Λίγα λεπτά μόλις έχουν περάσει από το σφύριγμα της λήξης στο ΕΑΚ Κέρκυρας το απόγευμα της Κυριακής. Η ομάδα του νησιού μόλις είχε πάρει την πρώτη της νίκη στη Σούπερ Λιγκ. Τα χαμόγελα είχαν επιστρέψει στα πρόσωπα όλων. Και κυρίως στου Μιχάλη Γρηγορίου και των ποδοσφαιριστών του.

Μια εντελώς άλλη εικόνα από αυτή της πρεμιέρας. Μια Κέρκυρα με όρεξη, θέληση και πάθος και έναν Γρηγορίου από τα... παλιά! Το gazzetta.gr, κατέγραψε το τι άλλαξε μέσα σε 8 μέρες και οι «Φαίακες» επέστρεψαν και στις νίκες σε επίπεδο Σούπερ Λιγκ!

Ποδόσφαιρο κυριαρχίας

Είναι δεδομένο πως όταν παίζεις στην έδρα σου πρέπει να είσαι ο πρωταγωνιστής. Εκτός αν αντίπαλος σου είναι ένας από τους big-4. Αυτό η Κέρκυρα δεν το έκανε με τον Πλατανιά. Το πλήρωσε. Ήξερε πως δεν μπορούσε να επαναλάβει το ίδιο λάθος κόντρα στην ΑΕΛ. Ο Μιχάλης Γρηγορίου άλλωστε... παραδέχτηκε εμμέσως τα λάθη της πρεμιέρας και τα διόρθωσε όλα!

Κόντρα στον Πλατανιά η Κέρκυρα διάλεξε έναν παθητικό ρόλο στο παιχνίδι. Οι Κρητικοί που έχουν μπει δυνατά στο πρωτάθλημα, το εκμεταλλεύτηκαν και με μία φάση πήραν το ματς. Τόσο απλό, η δουλειά τους είχε γίνει. Οι «Φαίακες» σε 90' δεν απείλησαν ουσιαστικά την αντίπαλη εστία. Τίποτα από αυτά δεν έγινε με την ΑΕΛ!

Ο Έλληνας τεχνικός, παρουσίασε μια εντελώς άλλη ομάδα. Το 4-2-3-1, έγινε 4-3-3 και η Κέρκυρα ήταν η απόλυτη κυρίαρχος κόντρα στους Λαρισαίους. Ο Ναζίμ από βασικός βρέθηκε στην εξέδρα και ο Ντουαλά στην 11άδα. Απολύτως λογική κίνηση, σε σχέση με την σε γενικές γραμμές παράλογη συμμετοχή του Νιγηριανού, που δεν έχει κάνει προετοιμασία, στην πρεμιέρα.

Από το πρώτο λεπτό οι νησιώτες έκαναν την ΑΕΛ να καταλάβει πως στην έδρα τους κάνουν εκείνοι κουμάντο. Ότι ακριβώς δεν έκαναν με τον Πλατανιά. Ο Ντουαλά πίεζε παντού, ο Τουράμ δεν άφησε τους αντίπαλους αμυντικούς να πάρουν ανάσα και τίποτα δεν θύμιζε την στατική εικόνα της πρεμιέρας.

Πίεση ψηλά

Κύριο χαρακτηριστικό στον τρόπο παιχνιδιού του Μιχάλη Γρηγορίου είναι το pressing. Αυτό το είχε ζητήσει και στην πρεμιέρα. Ο ίδιος όμως δεν είχε βοηθήσει με τους 11 που είχε παρατάξει. Ουσιαστικά ήταν μόνο ο Τουράμ, ο οποίος πάλι έτρεχε και πίεζε παντού. Πέρα αυτού, ουδείς!

Κόντρα στην ΑΕΛ άλλαξε και αυτό. Πλέον υπήρχε και ο Ντουαλά να πιέζει ασφυκτικά τους αντιπάλους. Ο Τουράμ και πάλι... μηχανάκι δεν τους άφηνε σε ησυχία, ενώ πολύ καλύτερο πρόσωπο σε αυτό το κομμάτι έδειξαν και οι Επστάιν, Ζορμπάς.

Σωστή διαχείριση, μέγα πάθος

Μετά το τέρμα του Ντουαλά, η ΑΕΛ έδειξε πως ήθελε να φτάσει στην ισοφάριση. Βρήκε κάποια σουτ, αλλά ως εκεί. Πολύ καλή δουλειά και στο αμυντικό κομμάτι. Βενέτης, Ντιμιτρόφσκι, αλλά και ο Σιόντης στα χαφ δεν έδωσαν το παραμικρό δικαίωμα στους αντίπαλους επιθετικούς.

Κάπως έτσι φτάσαμε και στο 2-0 και εκεί πλέον τα πάντα είχαν κριθεί. Το μόνο που έπρεπε να γίνει ήταν να υπάρξει σωστή διαχείριση από τον Μιχάλη Γρηγορίου. Τα είχε πάει περίφημα σε όλο το ματς, δεν θα τα... έχανε εκεί! Στο δεύτερο ημίχρονο έκανε όλα όσα έπρεπε και ουσιαστικά από νωρίς... έσβησε το ματς.

Για να φτάσουμε όμως μέχρι εκεί έπρεπε να δούμε κάτι ακόμα. Πάθος! Στοιχείο που επίσης έλειπε στην πρεμιέρα. Όλοι οι «Φαίακες» έδειξαν πως ήθελαν όσο τίποτα αυτό το ματς. Κάτι ο αντίπαλος (τους πήρε στο φινάλε την πρωτιά στη Football League), κάτι οι απαντήσεις που ήθελαν να δώσουν μετά τον Πλατανιά, έφεραν αυτό το πρόσωπο. Όλοι ήταν έτοιμοι να... δαγκώσουν. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Αυτό φάνηκε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο. Η Κέρκυρα πήρε μία από τις πιο εύκολες νίκες στην ιστορία της στη Σούπερ Λιγκ.

Υ.Γ.: Σε αυτό το παιχνίδι είχαμε και ένα ιστορικό γεγονός. Ο Γιάννης Ιωάννου κατάφερε να επανεμφανιστεί στην πρώτη κατηγορία μετά από 13 ολόκληρα χρόνια, κάτι που δεν έχει κάνει άλλος στο παρελθόν! Ο αμυντικός της Κέρκυρας μπήκε αλλαγή και σημείωσε την 11η συμμετοχή του σε επίπεδο Σούπερ Λιγκ/Α' Εθνικής. Η 10η ήταν το μακρινό 2003. Τότε είχε αγωνιστεί στις 25/5 κόντρα στον Ιωνικό με την φανέλα της Παναχαϊκής πριν αυτή υποβιβαστεί στη Β' Εθνική. Από τότε έφτασε να αγωνιστεί μέχρι και το Περιφερειακό πρωτάθλημα, πριν αγωνιστεί και πάλι στην κορυφαία κατηγορία της χώρας την Κυριακή.