Ο Κλοπ είναι ήδη ένας από τους σημαντικότερους της εποχής του

Κάθε φορά που το μυαλό τους θα ταξιδεύει πίσω στο φθινόπωρο του 2015, στην ιστορία της διαδικασίας που ακολούθησαν για να επιλέξουν τον διάδοχο του Μπρένταν Ρότζερς, οι τέσσερις άνθρωποι που πήραν μέρος σε αυτή θα μακαρίζουν την τύχη τους, και κυρίως τον Μάικλ Γκόρντον, έναν εκ των μεγαλομετόχων της FSG, της εταιρείας που έχει αγοράσει τις μετοχές της Λίβερπουλ, ο οποίος επέμεινε υπέρ της επιλογής του Γιούργκεν Κλοπ. Εκείνο το φθινόπωρο, ο μεγαλομέτοχος της FSG Τζον Χένρι, και οι Τομ Βέρνερ (πρόεδρος της Λίβερπουλ) και Ιαν Οϊρ (τότε διευθύνων σύμβουλος της Λίβερπουλ) έβαζαν στην λίστα τον Κάρλο Αντσελότι και κάποιους ακόμη προπονητές παρόμοιου προφίλ, δηλαδή “φτασμένους”. Ο Γκόρντον, ο οποίος ήταν το στέλεχος με την μεγαλύτερης βαρύτητας άποψη και στο ζήτημα της απόλυσης του Ρότζερς, ήταν αυτός που έπεισε τον Χένρι ότι ο Κλοπ ήταν η καλύτερη προοπτική. Οπως ο ίδιος ο Γκόρντον όμως έχει πει πολλές φορές εκ των υστέρων, αυτό δεν θα ήταν δυνατό αν προηγουμένως ο Κλοπ δεν τους είχε κερδίσει αυτούς τους τέσσερις ανθρώπους σε μια συνάντηση, την 1η Οκτωβρίου 2015 στα γραφεία μιας εταιρείας δικηγόρων στη Νέα Υόρκη για το όραμά του για την Λίβερπουλ. Σε εκείνη την συνάντηση, η οποία σήμερα δικαίως μνημονεύεται ως ιστορική, δεδομένου ότι ήταν η αρχή της ιστορίας που ζει σήμερα η κάτοχος του Champions League Λίβερπουλ, ο Κλοπ ξεκίνησε να αναλύει με λεπτομέρειες το όραμά του. Σε μια συνέντευξη που κράτησε περίπου 6 ώρες, με μια διακοπή για ύπνο προκειμένου να συνεχιστεί το επόμενο πρωί, ο ασυγκράτητος και πολύ καλά ενημερωμένος για πρόσωπα και καταστάσεις στα αποδυτήρια και τον σύλλογο Κλοπ δημιούργησε την αίσθηση ότι έχει ήδη ξεκινήσει να δουλεύει σαν να είναι προπονητής της Λίβερπουλ. Και συγχρόνως δημιούργησε στους συνομιλητές του την πεποίθηση ότι είναι ιδανικός διευθύνων σύμβουλος για το αγωνιστικό project μιας ομάδας που θα επιδιώξει να επικρατήσει επί ομάδων με υψηλότερο μπάτζετ. Ο Χένρι ζήτησε λίγο χρόνο για να σκεφτεί όσα κουβέντιασαν και να απαντήσει. Περίπου μια ώρα μετά από αυτή τη συνάντηση, ο διαμεσολαβητής – image maker του Κλοπ, ο Μαρκ Κόζικε κλήθηκε στα γραφεία της FSG για την διατύπωση των όρων του συμβολαίου του.

Αυτό που συνέβη σε περίπου 6 ώρες στα δικηγορικά γραφεία της Νέας Υόρκης με τους ιδιοκτήτες είναι μια σύντομη σύνοψη της ιστορίας που έγραψε ο Κλοπ στο Anfield. Οπως γοήτευσε τους ιδιοκτήτες, γοήτευσε και τους οπαδούς. Τόσο, που αυτοί να δεθούν, να συνδεθούν και να επικοινωνούν μαζί του τόσο βαθιά και στενά, σαν να έχουν απέναντί τους τον σημαντικότερο προπονητή στην ιστορία του κλαμπ. Και περίπου το ίδιο συνέβη από τον πρώτο καιρό και στο Melwood, με ποδοσφαιριστές και συνεργάτες. Είτε συνέβη με μέθοδο, με πρόγραμμα και επιμονή στην υλοποίηση ενός στρατηγικού σχεδίου είτε όχι, ο Κλοπ το έκανε να μοιάζει απολύτως φυσικό. Στην πραγματικότητα άλλωστε, στα μάτια αυτών που παρατηρούσαν τη δουλειά του από τον καιρό της Ντόρτμουντ, όλο αυτό που συμβαίνει στο Λίβερπουλ με τον “Κλόπο” μοιάζει με φυσιολογική εξέλιξη. Ηταν το ίδιο καλά συνδεδεμένος με την κερκίδα, είχε δημιουργήσει το ίδιο ισχυρούς δεσμούς με τους ποδοσφαιριστές του στα αποδυτήρια, ήταν το ίδιο γενναιόδωρος με τους συνεργάτες του, κρατούσε το ίδιο ανοιχτά τα αφτιά και το μυαλό του σε κάθε άποψη, εισήγηση που δεχόταν, δεν λογάριαζε ποτέ τον εαυτό του για φωτεινό παντογνώστη, δεν συμπεριφέρθηκε με έπαρση ούτε στον καιρό που σήκωνε back to back τη Σαλατιέρα. Ο Κλοπ έγινε αυτό που είναι επειδή έχει το χάρισμα και τον χαρακτήρα για να κερδίζει τους ανθρώπους.

