Χρειαζόταν έναν… Άγιαξ ο ΠΑΟΚ

Ο ΠΑΟΚ γνωρίζει από το μεσημέρι τον πρώτο αντίπαλό του σε αυτή την ξεχωριστή χρονιά, όπου γιορτάζει τα 90 του χρόνια και θέλει –επιτέλους- να παίξει στους ομίλους του Τσάμπιονς Ληγκ. (Διευκρινίζουμε ότι θα το επιδιώξει και θα το «παλέψει» γιατί δεν είναι φαβορί και δεν έχει εύκολο έργο).

Ο μεγάλος Άγιαξ θα βρεθεί και πάλι στο δρόμο του, όπως το 2010, όπου στις λεπτομέρειες και με δύο ισοπαλίες, οι Ολλανδοί συνέχισαν στη μεγάλη διοργάνωση και ο ΠΑΟΚ βρέθηκε στο Europa League.

Ήταν καλή ή κακή η κλήρωση;

(Το άλλο δίλλημα περί… εύκολης ή δύσκολης κλήρωσης φυσικά και ΔΕΝ υπάρχει. Θα ήταν αστείο έως κωμικοτραγικό να χαρακτήριζε ο οποιοσδήποτε μία κλήρωση με τη Φενέρ, ή την Σαχτάρ, τον Άγιαξ, την Άντερλεχτ ή την Σπάρτα Πράγας εύκολη για τον ΠΑΟΚ!)

Η κλήρωση λοιπόν θεωρούμε ότι είναι καλή και θα το εξηγήσουμε με κύριο γνώμονα την… γνώση στα της ψυχολογίας του ΠΑΟΚ...

Αφού λοιπόν δεν υπήρχε εύκολος αντίπαλος, πάμε σε άλλα κριτήρια. Κρίνουμε την κλήρωση από πλευράς πρωταθλήματος και σχολής ποδοσφαίρου, την κρίνουμε με βάση το ρόστερ του αντιπάλου, τους ανέτοιμους διεθνείς που έχει ο καθένας, το πόσες πολλές ή μεγάλες αλλαγές έχουν γίνει στις ομάδες, την έδρα, την φανέλα, αλλά και το συναίσθημα που προκαλεί το όνομα σε αυτό που λέγεται… οργανισμός ή περίγυρος ΠΑΟΚ.

Ο Δικέφαλος του Βορρά (όπως και άλλες Ελληνικές ομάδες είναι η αλήθεια) έχει τεράστιο πρόβλημα στην Ευρώπη, όταν πάει να παίξει και νιώθει… άνετος, σίγουρος, χαλαρός και «αεράτος» για τη νίκη ή την πρόκριση. Με «τουπέ» και χωρίς συγκέντρωση, ο ΠΑΟΚ δεν περνάει ούτε τη… Χέρενφεν, ούτε την Καμπάλα, ούτε κανέναν!

Όταν ο ΠΑΟΚ (όλος ο οργανισμός και ο περίγυρος που πάντα επηρεάζει και την ομάδα) είναι μαζεμένος, απόλυτα συγκεντρωμένος, όταν ξέρει ότι μόνο με μεγάλη μάχη θα κερδίσει, τότε… μην τον φοβάσαι!

Τέτοιο συναίσθημα προκαλεί ένα μεγάλο όνομα, όπως ο Άγιαξ!

Ότι και αν είναι τώρα οι Ολλανδοί, όπως και αν έχασαν το πρωτάθλημα πέρυσι, όποιον προπονητή και αν πήραν τώρα που άλλαξαν, ότι παίκτες και αν έχουν όποιος και αν δεν παίζει, ΟΛΟΙ στον ΠΑΟΚ (Έλληνες και ξένοι) ξέρουν τον μεγάλο Άγιαξ, ξέρουν και σέβονται τη βαριά φανέλα και την ιστορία! ΟΛΟΙ ξέρουν ότι ο ΠΑΟΚ δεν έχει αποκλείσει ποτέ Ολλανδική ομάδα και έτσι το κλίμα πριν τους αγώνες θα είναι το ιδανικό: Μακριά οι φανφάρες, μακριά οι υπεραισιοδοξίες, μακριά τα μεγάλα λόγια, η σιγουριά και η χαλαρότητα.

Αφού ο ΠΑΟΚ θα πάει στο Άμστερνταμ με καλή νοοτροπία μπορεί και να τα καταφέρει!

(Η πλάκα είναι ότι και 1-1 να φέρει όπως το 2010, ακόμη και με τη Σάλκε το 2013, θα πρέπει και μετά να πεισθούν όλοι οι προαναφερόμενοι ότι τίποτα δεν τελείωσε. Αλλά αυτό έπεται…).

Από εκεί και πέρα στα άλλα πιο ποδοσφαιρικά…

Ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ ο Άγιαξ έχει αλλάξει προπονητή και κάνει νέα-δύσκολη αρχή…

Δυστυχώς στηρίζεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό στο ίδιο οργανωμένο ρόστερ…

Ευτυχώς ο Άγιαξ θα έχει θέμα με τον Μίλικ που άργησε στο Euro…

Δυστυχώς αυτή η μεγάλη ομάδα στο τελευταίο της ματς έχασε ένα πρωτάθλημα από τη Ντε Γκράαφτσαπ και επειδή το σοκ ήταν τεράστιο, δύσκολα να παραταχθεί με τουπέ και χαλαρότητα στο αμέσως επόμενο παιχνίδι που κρίνει και πάλι έναν μεγάλο στόχο, έστω και αν μεσολάβησαν μερικοί μήνες…

Συνοψίζοντας…

Έχει αρχίσει η περίοδος προετοιμασίας για τις μάχες… Ο ΠΑΟΚ και όλοι όσοι είναι γύρω του, αφοσιώνονται σε αυτές, δεν χαλαρώνουν στιγμή και δουλεύουν με αποφασιστικότητα για να πάρουν δύο αποτελέσματα. Και εκεί και στην Τούμπα!

* Αύριο (στις 16:00) ο ΠΑΟΚ παίζει με μία άλλη Ολλανδική ομάδα σε φιλικό, το οποίο όμως είναι πιο κοντά (χρονικά) στα επίσημα ματς και έτσι έχει μεγαλύτερη αξία.
Σε αυτό το ματς κόντρα στη Τβέντε, ο Ίβιτς θα παρατάξει τον βασικό κορμό στον οποίο τώρα έχει καταλήξει. Το ενδιαφέρον θα είναι πολύ μεγάλο.

* Ενδιαφέρον έχουν πάντα και τα μεταγραφικά θέματα και επειδή προφανώς όλοι έχουν μπερδευτεί με την υπόθεση Βαρέλα, εκτιμούμε ότι τώρα «βγαίνουν» κάποιοι εγωϊσμοί που δεν αφήνουν να ολοκληρωθεί (και τυπικά) μία μεταγραφή που θέλουν και οι τρεις πλευρές. Ο ΠΑΟΚ, η Στεάουα και φυσικά ο παίκτης.

Ο Μπεκάλι το «έπαιξε» άσχημα το «έργο» εδώ και πολύ καιρό, τώρα ήρθε η ώρα του Μίχελ να τον «χορεύει» και τελικά αναρωτιόμαστε: Ποιος θα είναι περισσότερο χαμένος αν τελικά ΔΕΝ γίνει αυτή η μεταγραφή;