Ο Βλαχοδήμος δεν κέρδισε τον... Στραματσόνι!

Υπάρχουν παιχνίδια στο ποδόσφαιρο, που τα κερδίζουν οι παίκτες, υπάρχουν παιχνίδια που τα χάνουν οι παίκτες, υπάρχουν παιχνίδια που τα κερδίζουν οι προπονητές, ή που τα χάνουν οι προπονητές. Αυτό το 2-2 στην Λεωφόρο θα γραφτεί στην ιστορία σαν το ντέρμπι που δεν το κέρδισε ο προπονητής του Παναθηναϊκού. Και για να είμαστε ειλικρινείς θα μπορούσε να το…κερδίσει ο Βλαχοδήμος, που δεν μπόρεσε όμως να νικήσει και τον…Στραματσόνι! Με το 2-0 στο 50 υπέρ του έκανε , ότι...μπορούσε στη συνέχεια για να γίνει το ματς 2-2 και στο τέλος λίγο ήθελε να γίνει και η πλήρης ανατροπή. Και είναι κρίμα διότι αν ο Παναθηναϊκός κέρδιζε θα κάναμε αναφορά σε έναν παίκτη, που ήρθε τον Γενάρη και σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια έκανε την διαφορά. Τον Παναγιώτη Βλαχοδήμο. Στα Γιάννενα έβαλε το πρώτο γκολ, που ήταν και το πιο σημαντικό για τη συνέχεια. Χθες με τον ΠΑΟΚ έκανε δύο ασίστ πάρε –βάλε σε Μπέργκ και Καλτσά και αυτοί τα έβαλαν και έγινε το 2-0. Ο Βλαχοδήμος δεν έδωσε μόνο στις ασίστ , ήταν απλός στο παιχνίδι του και φάνηκε ο Μπέργκ να βρίσκει το ταίρι του στο γήπεδο, που του έλειπε από τότε, που έφυγε ο Καρέλης.

Και ενώ ο Παναθηναϊκός χωρίς να παίζει τίποτα φοβερό προηγείτο 2-0, μπαίνει μία γκολάρα του Τσίμιροτ γίνεται το 2-1 και μετά σβήνουν τα φώτα. Το σύνθημα στην ομάδα το έδωσε από τον πάγκο ο…τρομαγμένος Στραματσόνι. Δύο μαζεμένες αλλαγές σε μία ομάδα που ακόμα ήταν μπροστά στο σκορ και έξω δύο από τους καλύτερους παίκτες, οι οποίοι μάλιστα είχαν και καλή ψυχολογία. Και ο Βλαχοδήμος και ο Καλτσάς στον πάγκο. Και αν για τον Βλαχοδήμο μπορώ να δεχθώ την δικαιολογία του κόουτς ότι ήταν κουρασμένος, αφού ήρθε από πολύμηνη αποχή και έπαιξε σε δύο συνεχόμενα ματς, δεν μπορώ να καταλάβω πως κουράστηκε ο Καλτσάς, ο οποίος και συνέχεια παίζει και ρυθμό έχει. Βγαίνουν αυτοί και μπαίνει ο Εβαντζελίστα, που είχε τραυματισμό και είχε κάνει δύο προπονήσεις και ο Κλωναρίδης. Το 4-3-3 γίνεται 4-4-2 σε ρόμβο και μέχρι οι παίκτες να καταλάβουν τι παίζουν και να βρουν τα πατήματά τους οι δύο αλλαγές γίνεται και το 2-2 σε μία στιγμή αδράνειας, με τον Πράνιτς να καλύπτει τον σκόρερ Πέλκα, που θα ήταν οφ-σάιντ αν είχε τραβηχτεί έγκαιρα, όπως έκανε ο Τελάντερ.

Μετά το 2-2 φαινόταν ότι η ομάδα ήταν τελειωμένη. Είπαμε την ψυχολογία του φόβου την μετέδωσε με τις δύο αλλαγές από τον πάγκο ο Στραματσόνι και οι παίκτες με ένα σύστημα–αλλαλούμ δεν έκαναν ούτε μία φάση μετά την ισοφάριση. Αυτοί που μπήκαν δεν έκαναν τίποτα και τα λάθη του Ιταλού ολοκληρώθηκαν με την πρώτη εμφάνιση του Μαμούτε, που έπαιξε αριστερά. Μία θέση που θα ταίριαζε καλύτερα στον Βιγιαφάνιες, που και έχει παίξει και ξέρει καλύτερα το ελληνικό πρωτάθλημα από τον Βραζιλιάνο επιθετικό. Ο Βιγιαφάνιες θα έπρεπε κατά την γνώμη μου να ήταν η πρώτη αλλαγή, από την στιγμή που κρίθηκε ότι ο Βλαχοδήμος ήταν κουρασμένος. Και ο Αργεντίνος δεν μπήκε ούτε σαν τρίτη αλλαγή. Εκτός όλων των άλλων και μετά το 2-1 ο Στραματσόνι θα μπορούσε να αντιδράσει κυνικά με την είσοδο του Μολέδο και την προώθηση του Κουτρουμπή στα χαφ, για να κλείσει τους διαδρόμους και να ψάξει με υπομονή ένα τρίτο γκολ, που θα τελείωνε το παιχνίδι.

