Kαι χωρίς Ρονάλντο γιατί όχι και το τρόπαιο;

Οταν έχεις φτάσεις στα ημιτελικά του Euro, δικαιούσαι να ονειρεύεσαι ακόμα και την κούπα! Και η Πορτογαλία μπορεί να μην ικανοποιεί τους ποδοσφαιρόφιλους του πλανήτη αλλά φτάνοντας στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης όλα πλέον ίναι πιθανά, ειδικά όταν θα έχει αντίπαλο στον ημιτελικό, το νικητή του ματς Ουαλλία - Βέλγιο, ομάδα που σίγουρα δεν θα τρομάζει.

Η κριτική βέβαια για τους Πορτογάλους είναι έντονη. Για το αντιποδόσφαιρο που παίζουν, για το γεγονός ότι έφτασαν για τα ημιτελικά χωρίς νίκη στην κανονική διάρκεια των αγώνων, για τον Κριστιάνο Ρονάλντο που θυμίζει για σκιά του εαυτού, για οτιδήποτε έχει σχέση με αυτή την ομάδα. Ειδικά ο γαλλικός Τύπος έχει ξεσαλώσει, ενώ κάποιοι κάνουν παραλληλισμούς με την Ελλάδα του 2004 που χωρίς να παίξει σπουδαία μπάλα, έφτασε στην κορυφή.

Ολοι αυτοί βέβαια ξοδεύουν φαιά ουσία για αναλύσεις της πλάκας, αποφεύγοντας ηθελημένα να μπουν στην ουσία που είναι φυσικά το αποτέλεσμα! Παίζει δεν παίζει καλή μπάλα η Πορτογαλία, έφτασε στους «4», την ίδια στιγμή που χώρες όπως η Ισπανία και η Αγγλία βλέπουν το Euro από την τηλεόραση.

Παίξε νόμιμα από Κινητό και Τάμπλετ στην Sportingbet!

Εχει ιδιαίτερη αξία να επισημανθεί ότι η ομάδα του Σάντος τα έχει καταφέρει με τον Ρονάλντο να είναι στη χειρότερη στιγμή της καριέρας του. Ο άσος της Ρεάλ Μαδρίτης αρκετά κουρασμένος και φορτισμένος, προσπαθεί αλλά δεν μπορεί. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει καμία βοήθεια από τους παίκτες του, οι σωστές πάσες που παίρνει είναι ελάχιστες με αποτέλεσμα να ξοδεύει όλη την ενέργεια του τρέχοντας πάνω - κάτω, χωρίς, όμως, να μπορεί να βοηθήσει. Ολο αυτό το σκηνικό τον έχει επηρεάσει ξεκάθαρα, με αποτέλεσμα και ο ίδιος να έχει χάσει την καθαρή σκέψη και να κάνει πράγματα αδιανόητα για την τεράστια κλάση του. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο με τους Πολωνούς, η ετοιμότητα του στις λίγες φάσεις που είχε και τελικά οι επιλογές του, ήταν τραγικές...

Ενδεικτικό της ψυχολογίας του είναι και το γεγονός, ότι στη διάρκεια των πέναλτι, δεν κάθισε αγκαλιά με τους συμπαίκτες του, αλλά ήταν μόνος, δύο βήματα πίσω από αυτούς, θέλοντας να διαχειριστεί εντελώς προσωπικά την ώρα εκείνη της αγωνίας. Και στο τέλος, μόνο με τον Κουαρέσμα πανηγύρισε έντονα την πρόκριση.

Θα ήταν, όμως, άδικο να επικριθεί ο Ρονάλντο, όταν αποτελεί μέρος ενός μέτριου συνόλου. Με εξαίρεση τον Ρενάτο - που είναι ,όμως, 18 ετών και δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα περισσότερο -, αλλά και τον αμυντικό ογκόλιθο Πέπε, οι υπόλοιποι Πορτογάλοι είναι απλώς μέτριοι παίκτες, πολύ χειρότεροι από την αντίστοιχη ομάδα του 2004 που έφτασε στον τελικό, με τον πιτσιρικά τότε Κριστιάνο, αλλά με τους Φίγκο, Ντέκο, Νούνο Γκόμες, Ρούι Κόστα, Παουλέτα, Καρβάλιο, Μανίς και άλλους παικταράδες.

Θα αναρωτηθείτε τότε εύλογα, πως η Πορτογαλία έφτασε στα ημιτελικά με τον Ρονάλντο σε μαύρα χάλια και αρκετούς μέτριους ποδοσφαιριστές; Η απάντηση είναι εύκολη και ακούει στο όνομα του Φερνάντο Σάντος. Για τον Πορτογάλο ομοσπονδιακό τα έχω ξαναγράψει και δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω, απλώς να τονίσω ότι πρόκειται για μετρ της τακτικής που ξέρει να παίρνει αποτελέσματα! Με αυτόν λοιπόν η Πορτογαλία μπορεί να φτάσει στο όνειρο! Και η κούπα θα είναι όλη δική του...