Ένας Ολυμπιακός χωρίς χαφ, με σούπερ γκολκίπερ και καλούς μόνο τους στόπερ…

Σούπερ προσφορά* στο Europa League | *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις

Όταν είσαι 0-0 μέχρι το 69’ στο Μόναχο με την Μπάγερν και 0-1 έως το 89’, θεωρητικά δεν μπορεί να είσαι δυσαρεστημένος για την εικόνα σου. Πέρσι η ΑΕΚ, που κι αυτή είχε χάσει 0-2 στο ίδιο γήπεδο, ίδια εποχή, έχανε 0-1 στο 31΄και είχε δεχθεί το δεύτερο γκολ στο 70’.

Αν θέλουμε, όμως, να είμαστε ειλικρινείς, δεν μπορούμε να είμαστε ευχαριστημένοι από την εικόνα του Ολυμπιακού χθες το βράδυ. Δεν ήταν εικόνα επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ, από μία ομάδα που παίζει σχεδόν 20 χρόνια στη διοργάνωση. Με το ερώτημα να είναι, αν η Μπάγερν υποχρέωσε τον Ολυμπιακό να είναι τόσο παθητικός η, ο Ολυμπιακός το φοβήθηκε υπερβολικά το παιχνίδι. Ο Πέδρο Μαρτίνς επέλεξε να απαντήσει το ερώτημα, δίνοντας την πρώτη απάντηση. Εγώ δεν είμαι σίγουρος…

Η Μπάγερν όντως ήταν καλή. Ήταν, για την ακρίβεια, πολύ πιεστική, διδάσκοντας τι σημαίνει να πρεσάρει μία ομάδα στο μισό γήπεδο του αντίπαλου. Το μεγάλο πρόβλημα του Ολυμπιακού ήταν η χαρακτηριστική αδυναμία να ξεφύγει από αυτή την πίεση, κάτι που αφενός μεν έφερνε ευκαιρίες στους Γερμανούς, αφετέρου δε απέτρεπε τους «ερυθρόλευκους» να βγουν απειλητικά.

Η προσπάθεια να πάει για το 0-0 ο Ολυμπιακός, εκμεταλλευόμενος την φοβερή βραδιά του Σα, ήταν καταδικασμένη και μαθηματικά-η τελευταία ομάδα που τα κατάφερε ήταν η Γιουβέντους πριν 10 χρόνια (!), το Σεπτέμβριο του 2009…Εάν δεν «ενοχλήσεις» την άμυνα της Μπάγερν, δεν μπορεί να έχεις καμία τύχη εκεί μέσα-γκολ θα φας. Άρα, πρέπει να κυνηγήσεις γκολ.

Ο Ολυμπιακός το έκανε ελάχιστες φορές-δύο στο πρώτο τρίλεπτο με τον Ραντζέλοβιτς, που μπήκε φουριόζος, αλλά ούτε σέντρα καλή έβγαλε στην καλή μπούκα του, ούτε καλό σουτ έκανε στο ωραίο γύρισμα-τακουνάκι του Γκερέρο. Έως το τέλος του α΄ ημιχρόνου ενόχλησε μόλις άλλη μία φορά, στην μπαλιά του Σα προς τον Τσιμίκα, που έφευγε σφαίρα χωρίς να είναι οφσάϊντ, που υπέδειξε ο πρώτος Πολωνός επόπτης (σε αντίθεση με τον διαιτητή, αυτός ήταν καρμανιόλα, αφού στο 1-0 υπάρχει υποψία οφσάϊντ στον σκόρερ Λεβαντόφσκι, ενώ νωρίτερα είχε υποδείξει ανύπαρκτο φάουλ εις βάρος του Τσιμίκα, σε φάση που εύκολα θα μπορούσε να ανοίξει το σκορ η Μπάγερν από το 50’, μηδέ της φοβερής επέμβασης του Σα στην κοντινή κεφαλιά).

Στο β΄ ημίχρονο το προσπάθησε άλλες δύο-τρεις, με την ειρωνεία να είναι ότι δέχθηκε το πρώτο γκολ πάνω ακριβώς στο σημείο που για ένα δεκάλεπτο ο ίδιος δεν απειλούνταν και μπορούσε να απειλήσει δύο φορές, όταν είχε μπει ο Μασούρας κι είχε περάσει δεξιά ο Ποντένσε.

Μία στο 64’ όταν συνδυάστηκαν πραγματικά καλά οι Μασούρας, Μπουχαλάκης, Καμαρά, Γκερέρο. Αλλά όταν ο Ισπανός πάσαρε σωστά στον Καμαρά, αυτός έχοντας δεξιά του, σε καλύτερη θέση, τόσο τον Μασούρα, όσο και τον Ποντένσε, προτίμησε να σουτάρει στο γάμο του Καραγκιόζη, αποδεικνύοντας ότι το κουσούρι του δεν μπορεί να το αποβάλλει.