Ακόμη και αν όλα αυτά που κάνει ο Κλοπ είναι μελετημένα, δηλαδή αν εκτελεί ένα καλά μελετημένο επιχειρηματικό σχέδιο για την άνοδο της υπεραξίας του brand name του, είναι η ανθρώπινη ποιότητά του που κάνει τη διαφορά και τον αναδεικνύει σε μια από τις μεγαλύτερες μορφές στην σύγχρονη ιστορία της προπονητικής και των ομαδικών σπορ γενικότερα. Στην τακτική ο Κλοπ δεν είναι Γκουαρδιόλα. Ακριβώς όμως επειδή ξέρει ότι δεν είναι, ακούει πολύ και αφήνει αδιανόητα μεγάλο χώρο σε συνεργάτες που έχει εμπιστευθεί τόσο που φτάνει να τους αφήνει την ελευθερία για να βγάλουν τη δημιουργικότητά τους και να εκπαιδεύσουν τους ποδοσφαιριστές πάνω στις ιδέες τους, οι οποίες είναι συμβατές με την δική του φιλοσοφία. Μέχρι σήμερα ο Κλοπ δεν είναι Σερ Αλεξ, ούτε Βενγκέρ, δεν έχει για τον εαυτό του την ιδέα ότι πρέπει να έχει βαρύνουσα άποψη για κάθε στοιχείο που αφορά τη δραστηριότητα του κλαμπ. Εχει επιλέξει να επικεντρωθεί σε αυτά που αφορούν τα αποδυτήριά του, και για όλα τα υπόλοιπα να ακούει, και να μιλά, δίχως διάθεση να επιβάλλεται. Ακόμη και στις μεταγραφές, μέχρι το καλοκαίρι του 2018 ο ρόλος του δεν ήταν του απόλυτου άρχοντα. Εχει τον ρόλο κλειδί, δεδομένου ότι είναι αυτός που δείχνει τις θέσεις στις οποίες χρειάζεται να ενισχυθεί το κλαμπ και έχει την άποψη με τη μεγαλύτερη βαρύτητα για έναν ποδοσφαιριστή, αλλά δεν συμπεριφέρεται σαν αφεντικό. Ισως επειδή είναι τέτοια η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Μάικλ Γκόρντον, δηλαδή επειδή έχει κερδίσει σε τέτοιο βαθμό τον άνθρωπο των Αμερικανών ιδιοκτητών στην Λίβερπουλ.

Ο Κλοπ την είχε διαλέξει την Λίβερπουλ προτού αυτή τον επιλέξει. Για χάρη της είχε αρχίσει να μαθαίνει αγγλικά, προτού καν δεχθεί ο ατζέντης του το πρώτο τηλεφώνημα από τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο της Λίβερπουλ. Για χάρη της είχε προετοιμαστεί για καιρό με την ομάδα που δουλεύει μαζί του για την επικοινωνία. Ηξερε τι θέλει να πει και πώς να το πει στον πρώτο του καιρό στο Anfield. Είχε μελετήσει την Λίβερπουλ και την κοινωνία των οπαδών της, είχε μιλήσει από το πρώτο ραντεβού στους ιδιοκτήτες για το όραμά του να εξελίξει την επικοινωνία και την διάδραση ανάμεσα στο κοινό του γηπέδου και τους ποδοσφαιριστές, αφίχθηκε διαβασμένος και προετοιμασμένος.

Στη διάρκεια της τελευταίας περίπου διετίας ο Κλοπ κάνει την Λίβερπουλ πιο δημοφιλή από όσο ήταν ποτέ την τελευταία 15ετία. Η κατάκτηση του Champions League την κάνει σήμερα την πιο mainstream ομάδα της στιγμής. Αυτή η επιτυχία φωτίζει όλα τα υπόλοιπα, και κυρίως αυτό που συμβαίνει στο Anfield, το οποίο έρχεται να προστεθεί δίπλα στο ενθουσιώδες ποδόσφαιρο που παράγει με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο στη διάρκεια των τελευταίων 18 μηνών ηΛίβερπουλ χάρη στην προσθήκη του Φαν Ντάικ και – το περασμένο καλοκαίρι - του Αλισον.

Περίπου 3,5 χρόνια μετά την άφιξή του στο Λίβερπουλ, ο Κλοπ είναι ήδη μια από τις προσωπικότητες με την μεγαλύτερη ακτινοβολία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Και το καταλαβαίνεις, ακόμη και αν δεν τον μελετάς μεθοδικά, ότι το επικοινωνιακό χάρισμα, το πνευματικό υπόβαθρο, η ιδιοσυγκρασία του, ο πολιτισμός του, ο χαρακτήρας του είναι λόγοι για να εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου σε μια από τις σημαντικότερες μορφές στην ιστορία του παιχνιδιού. Δεν υπήρξε, τελευταία, άλλη προσωπικότητα με τόσο ενδιαφέρον, που να περνά τόσο άνετα τις ποδοσφαιρικές γραμμές. Αν το θελήσει, ο Κλοπ θα επηρεάσει· όχι μόνο το ποδόσφαιρο. Διότι μπορεί να κερδίσει τους πάντες, και να μιλήσει για τα πάντα, με την άνεση του ανθρώπου “της διπλανής πόρτας” και μια ευφυΐα που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια του μέσου προπονητή ποδοσφαίρου.

Αν έχεις διαβάσει το "Εξηγώντας το θαύμα" και το βρήκες ωφέλιμο, βοήθησε με την ψήφο σου τη διάδοσή του!