Danny the dog

Danny the dog

Βασίλης Βλαχόπουλος Βασίλης Βλαχόπουλος
Danny the dog

bet365

Ο Άρης απολαμβάνει τη μοναξιά της κορυφής και ο Βασίλης Βλαχόπουλος γράφει για την ταινία που του ήρθε στο μυαλό βλέποντας τον Βαγγέλη Πλατέλλα να… δίνει πόνο.

Η άρνηση συμβιβασμού με την ήττα είναι κύριο χαρακτηριστικό των ομάδων που έχουν σωστή νοοτροπία. Τώρα, αν θα καταφέρουν να αποφύγουν το αρνητικό αποτέλεσμα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Από το επίπεδο εμφάνισης, την ικανότητα του αντιπάλου, την τύχη, την ψυχολογία της στιγμής. Μακροπρόθεσμα όμως, η νοοτροπία καθορίζει την αποτελεσματικότητά σου. Αν αρκείσαι στο να σου χτυπούν συμπονετικά την πλάτη αναγνωρίζοντας ότι κατέβαλες προσπάθεια ή αν θα σου αναγνωρίσουν ότι είσαι ο καλύτερος. Επί του παρόντος, ο Άρης βαδίζει στο δεύτερο μονοπάτι γιατί κάθε εβδομάδα αποδεικνύει ότι είναι η καλύτερη ομάδα στη Football League.

Καθημερινά ειδικά στοιχήματα (21+)!

Βλέποντας το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα στην Κρήτη, ο Άρης (μου) θύμισε μια ταινία με πρωταγωνιστή τον Τζετ Λι. Ο τίτλος της ταινίας είναι «Unleashed» γιατί όταν το μεγάλο αφεντικό, ο Μπομπ Χόσκινς, απελευθέρωνε τον Τζετ Λι αυτός σαν τον σκύλο (Danny the dog) κατακρεουργούσε όποιον έβρισκε μπροστά του. Αυτό έκανε ο Άρης απέναντι στον Εργοτέλη. Στο δεύτερο ημίχρονο ήταν μια ομάδα που μπήκε για να κερδίσει και κατάφερε από τα πρώτα λεπτά να αλλάξει το σενάριο του αγώνα.

Ο Δημήτρης Σπανός μίλησε γι’ όσα συνέβησαν στα αποδυτήρια στο ημίχρονο του αγώνα, για την παρουσία του Θόδωρου Καρυπίδη, την ομιλία του στους παίκτες, την εκδήλωση της πίστης του στις ικανότητες τους. Δεν ήμουν εκεί, δεν ξέρω. Ξέρω αυτό που είδα. Μια ομάδα που… έτρωγε σίδερα στο τέλος, έναν προπονητή που αναγκάστηκε να πάρει μεγάλα ρίσκο επιδιώκοντας την ανατροπή και τον Εργοτέλη ο οποίος βάσει εμφάνισης προφανώς και δεν άξιζε την ήττα. Έτσι είναι όμως το ποδόσφαιρο, αυτό που δεν έβαλε ο Ν’ Ντιαγέ για να τελειώσει το παιχνίδι, το έβαλε ο Πλατέλλας οδηγώντας εαυτόν και συμπαίκτες στον δρόμο της εξιλέωσης.

Ο Άρης έχει πολλά πράγματα για επεξεργασία μετά το διπλό στην Κρήτη. Η αφηνιασμένη προσπάθεια για ανατροπή είναι το στοιχείο που τον χαρακτήρισε και αντλήθηκε από την έντονη πίεση στη μεσαία γραμμή (σ. σ. από Μουμίν και Ιντζόγλου), την είσοδο του Ντούνη με την παράλληλη αγωνιστική άνοδο των Πλατέλλα, Πασά. Η αμυντική λειτουργία παρέμεινε προβληματική, όπως στο πρώτο ημίχρονο, με τη διαφορά όμως ότι στο δεύτερο μέρος ο Άρης ήταν υποχρεωμένος να πάρει μέτρα στο γήπεδο, να ανεβάσει αρκετά μέτρα την τετράδα στην άμυνα και να αφήσει χώρους. Κάπως έτσι δεν επέτρεψε στον Εργοτέλη να κυκλοφορήσει με άνεση την μπάλα.

Το μεγαλύτερο όφελος του Άρη από τη νίκη στην Κρήτη είναι η διατήρηση της ηρεμίας στο εσωτερικό της ομάδας. Επειδή η ανυπομονησία έχει ξεπεράσει τα όρια της απελπισίας, ως οργανισμός ο Άρης θα δυσκολευτεί πάρα πολύ να διαχειριστεί ένα αρνητικό αποτέλεσμα όσο η βαθμολογική κατάσταση είναι στα τωρινά επίπεδα. Αν κάνει πράξη τον πρώτο στόχο, την απόκτηση αέρα 6-7 βαθμών, τότε θα καταφέρουν άπαντες να χαλιναγωγήσουν και τα πιο άγρια ένστικτά τους.

Αν δηλαδή πάρεις το feedback της αίσθησης του κόσμου μέσα από τις αντιδράσεις του στα social media, μετά το 2-0 παίκτες και προπονητής του Άρη είχαν «κρεμαστεί» στην Αριστοτέλους και μετά την ανατροπή, άπαντες έγραφαν για τον… πόνο που έδωσε ο Πλατέλλας όταν έστειλε την μπάλα στα δίχτυα.

Πάμε στο κομμάτι της διαιτησίας. Προφανώς και τα τεχνολογικά υποστηρίγματα της τηλεοπτικής μετάδοσης δεν βοηθούν, αλλά από τα replay φαίνεται ότι ο Ντούνης είναι εκτεθειμένος στο 3ο γκολ του Άρη. Βέβαια στην εξίσωση θα πρέπει να μπουν και οι φάσεις του πρώτου ημιχρόνου όπου σε τρεις περιπτώσεις του Κάσου διακόπτεται λανθασμένα (ως οφ σάιντ) από τον επόπτη πριν βγει στο τετ α τετ. Τρία λάθη σε 45 λεπτά από τον ίδιο άνθρωπο, δε νομίζετε ότι, είναι πολλά;

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Βλαχόπουλος
Βασίλης Βλαχόπουλος

Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία στα τελευταία χρόνια της… λαδόκολλας. Χάριν οικονομίας, το λευκό χαρτί χρησιμοποιούταν σε έκτακτες και ιδιαιτέρως σοβαρές καταστάσεις, ούτως ή άλλως ήταν δυσεύρετο. Πρόλαβε τη διαδικασία αποστολής των φαξ, αλλά και τις πρώτες συσκευές κινητής τηλεφωνίας με τη λαστιχένια κεραία που θύμιζαν στρατιωτικούς ασυρμάτους.

Παρακολουθεί όλες… τις μπάλες, αλλά η αδυναμία του είναι η πορτοκαλί, η σπυριάρα, λόγω της ειδοποιού διαφοράς μεταξύ ποδοσφαίρου και μπάσκετ. Στο μπάσκετ ΠΑΝΤΑ κερδίζει ο καλύτερος. Στο ποδόσφαιρο, μπορεί να κερδίσει ο πιο τυχερός.

ΥΓ: Οσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα περιοδικά κι αν πέσουν στα χέρια του, το «Τρίποντο» ήταν, είναι και θα είναι το κορυφαίο forever and ever.