Γι' αυτό είναι φαβορί η Γαλλία...

Στον προημιτελικό θα λείψουν τουλάχιστον δύο βασικοί ποδοσφαιριστές των Γάλλων. Ο μέσος Καντέ και ο κεντρικός αμυντικός Ραμί. Η απάντηση κοιτώντας το ρόστερ είναι περίπου “ε, και;”. Στα χαφ θα αγωνιστεί μάλλον ο Καμπάιγ, χωρίς να αποκλείεται να παίξει και ο Σισοκό. Κανένα πρόβλημα θα έλεγα για την ομάδα του Ντιντιέ Ντεσάν, έστω κι' αν ο Καντέ είναι εξαιρετικός και στο Euro. Στο κέντρο της άμυνας θα αγωνιστεί ο Μανγκαλά. Οτι κι' αν θεωρεί ο καθένας ότι είναι ο Μανγκαλά, παραμένει ο ακριβότερος κεντρικός αμυντικός στον κόσμο...

Είναι πιθανόν να έχει πρόβλημα τραυματισμού και να μην μπορέσει να αγωνιστεί και ο Κομάν... Εντάξει λοιπόν, σε αυτή την περίπτωση ο Ντεσάν θα κάνει την καρδιά του πέτρα, κι' αν χρειαστεί θα περάσει ως αλλαγή τον Μαρσιάλ και όχι τον Κομάν όπως στο ματς με τους Ιρλανδούς που τον έριξε στο ημίχρονο στη θέση του Καντέ.

Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η Γαλλία παραμένει κατά την άποψή μου το φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Ηταν στα μάτια μου φαβορί πριν αρχίσει η διοργάνωση και παραμένει τέτοιο, γιατί είναι μία από τις τρεις ομάδες με το πληρέστερο ρόστερ, μαζί με τους Ισπανούς και τους Βέλγους, σε αυτή τη διοργάνωση. Επιπλέον είναι διοργανωτές και έχουν το αέρα του γηπεδούχου και φυσικά έχουν και το ευνοϊκό πρόγραμμα αφού σχεδόν σε κάθε ματς που θα δίνουν θα έχουν τουλάχιστον 24 ώρες περισσότερες για να ξεκουραστούν από τον αντίπαλό τους. Είναι σημαντικό αυτό σε ένα τουρνουά 30 ημερών. Για παράδειγμα από τους Ιρλανδούς είχαν σχεδόν 72 ώρες περισσότερες για ξεκούραση. Στα προημιτελικά θα έχουν 30 ώρες περισσότερες για να ξεκουραστούν σε σχέση με Αγγλους ή Ισλανδούς. Στον ημιτελικό εφόσον φτάσουν θα έχουν περισσότερες 24 ώρες για ξεκούραση και το ίδιο και στον τελικό! Είναι πλεονέκτημα για τουρνουά 7 αγώνων σε 30 ημέρες.

Πέρα όμως από όλα αυτά η Γαλλία έχει στο χορτάρι ή στον πάγκο ένα σωρό ποδοσφαιριστές που μπορούν να αλλάξουν την ροή ενός αγώνα. Ο Παγέ, ο Γκριεζμάν, ο Πογκμπά που αγωνίζονται βασικοί, είναι μερικοί από αυτούς, αλλά ακόμη και ο Κομάν που μπήκε κόντρα στην Ιρλανδία και γύρισε το ματς είναι ένας τέτοιου επιπέδου ποδοσφαιριστής. Θυμίζω για όσους τυχόν δεν το θυμούνται ότι με την είσοδο του Κομάν πριν μερικούς μήνες η Μπάγερν του Πεπ Γκουαρντιόλα κατάφερε να γυρίσει το ματς κόντρα στην Γιουβέντους...

Είναι σπάνιο φαινόμενο μία διοργανώτρια με τέτοια ποιότητα να μην φτάνει ψηλά και με δεδομένο ότι οι Γάλλοι όταν διοργανώνουν ένα Euro ή ένα Παγκόσμιο Κύπελλο τα πηγαίνουν περίφημα και αντέχουν την πίεση του φαβορί, εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι το μεγάλο φαβορί.

Από εκεί και πέρα έκπληξη μέχρι τώρα δεν έχουμε ζήσει. Ο αποκλεισμός της εξαιρετικής Κροατίας δεν είναι τέτοια από την στιγμή που έπεσε πάνω στην Πορτογαλία. Η Ουαλία την έκανε την υπέρβαση με την πρόκριση στα προημιτελικά, αλλά την βρίσκω φυσιολογική και την περίμενα. Οι Πολωνοί από το πρώτο κιόλας ματς μας έδειξαν ότι είναι για τα ψηλά. Τι απομένει; Να δούμε αν κάποιος από τους Γερμανούς, Βέλγους και Αγγλους θα πάθουν ζημιά και φυσικά ποιός θα προκριθεί από το μεγάλο ντέρμπι της φάσης των 16 ανάμεσα σε Ισπανούς και Ιταλούς.

Ενα Euro που μέχρι τώρα δεν μας έχει προσφέρει παρά ελάχιστα πράγματα και θα το θυμόμαστε μόνο για ορισμένες σταχτοπούτες, δεν είναι απίθανο να μας προσφέρει σπουδαίους προημιτελικούς...