Με ένα καλό Φορτούνη, καλή άμυνα και καλά στημένα…
Το πιο σημαντικό για τον Ολυμπιακό είναι ότι για 7η συνεχόμενη χρονιά παίζει σε φάση ομίλων ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Σίγουρα θα ήταν καλύτερο να έπαιζε στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπως είχε συμβεί τις πέντε από τις έξι προηγούμενες σεζόν, αλλά και το Γιουρόπα Λιγκ…άσχημο δεν του πέφτει! Για την ακρίβεια, αν τον Ιούνιο που ξεκίναγε ο Ολυμπιακός προετοιμασία έλεγες ότι τώρα θα ήταν στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, έχοντας αποκλείσει την Μπέρνλι και τη Λουκέρνη με τρεις νίκες και μία ισοπαλία (στην Αγγλία) και γκολ 11-2 κι ότι θα είχε ξεκινήσει και το πρωτάθλημα με άλλες τρεις νίκες, δεν ξέρω πόσοι θα σε πίστευαν…
Ο Ολυμπιακός λοιπόν είναι εδώ, είναι στην Ευρώπη, όπως κάθε χρόνο και με βάση την εμπειρία του στις διοργανώσεις της, πρέπει να έχει ως στόχο την πρόκριση στα νοκ άουτ. Όπως είχε κάνει και τη μοναδική άλλη φορά, που ήταν σε όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ, πρόπερσι, όταν μάλιστα κι είχε φτάσει στους «16» (με την Μπεσίκτας). Βέβαια, τώρα η κλήρωση δεν του έφερε ΑΠΟΕΛ, Γιάνγκ Μπόϊς κι Αστάνα, αλλά δύο άλλα μεγέθη όπως οι Μίλαν, Μπέτις και την άσημη Ντουντελάνζ.
Η λογική λέει ότι αν ο Ολυμπιακός θέλει να περάσει πρέπει να κερδίσει και στα δύο παιχνίδια την ομάδα από το Λουξεμβούργο και να παίξει την μία από τις δύο πρώτες θέσεις στα άλλα τέσσερα παιχνίδια με Μίλαν και Μπέτις. Κι επειδή τέτοιο σχεδιασμό κάνουν σίγουρα κι οι Ιταλοί με τους Ισπανούς, είναι αυτονόητη η σημασία του αποτελέσματος του αποψινού αγώνα. Οι «ερυθρόλευκοι» είναι υποχρεωμένοι αν μη τι άλλο να αποφύγουν την ήττα. Η μη ήττα είναι πάντοτε καλό αποτέλεσμα στη φάση των ομίλων-ρωτήστε και την ΑΕΚ που πέρσι πέρασε με πέντε ισοπαλίες!
Η νίκη βέβαια είναι καλύτερη, αλλά κι αυτή, όπως κι η ισοπαλία, χρειάζονται σχεδόν πάντα να μη φας γκολ η, τέλος πάντων να έχεις το μίνιμουμ παθητικό, με το σκεπτικό ότι ένα γκολ θα το κάνεις στο σπίτι σου-για να είμαι ειλικρινής, εμένα αυτό ακριβώς το τελευταίο δεν μου αρέσει, γιατί πολύ απλά θυμάμαι κάμποσες εντός έδρας ήττες του Ολυμπιακού με 0-1 (Μαρσέϊγ, ΑΠΟΕΛ, Λεβάντε, Αρούκα στο 90λεπτο). Άρα, σε τέτοια ματς το μηδέν είναι το παν! Κι όπως κι αν έχει, σε τέτοιο επίπεδο χρειάζεσαι αμυντική συμπεριφορά στο μάξιμουμ κι όχι να βλέπεις τον Τόνσο να διανύει 60 μέτρα για να βρεθεί απέναντι από τον γκολκίπερ σου και να μην τον «ενοχλείς» ούτε σε μία στιγμή, όπως έγινε την Κυριακή με τον Αστέρα…
Τέλος πάντων, η Μπέτις στο ξεκίνημα της σεζόν ενώ παίζει καλά έχει πρόβλημα στο γκολ: στις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές του ισπανικού πρωταθλήματος έχει πετύχει ένα, κι αυτό όταν ο αντίπαλος της έμεινε με δέκα παίκτες λόγω αποβολής (ανύπαρκτης). Αν αυτό το δεδομένο της έχει δημιουργήσει πρόβλημα στην ψυχολογία, θα είναι καλό για τον Ολυμπιακό. Αν θελήσουμε, πάντως, να αναλύσουμε τα παιχνίδια της θα δούμε ότι κατ΄ αρχήν έχει πολύ καλά αποτελέσματα στα δύο τελευταία απέναντι σε πολύ ισχυρούς αντιπάλους (1-0 εντός έδρας τη Σεβίλλη και 0-0 εκτός έδρας με τη Βαλένθια), ενώ στα δύο πρώτα ματς, το μεν 0-3 από τη Λεβάντε εντός έδρας στην πρεμιέρα ήταν μαγική εικόνα (η Μπέτις έπαιζε μονότερμα, αλλά έφαγε τρία γκολ σε τρεις αντεπιθέσεις!), στο δε 0-0 με την Αλαβές εκτός έδρας είχε ξεκάθαρα τις ευκαιρίες να κερδίσει.
