To τέλος των μεγάλων ομάδων;

Ολοκληρώθηκε η τέταρτη μέρα του Μουντιάλ και ήδη μετράμε ήττα για την παγκόσμια πρωταθλήτρια και ισοπαλίες για Βραζιλία και Αργεντινή, που ήταν εκ των προτέρων τα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου.

Στα χθεσινά ματς, η Γερμανία γνώρισε την ήττα από το Μεξικό, στο πιο μεγάλο σοκ της πρώτης αγωνιστικής. Μία ήττα που ήρθε δίκαια, καθώς το Μεξικό έχασε αρκετές ακόμα ευκαιρίες να κλειδώσει νωρίτερα τη νίκη και να μην περιμένει τη λήξη των 90 λεπτών.

Η Γερμανία δεν ήταν τόσο απογοητευτική, είχε ευκαιρίες για γκολ, με 25 προσπάθειες έναντι 12 του αντίπαλου της, αλλά δεν παρουσίασε τα γνώριμα στοιχεία που την έκαναν παγκόσμια πρωταθλήτρια, δηλαδή το πάθος και τη σιγουριά της ανωτερότητας.

Με Οζίλ και Κεντίρα σε κακή ημέρα, με τον Κρόος να προσπαθεί αλλά να μην μπορεί να κάνει τη διαφορά, δεν υπήρχε ο παίκτης που θα την έπαιρνε από το χέρι και θα την οδηγούσε στη νίκη. Και το τελικό 60% - 40% στην κατοχή της μπάλας, αποδείχθηκε άνευ ουσίας. Αν ο αγώνας κλείνει με τον κεντρικό αμυντικό Χούμελς να είναι ο καλύτερος παίκτης, αντιλαμβάνεσαι ότι η Γερμανία φυσιολογικά δεν κατάφερε να νικήσει.

Ιδια σχεδόν εικόνα και στο ματς της Βραζιλίας με την Ελβετία, απλώς την διαφορά στα δύο παιχνίδια την έκανε η γκολάρα του Κουτίνιο. Πέρα από αυτή, η σελεσάο δεν είχε έμπνευση να ξεκλειδώσει την άμυνα των Ελβετών. Με τον Νεϊμάρ σε κακή βραδιά - εμφανώς επηρεασμένος από την έλλειψη αγώνων - δεν υπήρχε ο παίκτης που θα κάνει τη διαφορά και οι όποιες ατομικές ενέργειες έγιναν, βρήκαν απέναντι τη σφριγηλή και καλά διαβασμένη Ελβετία. Ακόμα και στο θέμα της κατοχής, η υπεροχή της σελεσάο ήταν μηδαμινή με 52% έναντι 48% των Ελβετών.

Αν μπορούν λοιπόν να βγουν κάποια συμπεράσματα, ως τώρα από τους αγώνες του Μουντιάλ, είναι ότι έχουν έρθει δύσκολές εποχές για τα φαβορί.

Οι περισσότεροι παίκτες τους, δείχνουν κουρασμένοι και χωρίς έμπνευση, με αποτέλεσμα να είναι κατώτεροι των πραγματικών δυνατοτήτων τους. Και ως τώρα έχουν βρει αντιπάλους, που πάνε σωστά διαβασμένοι στους αγώνες, με σχέδιο εξουδετέρωσης όχι μόνο των ατού, αλλά καθαυτού του παιχνιδιού των μεγάλων ομάδων.

Η Ισλανδία έδωσε ρεσιτάλ στην αντιμετώπιση της Αργεντινής, όπως και χθες η Ελβετία. Το Μεξικό επειδή δεν είναι ομάδα που μπορεί να παίξει τακτικό ποδόσφαιρο πόνταρε στο δυνατό της σημείο και με όπλο την επίθεση, έφτασε στη νίκη.

Ένα άλλο συμπέρασμα που φαίνεται να βγαίνει από το Μουντιάλ, είναι η επικράτηση του φυσικού παιχνιδιού έναντι του ταλέντου. Οσες ομάδες έχουν επενδύσει στην φυσική κατάσταση, στη δύναμη και στην τακτική βγαίνουν κερδισμένες σε σχέση με τις ομάδες που έχουν ποντάρει στην κλάση και την ανωτερότητα των ποδοσφαιριστών τους.

Ως τώρα η δύναμη επικρατεί της αξίας, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για το μέλλον του παιχνιδιού…