Δεν είναι αυτή η πραγματική εικόνα. Περιμένετε…

Δεν είναι αυτή η πραγματική εικόνα των ομάδων, ειδικά από τις ομάδες που κουβαλούν την ταμπέλα του φαβορί. Άγχος, πίεση, κούραση. Παράγοντες που δεν πρέπει να τους ξεχνάμε ειδικά στα πρώτα παιχνίδια.

Σημαντικά δεν λέω για την πορεία στον όμιλο, αλλά όπως και να το κάνουμε οι ομάδες είναι επιφυλακτικές, προσεχτικές, με αρκετή πίεση φορτωμένη στις πλάτες των ήδη κουρασμένων ποδοσφαιριστών.

Πήραμε όμως δείγματα γραφής, μια πρώτη γεύση, από τις ομάδες. Χορτάσαμε μπάλα τις πρώτες ημέρες. Τι μου έκανε τρομερή εντύπωση; Η Ουκρανία! Μπορεί να έχασε από την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Γερμανία, αλλά ήταν αυτή που πατούσε πολύ καλύτερα, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, γενικά έδειχνε μια ομάδα με πλάνο και παίκτες, που μπορεί να μην είναι -με ελάχιστες εξαιρέσεις- top ονόματα, αλλά ήξεραν να υποστηρίξουν τα «θέλω» του προπονητή τους.

Η Γαλλία πήρε δύσκολα και αγχωτικά αυτό που ήθελε στην πρεμιέρα, η Αγγλία ήταν καλή παρότι δεν κέρδισε, η Πολωνία είχε εύκολο έργο και επίσης πολύ καλές εντυπώσεις μου άφησε η Κροατία. Ομάδα που ήξερε τι ήθελε μέσα στο γήπεδο.

Ελπίζω, θα έλεγα είμαι σχεδόν σίγουρος, ότι όσο περνούν οι ημέρες θα βελτιωθεί η συνολική εικόνα των ομάδων, αυτό είναι δεδομένο.

Δυστυχώς, όμως, υπάρχει και η βία. Πρόβλημα και μάλιστα τεράστιο. Οι σκηνές με τις μάχες «σώμα με σώμα», αποκρουστικές. Η βία είναι κάτι το δυσάρεστο και εκτός ποδοσφαίρου. Τα στάδια είναι γεμάτα, αλλά όσα έγιναν κυρίως εκτός γηπέδων, μου προκαλούν θλίψη.

Αυτό που οφείλει να κάνει η ΟΥΕΦΑ, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι πολύ δύσκολα θα το κάνει, σε τυχόν νέα επεισόδια, είναι να αποκλείσει Άγγλους και Ρώσους για τα επεισόδια στη Μασσαλία, όπως και τους Αλβανούς, για το προκλητικό πανό που ανέβασαν στο ματς με την Ελβετία.

Η πολιτική, η βία, η τρομοκρατία είναι κάτι άσχετο και ξένο με το ποδόσφαιρο, που αγαπάμε…