Όπως την έχω δει, η δύναμη της είναι 100% η μεσαία γραμμή, όπου έχει παίκτες υψηλής κλάσης και τεχνικής, ενώ αμυντικά το ισχυρό της κομμάτι είναι η σχεδόν τέλεια εφαρμογή του οφσάϊντ. Για να βρεις φάση, πρέπει να το σπάσεις και δεν είναι καθόλου εύκολο. Νομίζω ότι μπορείς να την απειλήσεις μέσα από στημένες φάσεις, αν έχεις καλά κτυπήματα και είσαι αποφασιστικός στις μονομαχίες, γιατί δεν είναι ιδιαίτερα ψηλή ομάδα. Με τη διαφορά ότι για να πάρεις κόρνερ και φάουλ πρέπει να πάρεις και την κατοχή της μπάλας, κάτι επίσης όχι εύκολο με τους παίκτες που έχει. Αλλά οι στατικές φάσεις είναι τεράστια υπόθεση-έτσι χθες ο Άγιαξ ξεκλείδωσε το ματς με την ΑΕΚ (1-0) κι έτσι είχε και τη μεγαλύτερη ευκαιρία του να κάνει το 2-0…
Σε σχέση με το 0-0 στη Βαλένθια το περασμένο Σάββατο αναμένεται να έχει πέντε, ίσως κι έξι αλλαγές στην ενδεκάδα, αν πιστέψουμε τα ρεπορτάζ του Τύπου της Σεβίλλης. Αλλά όταν μιλάμε για αναπληρωματικούς της Μπέτις, αναφερόμαστε στον Αργεντινό διεθνή Λο Σέλσο, στον Ισπανό διεθνή Χάβι Γκαρσία (πρώην Μάντσεστερ Σίτι, Μπενφίκα, Ζενίτ), στον Ισπανό διεθνή Τέγιο (πρώην Μπαρτσελόνα, Πόρτο, Φιορεντίνα) και στον φοβερό ακόμη και στα 37 χρόνια του Χοακίν!...
Και για να μην κρυβόμαστε: ο Ολυμπιακός για να κερδίσει σήμερα πρέπει να έχει σε καλή βραδιά τον Φορτούνη. Μακάρι να μην είναι καλός ο διεθνής άσος και να κερδίσει ο Ολυμπιακός, αλλά μέχρι τώρα στο ξεκίνημα της σεζόν από τον Φορτούνη εξαρτώνται πάρα πολλά στα μεγάλα παιχνίδια. Σταθερότητα δεν έχει βγάλει ακόμη κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να το κοιτάξει, την Κυριακή είχε μόνο στιγμές, όμως απόψε πρέπει να είναι αλλιώς…
Άσχετο: η ΑΕΚ χθες έχασε το ματς στο α΄ ημίχρονο, όταν είχε φρεσκάδα, δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα κι απείλησε σε δύο-τρεις περιπτώσεις. Ατύχησε γιατί ο Σιμόες δεν άφησε τον Πόνσε να κάνει την κεφαλιά εκεί στο φάουλ του Μάνταλου και γιατί ο Πόνσε δύο άλλες φορές που βρέθηκε σε θέση βολής καθυστέρησε να τελειώσει τις φάσεις. Ο Σιμόες εξελίχθηκε σε μοιραίο, με το πούλημα της μπάλας στο 2-0, ο Οικονόμου στο 2-0 φοβήθηκε μην κάνει πέναλτι, αλλά δεν είναι αντίδραση να αφήνεις τον κυνηγό να σε περνάει έτσι και 1-0 κόλλησε και δεν βγήκε για το οφσάϊντ και κάλυψε τον σκόρερ, ο δε Χουλτ απλά κοίταζε τον Ταλιαφίκο, αντί να πάει να τον κλείσει. Η ιδέα για Τσόσιτς και Μπακάκη δεξιά ήταν κακή-ο Μπακάκης είναι μπακ κι όχι μπακ χάφ, όπως ο Γκάλο. Αλλά γενικά η ΑΕΚ για 45 λεπτά είχε εικόνα ομάδας με πολύ χαμηλές στροφές. Σκεφθείτε ότι ο αριστερός μπακ του Άγιαξ θα έκανε χατ τρικ, αν δεν του έβγαζε ο Μπάρκας το εξ επαφής...
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
