Αυτή η Αγγλία είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση

Και τώρα, που έχουμε δει από μια φορά και τις 32 ομάδες του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018, ώρα για ένα update, μετά τις πρώτες εντυπώσεις για τις 22 ομάδες που είδαμε μέχρι την Κυριακή. Από τις 10 τελευταίες διαγωνιζόμενες που εμφανίστηκαν στα γήπεδα της Ρωσίας το πιο ενδιαφέρον ποδοσφαιρικό project είναι αυτό της Αγγλίας υπό τον Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ. Η πιο νεαρής ηλικίας αγγλική ομάδα που έχει εμφανιστεί τις τελευταίες 10ετίες σε μεγάλη διοργάνωση είναι ένα σύνολο στο οποίο κυκλοφορεί πολύ ταλέντο, πολύ ενδιαφέρουσες προοπτικές και πολύ καλή αγωνιστική νοοτροπία. Αν είχε και μεγαλύτερη εμπειρία νικητή, δηλαδή αν στο ρόστερ ή στον πάγκο υπήρχε μια προσωπικότητα με παραστάσεις νίκης σε μεγάλες διοργανώσεις, αυτή η Αγγλία θα μπορούσε να είναι μια καλή περίπτωση υπόσχεσης για μακρύ ταξίδι σε αυτό το Μουντιάλ, ειδικά επειδή δεν ταξίδεψε στη Ρωσία φορτωμένη από υψηλές προσδοκίες των Αγγλων. Της έλειψε το καθαρό κεφάλι στα τελειώματα επειδή οι ποδοσφαιριστές της δεν συμπεριφέρθηκαν με άγνοια κινδύνου, της έλειψε και η εμπειρία για να διαχειριστεί τις δυνάμεις της και να μην ξεμείνει από ενέργεια για τόσο μεγάλο διάστημα στο β' ημίχρονο, πληρώνοντας την επιλογή του προπονητή για επιθετική άμυνα και πολλή ένταση στο α' ημίχρονο. Αυτά είναι φυσιολογικά για μια τόσο μικρή σε ηλικία ομάδα. Νίκες όμως σαν αυτή επί της Τυνησίας, δηλαδή με ένα γκολ πάνω στη λήξη της πρεμιέρας σε Παγκόσμιο Κύπελλο είναι βέβαιο ότι βοηθούν μια ομάδα να χτίσει χαρακτήρα, να ανεβάσει την αυτοπεποίθησή της και την εμπιστοσύνη στο σχέδιο του προπονητή, να βρει τρόπο να καθαρίζει το κεφάλι της και να εφαρμόζει με επιμονή το game plan του Σάουθγκέιτ. Μπορεί να πάει μακριά η Αγγλία; Με μια νίκη ακόμη, επί του Παναμά, μπορεί να βάλει αέρα στα πανιά της. Και μετά, με τον νεανικό ενθουσιασμό στα φόρτε του, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον η συνέχειά της.

Καλές σκέψεις γέννησε κατά διαστήματα και το Βέλγιο, αλλά ήταν κυρίως στιγμές, highlights και όχι ένα σημαντικό διάστημα παιχνιδιού. Αντίθετα, στο μεγαλύτερο διάστημα του α' ημιχρόνου η εικόνα των Βέλγων ήταν προβληματική. Οι βασικές ερωτήσεις για τους Βέλγους παραμένουν ίδιες με αυτές που είχαμε για αυτούς προτού τους συναντήσουμε στην Ρωσία: πόσο ομάδα είναι το σύνολο που έχει στα χέρια του ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ, και ποιος από τους αστέρες του έχει χτίσει τον χαρακτήρα και έχει την διάθεση και την αποφασιστικότητα για να πάρει την ευθύνη να καθοδηγήσει τους υπόλοιπους και να αναλάβει δράση όταν θα “καίει” η μπάλα. Πιθανόν ένα πρώτο συμπέρασμα να εξαχθεί στο πρώτο μεγάλο τεστ, απέναντι στους Αγγλους, που θα είναι μια διπλή ευκαιρία, για να τσεκάρουμε και το μέταλλο της ομάδας του Σάουθγκεϊτ. Μέχρι πάντως να δοκιμαστούν και να δούμε την αντίδρασή τους, οι Βέλγοι δεν πείθουν ότι είναι έτοιμοι να λειτουργήσουν σαν ομάδα όσο καλά λειτουργούν οι μονάδες στους συλλόγους τους.

Από τις 10 ομάδες που εμφανίστηκαν τελευταίες στην 1η αγωνιστική η μεγαλύτερη απογοήτευση ήταν η Πολωνία. Πέρασε πολύ κάτω από τον πήχη των προσδοκιών που είχαν όσοι την αντιλαμβάνονταν ως μια σοβαρή υποψηφιότητα για αουτσάιντερ. Και η εικόνα της δεν επιτρέπει στον παρατηρητή να εκτιμήσει ότι επρόκειτο για κακή παρένθεση. Η ομάδα που είδαμε απέναντι στην Σενεγάλη θα δυσκολευτεί πάρα πολύ απέναντι τόσο στην Κολομβία όσο και στην Ιαπωνία. Η Σενεγάλη ήταν στην πρεμιέρα μια όσο καλή ομάδα αντιλαμβανόμασταν ότι πρόκειται να είναι. Οχι αδιάφορη, αλλά όχι και ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα για την ώρα.

Κατά τα άλλα, η αποβολή αυτού του λεβέντη του Σάντσεζ, που είναι και 32 χρονών παλίκαρος, στο 3'ο λεπτό δεν μας επέτρεψε να καταλάβουμε ούτε πόσο καλή θα μπορούσε να είναι η Κολομβία ούτε πόσο καλή ήταν η απλώς αθλητική Ιαπωνία. Η Σουηδία μας είπε απλώς ότι με τη νίκη της επί της Κορέας κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή της Γερμανίας. Τίποτε άλλο.