Η τελευταία ευκαιρία για να αρχίσει η Superleague

Από υποχρέωση, δίχως καμιά διάθεση να ασχοληθώ με αυτό το πρόβλημα, επιχείρησα τις τελευταίες ημέρες να σκαλίσω λίγο την υπόθεση “ελληνικό ποδόσφαιρο” προκειμένου να καταλάβω αν και πώς μπορεί να λυθεί το σημερινό πρόβλημα και να φτάσουμε στην εποχή που θα αρχίσει ένα πρωτάθλημα που θα πείθει τον θεατή του ότι είναι καθαρότερο και πιο δίκαιο από τα προηγούμενα. Αν υπάρχει ένα συμπέρασμα, αυτό είναι ότι όσοι ελπίζουμε να δούμε ένα τέτοιο πρωτάθλημα να αρχίζει σύντομα στα ελληνικά γήπεδα δεν κυνηγάμε απλώς την έκπληξη αλλά ποντάρουμε σε ένα στοίχημα με απόδοση όμοια με αυτή που είχε πέρσι τέτοιο καιρό το ποντάρισμα στην κατάκτηση της Premier League από τη Λέστερ. Επειδή όμως όλα γίνονται, ας δούμε πώς μπορεί να γίνει, αν γίνει ποτέ, και εδώ μια τόσο μεγάλη έκπληξη.

Πού βρισκόμαστε σήμερα; Στο σημείο που η FIFA & η UEFA ετοιμάζονται να σηκώσουν τα χέρια ψηλά και να πάρουν μια σχετικώς εύκολη, τουλάχιστον στη δεδομένη στιγμή, πολιτική απόφαση: να αποβάλουν την Ελλάδα από τις διεθνείς διοργανώσεις για έναν χρόνο με το “βρείτε τα μεταξύ σας και επιστρέψτε για να εξετάσουμε αίτημα της ελληνικής ομοσπονδίας για επανένταξη” τελεσίγραφο. Η – ακόμη μία- τελευταία ευκαιρία που δίνουν οι διεθνείς συνομοσπονδίες στην Ελλάδα εξαντλείται στις 29 Αυγούστου, όταν ο ... καμικάζι των συνομοσπονδιών Κωστάκης Κουτσοκούμνης θα βρεθεί στην Αθήνα για να βάλει τους όρους προς όλες τις πλευρές, για μια τελευταία φορά. Η ευθύνη του χειρισμού της υπόθεσης έχει φύγει εντελώς πλέον από την UEFA (με τη θέλησή της) και έχει περάσει στο χέρι του προέδρου της FIFA Τζιάνι Ινφαντίνο, ο οποίος άλλωστε έχει και την προηγούμενη ελληνική εμπειρία και έχει προσωπική αντίληψη. Στη δεδομένη στιγμή δεν μπορεί να ποντάρει κανείς πάνω στην εκτίμηση ότι ο υφυπουργός Αθλητισμού Σταύρος Κοντονής και ο πρόεδρος της ΕΠΟ Γιώργος Γκιρτζίκης θα αποδεχθούν τους όρους της FIFA. Συνεπώς δεν μοιάζει ως πιθανότερη η κατάληξη να είναι αποτελεσματική αυτή η τελευταία διαμεσολάβηση του Κουτσοκούμνη.

Και μετά; Η FIFA θα έχει τρεις επιλογές:

Α. Να κάνει το κορόιδο μέχρι τις εκλογές της ΕΠΟ τον Οκτώβριο, με την ελπίδα εκλογής μιας διοίκησης που θα δεν θα έχει κακή φήμη και θα έχει πραγματική διάθεση να υπακούσει στις εντολές των FIFA & UEFA και συγχρόνως να συνεργάζεται με την ελληνική κυβέρνηση, στα όρια που αυτή η συνεργασία δεν θα σπάει το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου.

Β. Να αποβάλει την ελληνική ομοσπονδία με το τελεσίγραφο που σημειώνω παραπάνω.

Γ. Να επιλέξει και να ορίσει η ίδια μια διοικούσα επιτροπή, όπως είχε κάνει προ ετών στη Βοσνία, προκειμένου να δώσει έτσι χρόνο στο ελληνικό ποδόσφαιρο να σοβαρευτεί και να ανασυγκροτηθεί.

Το τελευταίο σενάριο μοιάζει για την Ελλάδα ιδανικό. Ποιος όμως θα πάρει την ευθύνη να ορίσει τα έξι πρόσωπα που θα απαρτίζουν αυτή την επιτροπή; Αυτή η ευθύνη αναλογεί στην FIFA. Για ποιο λόγο όμως να μπει ο Ινφαντίνο στη διαδικασία να κάνει αυτή την επιλογή, η οποία θα έχει και ευθεία αντανάκλαση πάνω του σε μια εποχή που τα διεθνή media τον παρακολουθούν στενά για να διαπιστώνουν αν είναι ή όχι συνεχιστής του Μπλάτερ; Για ποιο λόγο να έχει να αντιμετωπίζει την “οι δικοί του ευνοούν έναν σύλλογο” κατηγορία;

