Κακομοιριά, αντί για υπερηφάνεια…

Με τον τελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος έληξε η σεζόν 2015-16. Κι υπό κανονικές συνθήκες το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει δύο λόγους να αισθάνεται υπερήφανο: το ΓΙΟΥΡΟ το πήρε η ομάδα του Φερνάντο Σάντος και το αγγλικό πρωτάθλημα ο Ρανιέρι! Μιλάμε για τους δύο αμέσως προηγούμενους προπονητές της εθνικής Ελλάδας!

Δυστυχώς, όμως, αντί για ποδοσφαιρική υπερηφάνεια, εμείς βγάζουμε περισσότερο ποδοσφαιρική κακομοιριά. Κι αναλωνόμαστε στην γνωστή ανακύκλωση: γιατί έφυγε ο Σάντος και γιατί δεν έπιασε στην εθνική μας ο Ρανιέρι και τι έκανε η να μην πω τη λέξη, ΕΠΟ. Αντί να δούμε την απλή πραγματικότητα: ο Σάντος έφυγε γιατί κάποια στιγμή όλοι οι προπονητές φεύγουν από την εκάστοτε ομάδα τους-αλλά και γιατί, όπως αποδείχθηκε, τον περίμενε η εθνική Πορτογαλίας… Ο δε Ρανιέρι δεν έπιασε γιατί κανείς προπονητής δεν «πιάνει» σε όλες τις ομάδες…

Ασφαλώς κι υπάρχουν λόγοι, πολλοί λόγοι και για το πώς φτάσαμε μεν και για το πώς φτάσαμε στο δε. Αλλά η ουσία στο ποδόσφαιρο είναι αυτή, η παραπάνω, διαπίστωση. Εμείς, όμως, δηλαδή πολλοί από εμάς (κι ειλικρινά δεν αναφέρομαι σε κάποιον η, κάποιους συγκεκριμένα), για διάφορους λόγους, είτε νοοτροπίας, είτε συμφέροντος, δεν στεκόμαστε στην ουσία, δεν στεκόμαστε καν στο ότι είναι καλό και για το ελληνικό ποδόσφαιρο ο θρίαμβος του Σάντος με την Πορτογαλία και του Ρανιέρι με τη Λέστερ, αλλά πάμε στο άλλο επίπεδο, της κακομοιριάς.

Κι εγώ δεν μιλάω για το αν μας αρέσει ή, όχι το ποδόσφαιρο του Σάντος. Αυτό είναι άλλο θέμα κι άλλη συζήτηση. Ξέρουμε πως παίζει ο Σάντος κι από την εθνική μας. Για το αποτέλεσμα παίζει και (συνήθως) το παίρνει. Σε πολλούς δεν αρέσει, ο τρόπος. Αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το μέγεθος της επιτυχίας.

Το πλέον επώδυνο, όμως, είναι με όλους αυτούς που το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι η φθορά της ΕΠΟ και μέσω του Σάντος και του Ρανιέρι και μέσω του κάθε τι. Γιατί έφυγε ο Σάντος, γιατί δεν του κρατούσαν τον Φύσσα (λες και είχε τον Φύσσα στην εθνική Πορτογαλίας!), γιατί έφεραν τον παλαίμαχο Ρανιέρι, γιατί δεν τον στήριξαν κλπ, κλπ.

Κι εμένα δεν με ενδιαφέρει ο Γκιρτζίκης, όπως δεν με ενδιέφερε κι ο Σαρρής. Ούτε έχω γράψει ποτέ τίποτα υπέρ τους. Όμως, η ΕΠΟ έφερε και τον Σάντος και τον Ρανιέρι. Δεν προσγειώθηκαν μόνοι τους. Όπως δεν είχε προσγειωθεί μόνος του κι ο Ρεχάγκελ, επί εποχής άλλης ΕΠΟ, για την οποία όμως και τότε τα ίδια έλεγαν, ότι την ελέγχει ο Ολυμπιακός και δίνει τα πρωταθλήματα στον Ολυμπιακό…

Για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας...