Αν έπαιζε σήμερα ο Ολυμπιακός στους «16» με την Τσέλσι…

Σήμερα λοιπόν θα μπορούσε να παίζει ο Ολυμπιακός το πρώτο παιχνίδι του για τη φάση των «16» του Γιουρόπα Λιγκ. Όπως παίζει η Ντινάμο Κιέβου κόντρα στην Τσέλσι. Η, με όποιον άλλο αντίπαλο κληρώνονταν οι «ερυθρόλευκοι».

Και δεν ήταν καθόλου μακριά από την πρόκριση ο Ολυμπιακός. Ένα κλικ έλειπε. Έστω αυτή η ευκαιρία του Χασάν να γίνονταν γκολ στο 73’ στη ρεβάνς της Ουκρανίας, υπήρχε ένα 20λεπτο για το δεύτερο γκολ που θα έφερνε το διπλό. Κι η Ντινάμο, όλοι το είδαμε αυτό, όσο το παιχνίδι πήγαινε προς το φινάλε του, τόσο και λιγότερο δυνατή έμοιαζε. Κατά την γνώμη μου, εάν έρχονταν το 1-1 στο 73’, θα έρχονταν και το 1-2. Ακόμη και στο 83’ να το έκανε το 1-1 ο Γκερέρο, πάλι θα υπήρχαν σοβαρές πιθανότητες. Γιατί η Ντινάμο έδειχνε έτοιμη να παραδοθεί. Ένα γκολ έλειπε.

Τέλος πάντων, αλλού θέλω να το πάω: πώς άραγε θα εμφανίζονταν ο Ολυμπιακός παίζοντας σήμερα στο Γιουρόπα Λιγκ; Έτσι όπως τον βλέπουμε στα τελευταία παιχνίδια, για να είμαστε ρεαλιστές μάλλον δεν θα είχε με το μέρος του τις πιθανότητες πρόκρισης. Βέβαια, θα ήταν με άλλη ψυχολογία, έχοντας πρόκριση με την Ντινάμο, και αυτή η παράμετρος δεν είναι ασήμαντη. Ούτως η, άλλως, όμως, θα έπαιζε χωρίς τους τραυματίες Λάζαρο, Τοροσίδη και τους προερχόμενους από τραυματισμό Ομάρ, Καμαρά, Ζιλ Ντίας, Βούκοβιτς. Και χωρίς τον Σισέ που είχε συμπληρώσει κίτρινες κάρτες. Ίσα που θα συμπλήρωνε 15άδα απολύτως υγιών παικτών. Και θα έπρεπε για να δυναμώσει η ομάδα και να γίνει πιο ανταγωνιστική να έμπαιναν εσπευσμένα οι Ομάρ, Καμαρά, Βούκοβιτς, με τον κίνδυνο νέων τραυματισμών κλπ, κλπ.

Τι σημαίνουν αυτά; Ότι επειδή μπαίνουμε ήδη σε μία διαδικασία εξαγωγής συμπερασμάτων από τούτη τη σεζόν, πολύ απλά ο Ολυμπιακός εάν φιλοδοξεί να είναι και του χρόνου μέσα σε όλους τους στόχους του Φλεβάρη μήνα και θέλει να αυξήσει τις πιθανότητες του να τους κάνει πραγματικότητα, πρέπει να κάνει κι ο προπονητής καλύτερη διαχείριση, αλλά πρέπει και να φτιάξει ο σύλλογος ένα ακόμη πιο καλό κι ίσως και πιο μεγάλο ρόστερ. Τόσο σε επίπεδο βασικής ενδεκάδας, όσο και σε επίπεδο εναλλακτικών επιλογών. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Διότι, όταν έχεις πολλά παιχνίδια, θα έχεις και πολλούς τραυματισμούς, τιμωρίες κ.α.