Και θα πει κανείς. Και τι έγινε δηλαδή που δεν κερδίσαμε τον ΠΑΟΚ; Αν τον κερδίζαμε θα άλλαζε κάτι σε μία χαμένη χρονιά; Ναι θα κέρδιζε χρόνο απέναντι στον κόσμο του Παναθηναϊκού ο Στραματσόνι Αυτό θα ήταν το κέρδος. Χθες με την λήξη ήδη είχαμε την πρώτη αμφισβήτηση του Ιταλού από οπαδούς της ομάδας, που άνοιξαν και διάλογο μαζί του κάνοντας ανοιχτά τα παράπονά τους. Προσοχή. Μην πάμε στο άλλο άκρο. Για το φετινό χάλι του Παναθηναϊκού δεν φταίει ο Στραματσόνι. Φταίνε όλοι αυτοί, που προγραμμάτισαν την ομάδα το καλοκαίρι με πρώτη από όλους την διοίκηση. Ο Ιταλός τεχνικός, όμως, με ότι κάνει από την ημέρα, που ήρθε είτε χάνει πόντους, είτε κερδίζει πόντους. Στην αρχή ο κόσμος τον πήρε με καλό μάτι διότι είδε εκτός έδρας ειδικά η ομάδα να παίρνει αποτελέσματα . «Στράβωσε» ο κόσμος, όμως και με τον Ιταλό και με τους παίκτες στον αποκλεισμό από το κύπελλο από τον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Εκεί που άφησε τον Εσιέν να περιφέρεται στο γήπεδο 90 λεπτά και τον έκανε αλλαγή στο 91! Χθες λοιπόν, τα δικά του λάθη πλήρωσε η ομάδα και ο κόσμος αυτό το είδε για αυτό και η αντίδραση στο τέλος.

Μπορεί να είναι άδικο διότι έχει μόλις τρεις μήνες στην ομάδα, αλλά και ο Στραματσόνι θα πρέπει να καταλάβει ότι δεν υπάρχει περίοδο χάριτος και ο κόσμος θέλει να βλέπει άμεσα αλλαγή και βελτίωση της ομάδας . Και αυτό δεν γίνεται. Η ομάδα είναι μία χαρά, δύο λύπες. Όπως ήταν με τον Αναστασίου, είναι και με τον Στραματσόνι. Το μόνο ελαφρυντικό , που έχει είναι ότι οι περισσότεροι παίκτες του ρόστερ δεν είναι δικές του επιλογές, αλλά από την άλλη τον Γενάρη ήρθαν 9 παίκτες στην ομάδα δικής του επιλογής, για να «φτιάξει» την δική του ομάδα και να την βελτιώσει, κυρίως να την κάνει σταθερή και να αλλάξει την ψυχολογία της ομάδας, που όλο τον χρόνο όταν τρώει ένα γκολ καταρρέει. Τίποτα από αυτά δεν έχουν αλλάξει και σε συνδυασμό με τα λάθη, που έκανε και με τον ΠΑΟΚ στην διαχείρηση του αγώνα ο Στραματσόνι τον φέρνουν σε αμφισβήτηση από τον κόσμο πολύ νωρίς σε σχέση με την χρονική παρουσία του στον πάγκο της ομάδας. Αυτό θα αλλάξει, μόνο αν η ομάδα αποκτήσει σταθερότητα και κάνει συνεχόμενες νίκες.

*Είχα γράψει πριν το ματς ότι είναι «πονηρό», πρώτον διότι ο Παναθηναϊκός δεν με πείθει ειδικά στην Λεωφόρο από τον Γενάρη και μετά (τότε κέρδισε τελευταία φορά εντός)και δεύτερον διότι περίμενα πως ο ΠΑΟΚ παρά τις απουσίες θα αντιδράσει για τις ήττες, που είχε σε προηγούμενα ματς. Και τα δύο έγιναν, αλλά δεν περίμενα ότι το ματς θα γίνει από 2-0 σε 2-2 και ουσιαστικά θα μιλάγαμε για μία αυτοχειρία της ομάδας.

*Αυτή η...πλάκα με τον Πράνιτς πρέπει να τελειώνει. Αν δεν είναι καλά ο Νάνο, χίλιες φορές να παίζει εκεί ο Χουχούμης και από τώρα η ομάδα να ψάξει να πάρει ένα καλό αριστερό μπακ για το ερχόμενο καλοκαίρι.

*Δεν είναι άμοιροι ευθυνών και οι παίκτες για αυτό το 2-2. Είσαι 2-0 μπροστά στην Λεωφόρο, πρέπει να «φας» την μπάλα για να κρατήσεις τη νίκη. Καμία αντίδραση, «κόπηκαν» τα πόδια μετά το 2-1 και το 2-2.