Και δεύτερη στο 68’ όταν είχε πάλι πολύ καλή συνεργασία, με τους Μασούρα, Γκερέρο, Ποντένσε, αλλά ο τελικός αποδέκτης Ομάρ έκανε μία σέντρα τραγική από ιδανική θέση-στα επόμενα δευτερόλεπτα άνοιξε το σκορ…

Ακόμη και ένα λεπτό πριν το 2-0, ο Ολυμπιακός βγήκε καλά, με τον Γκερέρο από ωραία μπαλιά του Τσιμίκα, αλλά ο Ισπανός έκανε ό,τι πριν ο Καμαρά, σουτάροντας τραγικά (πάνω σε αντίπαλο), αντί να πασάρει στον αμαρκάριστο δεξιά του Βαλμπουενά…

Παίζοντας με την Μπάγερν στο Μόναχο, περίπου πέντε-έξι φορές, όσες κατέγραψα, θα βρεθείς κοντά σαν Ολυμπιακός να απειλήσεις. Όταν λοιπόν βγάζεις χαμηλή η, απογοητευτική ποιότητα στην τελική σου σέντρα η, σουτ, δεν μπορείς να ελπίζεις σε κάτι. Ιδίως όταν το μεγάλο σου επιθετικό όπλο, ο Ποντένσε είναι σε τόσο κακή βραδιά, ίσως και λόγω της επιμονής του προπονητή να τον βάζει εσχάτως όλο από αριστερά, ενώ είναι σαφές ότι εκεί χάνει το 50% του…

Άξιζε ο Ολυμπιακός να πάρει κάτι από αυτό το ματς; Όχι, με τέτοια εικόνα. Αλλά στο ποδόσφαιρο καμιά φορά, μπορείς να πάρεις αποτέλεσμα κι όταν δεν το αξίζεις. Όχι, όμως, με τέτοια τελειώματα και τέτοια νοοτροπία επιθετικά.

Βέβαια, το πιο μεγάλο αγωνιστικό θέμα του χθες ήταν η μεσαία γραμμή. Τρεις έβαλε ο Μαρτίνς, αλλά κι οι τρεις μαζί έναν καλό δεν έκαναν! Ο Γκιγέρμε συνέχισε όπως στην Ξάνθη, σε πολύ χαμηλές στροφές και ξανά με πουλήματα της μπάλας έξω από την περιοχή του Σα. Το δε 2-0 ξεκίνησε από πολύ κακή ενέργειά του, αφού πήγε κι έδιωξε επιπόλαια κι εξ επαφής πάνω στον…Ομάρ, δίνοντας αντεπίθεση στην Μπάγερν, που έφυγε τέσσερις κόντρα σε τρεις…Ο Μπουχαλάκης με ελάχιστες καλές άμυνες…Ο Καμαρά στα ρηχά νερά…Κι οι τρεις μαζί άντε να έβγαλαν τρεις καλές πάσες για ξεκίνημα επίθεσης σε όλο το ματς…Ατυχώς δε κι ο Βαλμπουενά στο 20λεπτο που έπαιξε έδειξε ξανά ανέτοιμος.

Υπό αυτές τις συνθήκες έμεινε ο Σα, να κάνει το παιχνίδι της ζωής του, αλλά να σταματάει κάποια στιγμή στις 10 αποκρούσεις (…) και οι αμυντικοί. Ο Σεμέδο κι ο Μεριά ήταν καλοί, τους λες και διακριθέντες, υπό την έννοια ότι ειδικά ο Πορτογάλος είχε δύο σωτήριες επεμβάσεις κι άλλες πέντε-έξι καλές, ενώ κι ο Τυνήσιος είχε άλλες πέντε-έξι, εκ των οποίων μία καίρια. Ο Ομάρ το πάλεψε κι έβγαλε κάποιες καλές άμυνες, όπως κι ο Τσιμίκας, αλλά είχαν και ήττες, ιδίως ο δεύτερος κι επιθετικά έκαναν ελάχιστα πράγματα σωστά.

Η ατυχία για τον Ολυμπιακό ήταν ότι ο Σεμέδο ένιωσε ενοχλήσεις στο γόνατο και βγήκε για λίγο έξω προκειμένου να δεχθεί τις περιποιήσεις του ιατρικού τιμ. Γύρισε πίσω στο 67.42 και στο 68.07, μετά από 25 δευτερόλεπτα, μπήκε το γκολ, με τον ίδιο να μοιάζει να έχει επιστρέψει ανέτοιμος και να χάνει τον Λεβαντόφσκι στην πιο κρίσιμη φάση του αγώνα. Η ανετοιμότητα του μετά την έστω για λίγο έξοδο του από το παιχνίδι είχε φανεί από το ξεκίνημα της φάσης, όπου στην πάσα προς τον Κομάν, η άμυνα του Ολυμπιακού αντί να είναι στην ίδια ευθεία και να βγάλει οφσάϊντ τον εξτρέμ της Μπάγερν ήταν με τους Σεμέδο και Τσιμίκα ένα μέτρο πίσω από τον Μεριά...

Ελάχιστα να χάσεις τον έλεγχο του παιχνιδιού σου στο Τσάμπιονς Λιγκ, πάει το πλήρωσες.