Προσέξτε, δεν λέω να έχεις δύο Φορτούνηδες, δύο Ομάρ κλπ, γιατί αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο. Όμως, πρέπει η ποιότητα αλλά και η ετοιμότητα των παικτών που έρχονται από πίσω να μην είναι πολύ μακριά από των βασικών. Θεωρητικά, το να έχει ο Ολυμπιακός ρεζέρβα τον Νάτχο είναι πολυτέλεια. Πρακτικά, όμως, ο Νάτχο δεν έχει δώσει αυτά που περίμενες να δώσει ο πρώτος χαφ μετά τους τρεις πιο βασικούς σου (Γκιγέρμε, Καμαρά, Φορτούνη). Ένα πολύτιμο γκολ και δύο-τρεις καλές ασίστ που έφεραν πολύτιμα γκολ-μέχρι εκεί. Και από ανασταλτική συμπεριφορά πολύ λίγα πράγματα..

Δεν μπορώ να ξέρω αν ο 31χρονος Νάτχο έχει κάνει τόσα χιλιόμετρα στην καριέρα του και έτσι παίζει πλέον σε μάλλον χαμηλές στροφές. Ούτε αν απογοητεύθηκε όταν κατάλαβε ότι ο προπονητής δεν τον έχει για την ενδεκάδα, αλλά για μία από τις πρώτες εναλλακτικές επιλογές κι έτσι χάλασε η ψυχολογία του και γενικότερα επηρεάστηκε η απόδοση του. Αλλά η ουσία παραμένει η ίδια. Ο Ολυμπιακός πρέπει να έχει ένα παίκτη για τις θέσεις του κεντρικού άξονα πιο ετοιμοπόλεμο και παίρνοντας περισσότερες βοήθειες. Η προσφορά του αρχηγού της Εθνικής Ισραήλ δεν είναι προσφορά παίκτη με συμβόλαιο 900 χιλ. Ευρώ ετησίως.

Και να θυμηθούμε ότι ο παίκτης που είχε έρθει για να παίξει εναλλακτικά τις θέσεις 8 και 10, ο Τουρέ, είναι ακόμη άνεργος κι έχει να παίξει από αρχές Νοέμβρη. Ο δε άλλος παίκτης που είχε έρθει για να παίξει εναλλακτικά τη θέση του Φορτούνη και του Ποντένσε, ο Φετφατζίδης, και στον Άρη που πήγε αλλαγή παίζει (τρία ματς, από 15-20 λεπτά το καθένα).

Παρεμπιπτόντως, κι επειδή μιλάμε για Ευρώπη, μπορεί κάποιος εύκολα να διακρίνει ότι από τους «16» του Γιουρόπα Λιγκ οι 12 ομάδες είναι από τα εφτά κορυφαία πρωταθλήματα του ranking της Uefa (κατά σειρά Ισπανία, Αγγλία, Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία, Ρωσία, Πορτογαλία). Κι οι άλλες τέσσερις που πέρασαν ήταν γιατί στους «32» έπαιξαν με ομάδες όχι από αυτά τα πρωταθλήματα: η Σλάβια Πράγας κι η Σάλτσμπουργκ έπαιξαν με τις βέλγικες Γκενκ και Κλαμπ Μπριζ, η Ντινάμο Ζάγκρεμπ με την τσέχικη Πλίζεν κι η Ντινάμο Κιέβου με τον Ολυμπιακό. Απ΄ όλες αυτές τις χώρες, μόνο η Κροατία είναι πιο πίσω από την Ελλάδα…

Μία άλλη διαπίστωση; Πέρασαν στους «16» οι ομάδες που κατά βάση είχαν ξεχωρίσει από τη φάση των ομίλων: Άϊντραχτ και Σάλτσμπουργκ που είχαν μόνο νίκες (18 βαθμούς), Τσέλσι κι Άρσεναλ που είχαν 16, η Ντινάμο Ζάγκρεμπ που είχε 14 και οι πρώτες στους ομίλους τους Σεβίλλη, Ζενίτ, Βιγιαρεάλ, Ντινάμο Κιέβου. Μαζί με τις ομάδες που ήρθαν από το Τσάμπιονς Λιγκ (Νάπολι, Ίντερ, Μπενφίκα, Βαλένθια). Οι μόνες ομάδες που έσπασαν όλο αυτό το σκηνικό ήταν η γαλλική Ρεν, η ρώσικη Κράσνονταρ και η Σλάβια Πράγας.

Κοινώς, ακόμη και το Γιουρόπα Λιγκ γίνεται πάρα πολύ δύσκολο πλέον για τους ελληνικούς συλλόγους…