Στο clasico φάνηκε το μεγαλείο του Ζιντάν και του Βαλβέρδε...

Δέχεται γκολ από όλους, ακόμη και από την Βικτόρια Πλζεν που της έκανε και ένα σκασμό φάσεις στο Μπερναμπέου. Διασύρεται από την Μπαρτσελόνα, η οποία δεν είχε τον Μέσι και στα προηγούμενα ματς δυσκολεύονταν αρκετά να βρει γκολ.

Είναι προφανώς αλήθεια και ευδιάκριτο ότι στην Ρεάλ Μαδρίτης λείπει περισσότερο και απ' όσο φανταζόμασταν ότι θα της λείψει ο Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά δεν είναι αυτό το μεγάλο πρόβλημά της. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι έχει μία ομάδα που δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη ούτε στον ίδιο τον εαυτό της, εξαιτίας της κάκιστης ανασταλτικής λειτουργίας της.

Εβλεπες τον Νάτσο την εποχή του Ζιντάν να παίζει βασικός σε ημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης στο “Μπερναμπέου” (3-0) και τον βαθμολογούσες ως έναν από τους κορυφαίους παίκτες του ματς και το “Μπερναμπέου” τραγουδούσε το όνομά του. Διότι η ομάδα και η συνολική λειτουργία της Ρεάλ έκανε τον Νάτσο να μοιάζει με πολύτιμη μονάδα. Βλέπεις τον Νάτσο τον καιρό του Λοπετέγκι στο “Καμπ Νόου” και χωρίς να έχει απέναντί του τον Μέσι, αναρωτιέσαι αν γίνεται ποδοσφαιριστής τέτοιου επιπέδου να συμμετέχει στο clasico...

Η φετινή Ρεάλ δεν έχει τον Κριστιάνο Ρονάλντο, στην πραγματικότητα η φετινή Ρεάλ δεν έχει τίποτα, γιατί δεν έχει τον Ζινεντίν Ζιντάν στον πάγκο της. Αυτόν τον τύπο που επί τρία χρόνια έκανε θαύματα. Που έκανε τον Λούκας Βάσκεθ και τον Νάτσο να μοιάζουν σπουδαίοι, που έκανε τον Ασένσιο ποδοσφαιριστή που η Ρεάλ τον κοστολογούσε με 150 εκατ. ευρώ, που έκανε τον Ισκο χωρίς να τον έχει βασικό, να μοιάζει με ένα από τα καλύτερα δεκάρια στον κόσμο, που έκανε τον Βαράν να μοιάζει ως ένας από τους τέσσερις πέντε καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς στον κόσμο και επί Λοπετέγκι νομίζεις ότι είναι ο πιο γκαφατζής στόπερ στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης.

Η Ρεάλ Μαδρίτης μετά από 10 αγωνιστικές πρωταθλήματος βλέπει όχι την πλάτη της Μπαρτσελόνα και της Ατλέτικο, αλλά την πλάτη της Εσπανιόλ και της Αλαβές και βρίσκεται κάπου στη μέση της βαθμολογίας μακριά απ' όλα. Σε 10 αγώνες πρωταθλήματος έχει μόλις τέσσερις νίκες και έχει δεχτεί συνολικά 14 γκολ. Βλέπει τους ποδοσφαιριστές που στα χρόνια του Ζιντάν εκτόξευαν την αξία τους και αποτελούσαν μεταγραφικό πόθο των καλύτερων ομάδων στον κόσμο να θεωρούνται σήμερα από “λίγοι” ως “ανίκανοι” να βρίσκονται στο ρόστερ της Ρεάλ Μαδρίτης...

Προφανώς για όλη αυτή την εικόνα, η ευθύνη βαραίνει τον Φλορεντίνο Πέρεθ. Αυτός είναι ο πρώτος που δεν κατάλαβε ότι τον Ζινεντίν Ζιντάν έπρεπε να τον διαδεχτεί κάποια σπουδαία προσωπικότητα που θα μπορούσε να ψήσει τους παίκτες της Ρεάλ και να τους δώσει κίνητρα. Προφανώς και είναι ο πρώτος που θα έπρεπε να καταλάβει ότι τον Κριστιάνο δεν είναι δυνατόν να τον αντικαθιστά ο Μαριάνο, αλλά όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ρεάλ τους πρώτους μήνες της μετά Ζιντάν εποχή, δεν είχε συμβεί ούτε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τους πρώτους μήνες της μετά Σερ Αλεξ Φέργκιουσον εποχής.

Και ο Ζιντάν στη Ρεάλ δεν έμεινε καν τρία χρόνια, κι' όμως η συμβολή του σε μία ομάδα του μεγέθους της Ρεάλ ήταν τέτοια που η απουσία του αποδεικνύεται αρκετή για να την διαλύσει. Με τον Ζιντάν πήρε τρία συνεχόμενα Τσάμπιονς Λιγκ, χωρίς αυτόν θα δώσει μάχη για να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ...

Υ.Γ. Ο Βαλβέρδε την εβδομάδα που μας πέρασε, ψήλωσε αφάνταστα. Πέρυσι μας έδειξε ότι αντέχει το βάρος του πάγκου της Μπαρτσελόνα με την πορεία της προς το ντάμπλ, φέτος κάτι ακόμη πιο σημαντικό. Ότι μπορεί να διαχειριστεί την φουρτούνα σε ένα καράβι σαν αυτό της Μπαρτσελόνα. Πριν από μία εβδομάδα η καρέκλα του έτριζε και η Μπάρτσα έμοιαζε να μπαίνει σε βαθιά κρίση. Επτά ημέρες μετά μετρά τρεις νίκες δια περιπάτου με Σεβίλλη, Ιντερ και Ρεάλ και μάλιστα χωρίς τον Μέσι. Οχι και άσχημα...