Οι Γάλλοι δεν είναι Έλληνες!

Ηταν εντυπωσιακό. Ο Ζακ Λαμπέρ, πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής της διοργάνωσης ν' απαντάει χωρίς κανένα άγχος για κάθε ερώτηση που έγινε για πιθανό τρομοκρατικό χτύπημα. Παρά το γεγονός ότι το μείγμα που θα υπάρξει στην Γαλλία τις επόμενες 30 μέρες θα είναι τουλάχιστον εκρηκτικό, εντούτοις ο Λαμπέρ είχε απάντηση σε όλα τα δύσκολα ερωτήματα που του έθεσαν (κυρίως) οι Βρετανοί δημοσιογράφοι.

Το έβλεπες γενικά στα πρόσωπα των ανθρώπων της UEFA. Οχι μόνο έβγαζαν μια καθησυχαστική εικόνα για τον κόσμο. Πράγματι πιστεύουν πως έχουν λάβει όλα τα κατάλληλα μέτρα ώστε να μην υπάρξει κάποια τρομοκρατική ενέργεια. Προφανώς σε αυτό έχει συμβάλλει η Γαλλική αστυνομία και ο στρατός αλλά και τα άλλα κράτη της Ευρώπης. Ο Λαμπέρ δεν απαντούσε γενικά στις ερωτήσεις που δεχόταν, αλλά πολύ συγκεκριμένα. Αποκάλυπτε όλα τα μέτρα ασφαλείας που έχουν πάρει οι Γάλλοι ώστε να μη συμβεί το παραμικρό.



Ομως υπάρχει ένα κομμάτι που η UEFA αλλά κυρίως οι Γαλλικές αρχές σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Οι απεργίες! Ναι. Οι Γάλλοι διοργανωτές «φοβούνται» περισσότερο τους ίδιους τους Γάλλους παρά κάποια τρομοκρατική ενέργεια! «Είμαστε προβληματισμένοι γι' αυτήν την κατάσταση. Μπορεί ν' αλλάξει τα πάντα. Δεν είναι καλή κατάσταση για μένα. Πρέπει να το παραδεχτώ και είμαι δυσαρεστημένος γι' αυτό. Αλλά δεν μπορούμε να το ελέγξουμε αυτό». Ηταν η πρώτη φορά που ο Ζακ Λαμπέρ στην μία ώρα που διήρκεσε η συνέντευξη Τύπου έδειξε πραγματικά προβληματισμένος για την κατάσταση.

Μία μέρα πριν την επίσημη έναρξη του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος οι απεργίες σε μερικά μέσα μεταφοράς είναι σε ισχύ. Από το Σάββατο αρχίζουν οι απεργίες των πιλότων της Air France! Πάντα υπάρχει ανοιχτό το ενδεχόμενο να απεργήσουν οι πυρηνικοί σταθμοί αλλά και οι εργάτες στα διυλιστήρια όπως και το έκαναν με αποτέλεσμα οι Γάλλοι κοντά στα σύνορα να γεμίζουν τα ρεζερβουάρ τους σε άλλες χώρες.

Για όσους δε τον γνωρίζουν από τον Δεκέμβριο έχει γνωστοποιηθεί στην Γαλλία ο νέος εργατικός νόμος ο οποίος αναμένεται να ψηφιστεί τον Ιούλιο. Μιλάμε για ένα διάστημα έξι εφτά μηνών που οι Γάλλοι προσπαθούν να... διαλύσουν το κράτος με τις συνεχόμενες απεργίες αλλά και τις «δυνατές» διαδηλώσεις από τον Απρίλιο μέχρι και πριν από μερικές μέρες. Στο κομμάτι των διαδηλώσεων προστέθηκαν και οι μαθητές μαζί με τους εργάτες οι οποίοι προφανώς κατάλαβαν-ενημερώθηκαν ότι μάλλον δεν θα έχουν μέλλον με τον εργατικό νόμο που θέλει να περάσει το γαλλικό κράτος.



Μέσες άκρες ο νέος εργατικός νόμος κάνει μέσα σε μια μέρα πιο ισχυρή την ατομική σύμβαση από την συλλογική (ισχύει στην Ελλάδα εδώ και μερικά χρόνια που πλέον δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις) και καταργεί τα εργατικά δικαστήρια (μια τρομερή ασφάλεια για τους εργαζόμενους που απολύονταν). Πράγματα που οι Γάλλοι τα είχαν δεδομένα τα προηγούμενα 50-60 χρόνια και μέσα σε μια μέρα (εάν περάσει ο νόμος) θ' αλλάξουν.

Ουσιαστικά οι Γάλλοι αρχίζουν να καταλαβαίνουν πως μετά τον Νότο (Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία) ίσως να είναι η επόμενη χώρα που θα «σκάσει». Κι αντιδράνε. Μαζικά. Για έξι μήνες σε μία από τις πιο τουριστικές πόλεις του κόσμου. Σε βαθμό που κάνουν τους διοργανωτές του Euro να σκέφτονται περισσότερο τους Γάλλους παρά τους τρομοκράτες.

Η δε σύγκριση με την Ελλάδα; Ας αναλογιστεί ο καθένας από εμάς τι σκέφτεται σε κάθε στάση εργασίας των ΜΜΜ, τι θα λέγαμε εάν δεν είχαμε βενζίνη για μερικές μέρες λόγω των απεργιών ή εάν παρέλυε η χώρα επειδή οι εργάτες δεν θα δέχονταν να δουλέψουν επειδή απλά του καταργούν τα δικαιώματα που είχε. Μην χάνετε χρόνο. Βρισκόμαστε ήδη στο τρίτο μνημόνιο...