Ξαφνικά σιγή. Ανατριχιαστική. Εκκωφαντική. Μπαίνοντας στο στενό που συνδέεται με την Λεωφόρο «Voltaire» είναι σα να μεταφέρεσαι πίσω στις 13 Νοεμβρίου. Αυτόματα το μυαλό συνδέει το δρομάκι με τις εικόνες που είχες δει στην τηλεόραση και όλα όσα είχαν συμβεί τότε στο Παρίσι. Τα λουλούδια και τα ρεσό έχουν μειωθεί. Ομως υπάρχουν ακόμα εκεί κάποια για να σου φέρνουν μνήμες.



Μηνύματα γραμμένα στους τοίχους. Για τα θύματα, για την παγκόσμια ειρήνη. Δύσκολο να τα διαχειριστεί ο οποιοσδήποτε μπαίνοντας στο μικρό στενάκι τα συναισθήματα. Τόσο νωπό αλλά ταυτόχρονα και τόσο μακρινό. Το Bataclan είναι κλειστό. Ανακαινίζεται. Γιατί η ζωή συνεχίζεται.



Η τελευταία ανακοίνωση ήταν «Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσουμε την λύπη μας. Οι σκέψεις μας είναι στα θύματα και στις οικογένειες τους. Αρκετοί από εσάς θέλατε να μαζευτείτε στο Bataclan για την μνήμη των θυμάτων. Δυστυχώς οι αρχές δεν μας αφήνουν. Θα σας ενημερώσουμε πότε θα μπορέσετε... Σας ευχαριστούμε για την στήριξη».



Στις 16 Νοεμβρίου (σχεδόν έναν χρόνο μετά δηλαδή) θα ξανανοίξει με τη συναυλία του Peter Doherty. Ηδη sold out. Οπως η ζωή συνεχίζεται και στο Παρίσι.



Οι τελευταίες εξελίξεις σε Ορλάντο (τα αμερικάνικα δίκτυα το χαρακτήρισαν ως το Bataclan της Αμερικής) και στο προάστιο του Παρισιού «μάγκωσε» κάπως την πόλη. Οχι όμως σε βαθμό τρόμου. Είπαμε η ζωή συνεχίζεται.



Μένοντας κοντά στην πλατεία Republique (η οποία συνδέεται με την Λεωφόρο «Voltaire») δεν γινόταν να μην επισκεφτούμε το Bataclan και να σας μεταφέρουμε εικόνες από τον χώρο. Η πιο εντυπωσιακή φωτογραφία. Οταν μια γυναίκα με μαντήλα περνούσε ακριβώς έξω από το Bataclan.



Τα περισσότερα μηνύματα όμως για τα θύματα εκείνης της βραδιάς είναι στην πλατεία Republique και στο άγαλμα της Marianne (σ.σ. εθνικό σύμβολο που συμβολίζει το θρίαμβο της δημοκρατίας). Πολλά κεριά, σημαίες, σημειώματα. Στην συγκεκριμένη (τεράστια) πλατεία θρήνησαν οι Γάλλοι τα θύματα της 13ης Νοεμβρίου.



Επίσης εικόνες που σε μεταφέρουν σ' εκείνες τις μέρες και σου θυμίζουν πόσο πρόσφατη είναι η τραγωδία του Bataclan. H ζωή όμως συνεχίζεται. Ελπίζοντας (μάταια ίσως) να μην ξαναγίνουμε μάρτυρες τέτοιων σκηνών...