Παρότι φαν του ιταλικού πρωταθλήματος και δεδηλωμένος οπαδός της Μίλαν –πόσο μίκρυνε αυτή η ομάδα όμως ε;-, ομολογώ πως ποτέ δεν υποστήριζα την εθνική ομάδα της χώρας. Οι «ατζούρι» δεν ήταν του… γούστου μου ποδοσφαιρικά. Στα Euro, προτιμούσα τους πιο «αλέγρους» Ολλανδούς, ενώ τα Μουντιάλ είχαν πάντα «αλμπισελέστε» χρώμα, από την εποχή του Γκαμπριέλ Μπατιστούτα. Παρεμπιπτόντως, μεγάλος ο φορ Ιγκουαΐν, αλλά τα δύο τετ α τετ που έχασε στον τελικό της Βραζιλίας (2014) και προχτές, ο «μπατιγκόλ» θα τα «έγραφε», ακόμα και με τα μάτια κλειστά!

Προς τι όμως η εισαγωγή; Μα, γιατί άλλο, από την αποθέωση της Ιταλίας που χτες το απόγευμα με μάγεψε! Δεν στρίμωξε απλώς στα σχοινιά την Ισπανία (2-0), την απέκλεισε με τρόπο καθαρό σαν γυαλί και συνάμα εμφατικό, τόσο που νόμιζες πως ένα… δεκαήμερο να έπαιζαν οι δύο ομάδες, ο δείκτης του σκορ για την ομάδα του Κόντε θα ανέβαινε, την ώρα που η «ρόχα» θα έμενε απλώς στο μηδέν!

Το κυριότερο όμως, και ενόψει του προημιτελικού με τη Γερμανία, αποδείχτηκε πως ο τρόπος που επέλεξαν να προκριθούν, δεν ήταν κλέβοντας το ματς, όπως πολλοί περίμεναν, αλλά με κανονικό, στρωτό, πραγματικό ποδόσφαιρο. Ανήγαγαν σε επιστήμη την αλληλοκάλυψη, στηρίχτηκαν στην ομοιογένεια της «μπιανκονέρι» άμυνάς τους και στην επίθεση, τα έκαναν όλα επιτυχημένα με τον πλέον απλό τρόπο. Όλα βάσει σχεδίου…

To Eυρωπαϊκό το ζεις καλύτερα σε ένα πρακτορείο ΟΠΑΠ

Πλέον ανοίγεται μπροστά τους ακόμα ένα εμπόδιο που μοιάζει ανυπέρβλητο, καθώς μετά την απελθούσα Πρωταθλήτρια Ευρώπης, τον δρόμο τους κλείνουν οι Πρωταθλητές Κόσμου. Η Γερμανία, σπατάλησε πολύ λιγότερες δυνάμεις μέχρι να κάμψει την αντίσταση των Σλοβάκων (3-0) και για πρώτη φορά στο τουρνουά έδειξε τα δόντια της. Ελκυστική στο μάτι και κυρίως αποτελεσματική, η «νασιοναλμαντσαφτ» υπερκέρασε την ομάδα του Μάρεκ Χάμσικ, πρωτίστως διότι ο Γιόακιμ Λεβ αποφάσισε να αφήσει στην άκρη τα πειράματα, περνώντας τον Μάριο Γκόμεζ σε θέση σέντερ φορ, προσθέτοντας οντότητα στην επιθετική γραμμή των «πάντσερ».

Κοινό σημείο και των δύο ομάδων, το γεγονός ότι ανέβασαν στροφές σταδιακά, φτάνοντας στην καλύτερή τους εμφάνιση στο πρώτο νοκ άουτ. Στο Μπορντό, σύμφωνα με τον Λεβ τουλάχιστον, θα παρουσιαστούν οι δύο καλύτερες ομάδες του τουρνουά και οι Γερμανοί καλούνται να ανατρέψουν και την εις βάρος τους παράδοση στα νοκ άουτ παιχνίδια.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, τα «πάντσερ» αναχαιτίστηκαν από τα ιταλικά… μαχητικά σε όλες τις περιπτώσεις που οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν σε ματς ζωής ή θανάτου! Η αρχή έγινε στον ημιτελικό του Μουντιάλ 1970 (4-3 στην παράταση) και οι «ατζούρι» έκαναν το 2/2 κατακτώντας το Παγκόσμιο στέμμα το 1982 (3-1). Ακολούθησαν δύο ματς ομίλων σε τελική φάση Euro, όπου οι Ιταλοί τα πέρασαν αλώβητοι (1-1 το ’88 και 0-0 το 1996), πριν ανανεωθεί το ραντεβού στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας (2006). Ούτε εκεί, ακόμα κι αν έπαιζαν εντός έδρας, οι Γερμανοί κατάφεραν να «σπάσουν» την κατάρα, γνωρίζοντας την ήττα στον ημιτελικό (2-0 στην παράταση), για να ολοκληρωθεί η… τραγωδία στο προηγούμενο Euro, όταν, πάλι για τους «4», η Ιταλία επιβλήθηκε και πήρε το εισιτήριο για τον τελικό (2-1)!

Με την πρόκριση της Ιταλίας σε απόδοση 2.30 στον ΟΠΑΠ, προτίθεμαι να εμπιστευτώ την ομάδα του Κόντε που στα τελευταία τέσσερα Euro, είτε φτάνει στον τελικό (2000,2012), είτε δεν προκρίνεται στον όμιλο (2004), ποτέ όμως δεν αποκλείεται σε 90λεπτο νοκ άουτ αγώνα, καθώς ακόμα και το 2008, η Ισπανία στα προημιτελικά την υπέταξε στα πέναλτι!