αυτή η προβληματική φτιαγμένη από τον Λεβ Γερμανία, είχε τις προσωπικότητες που μπορούσαν να την οδηγήσουν πολύ μακριά μετά το ψυχολογικό ντοπάρισμα από το γκολ στο 90+5 με την Σουηδία.

Οχι όμως το ποδόσφαιρο τις περισσότερες φορές είναι δίκαιο και οι καλύτερες από τη Γερμανία, Μεξικό και Σουηδία πάνε αγκαζέ στους 16 του Μουντιάλ, αφήνοντας εκτός ένα από τα μεγάλα φαβορί...