Για να μπει στη διαδικασία να το σκεφτεί σοβαρά αυτό, ο Ινφαντίνο θα πρέπει να έχει βρει ελληνικά πρόσωπα εμπιστοσύνης. Πού κυκλοφορούν όμως αυτά; Και ποιος φυσιολογικός Ελληνας έχει τη διάθεση να μπλέξει ανάμεσα στους ελέφαντες που τσακώνονται αγνοώντας τον νόμο της φύσης που λέει ότι πάντοτε σε τέτοιους τσακωμούς την πληρώνουν πρώτα τα μυρμήγκια; Ποιος φυσιολογικός Ελληνας έχει τη διάθεση να μπλέξει και να ζήσει με τον κίνδυνο των απειλών, των τραμπουκισμών, των λεκτικών και φυσικών επιθέσεων; Και ποιος μπορεί να εγγυηθεί σε έναν υποψήφιο προστασία εφ' όρου ζωής;

Ακόμη όμως και αν έβρισκε τον τρόπο να το ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο η FIFA, θα έπρεπε να βρει πρόσωπα “κοινής αποδοχής”, δηλαδή προσωπικότητες που θα πείθουν από την πρώτη στιγμή ότι έχουν γνώση και εμπειρία και δεν έχουν εξάρτηση, ή αρνητική προδιάθεση, ή προκατάληψη, ή συμπάθειες, ή συλλογικά συμφέροντα. Αν περάσεις όλους τους Ελληνες από αυτά τα φίλτρα, αποκλείεται να σου μείνουν έξι για να τους βάλεις στην διοικούσα επιτροπή.

Στη θέση του Ινφαντίνο δεν θα έκανα καμιά από τις παραπάνω επιλογές. Θα διάλεγα να ορίσω μια διοικούσα επιτροπή που θα απαρτιζόταν μόνο από αλλοδαπούς. Θα έψαχνα να βρω ανά την Ευρώπη στελέχη με προηγούμενη εμπειρία διοίκησης ομοσπονδίας, και θα τα καλοπλήρωνα για να κάνουν αυτή τη δουλειά, υπό την προϋπόθεση ότι θα εξασφάλιζα από τις ελληνικές αρχές ότι θα παρακολουθούν για λόγους ασφάλειας επί 24ωρου τα κινητά και σταθερά τηλέφωνά τους, θα τους συνοδεύουν νυχθημερόν καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής τους στην Ελλάδα και δεν θα επιτρέπουν σε κανέναν απολύτως Ελληνα να έρθει σε επαφή μαζί τους, ούτε καν για να πάρει παραγγελία για καφέ. Θα απαιτούσα τις υπογραφές όλων (Πολιτεία, Superleague) σε ένα χαρτί που θα κρατούσε αμετακίνητα αυτά τα στελέχη για ένα σημαντικό διάστημα χρόνου, όχι μικρότερο των 24 μηνών, με ένα έγγραφο που θα δεσμεύει τους πάντες ότι δεν θα εναντιωθούν στην διοικούσα επιτροπή στη διάρκεια του 24μήνου. Θα έκανα ακριβώς αυτή την πρόταση προς την ελληνική πλευρά και μόνο υπό τη μορφή τελεσιγράφου: ή διοικούσα επιτροπή αλά “τρόικα” ή αποβολή. Διαλέξτε.

Δεν υπάρχει καλύτερη λύση, δεδομένου ότι αφενός είναι επιτακτική η ανάγκη να απαλλαγεί το ελληνικό ποδόσφαιρο από μια διοίκηση με τόσους κατηγορούμενους, η οποία διαρκώς αυθαιρετεί, και αφετέρου δεν υπάρχει κανένα ελληνικό πρόσωπο κοινής αποδοχής για να αναλάβει την ευθύνη της προσωρινής διοίκησης της ομοσπονδίας.

Σκέψεις για αλλαγή έδρας του συνεδρίου της UEFA

Η UEFA, που δεν άλλαξε έδρα στο Euro 2016 παρά τον τρόμο περί του τι θα μπορούσε να συμβεί στη Γαλλία, σκέφτεται σήμερα να αλλάξει έδρα στο έκτακτο συνέδριό της για την εκλογή προέδρου, το οποίο έχει προγραμματιστεί για τις 16 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα. Διότι ανησυχεί για το προφανές: για το πώς θα εκμεταλλευτούν τη συγκυρία οι διάφοροι που θα ήθελαν να κάνουν σαματά με την ελπίδα της διεθνούς προβολής, δεδομένου ότι στην Αθήνα θα βρίσκονται απεσταλμένοι όλων των μεγάλων ευρωπαϊκών media για να καλύψουν το γεγονός της ανάδειξης του διαδόχου του Μισέλ Πλατινί.
Φυσικά αυτό είναι ένα ελάχιστο πρόβλημα για την UEFA, η οποία θα αλλάξει περίπου άκοπα την έδρα του συνεδρίου στο τέλος του Αυγούστου αν δεν έχει προηγουμένως αλλάξει το ελληνικό ποδοσφαιρικό κλίμα. Δείχνει όμως πόσο μεγάλο εκνευρισμό προκαλεί στην ευρωπαϊκή συνομοσπονδία το ελληνικό πρόβλημα.