Μία μεγάλη προσωπική και ομαδική χαμένη ευκαιρία!

Ο αποκλεισμός από την Καμπάλα λειτούργησε στο εσωτερικό του παναθηναϊκού οργανισμού σαν μία φωτιά που στο πέρασμα της έκαψε τα πάντα. Την υγεία που υπήρχε στην κερκίδα, το «δέσιμο» ομάδας-κόσμου, τον Γιάννη Αναστασίου, την πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών, μεταγραφών του καλοκαιριού και μη, έφερε ένα ανεπανόρθωτο σοκ, μία πληγή από αυτές που κλείνουν πολύ δύσκολα.

Αυτή η φωτιά πήρε στο διάβα της ότι έχτιζε το «τριφύλλι» την περασμένη διετία, κατέστρεψε τα πάντα, αφήνοντας μία τεράστια πληγή που αποφασίστηκε να γιατρευτεί με ένα ανεπανάληπτο extreme makeover τον Ιανουάριο υπό τις ευλογίες του Αντρέα Στραματσόνι, ο οποίος ξεκάθαρα δεν εμπιστευόταν να παίξει το restart της δικής του καριέρας και του συλλόγου με τα συγκεκριμένα «χαρτιά».

Η μεγαλύτερη ντροπή στην ιστορία του συλλόγου, έκαψε και το τεχνικό δίδυμο. Τον Τάκη Φύσσα και τον Λεωνίδα Βόκολο. Πρωτίστως για το ότι οι μεταγραφικές τους επιλογές δεν ανέβασαν επίπεδο τον Παναθηναϊκό και δευτερευόντως γιατί δεν είχαν τρόπο να συνεφέρουν τα αποδυτήρια, να αλλάξουν την κατάσταση και διαχειρίστηκαν εντελώς λανθασμένα την απόφαση του Γιάννη Αλαφούζου να στηρίξει μέχρι εκεί που δεν πήγαινε άλλο, τον «Ολλανδό».

Για περίπου δυόμισι μήνες ήταν σχεδόν... εξαφανισμένοι στον δημόσιο διάλογο, σε μία περίοδο όπου ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν «πλάτες» από παντού για να παραμείνει όρθιος. Ναι μεν δικαιώθηκαν για την εισήγηση «πρέπει να αλλάξουμε προπονητή» μετά την Καμπάλα αλλά θα έπρεπε να λειτουργήσουν σαν μία «γροθιά» στην απόφαση της διοικητικής κεφαλής.

Το τεχνικό δίδυμο, πέρα από τα όσα μπορεί να τους ''χρεώθηκαν'' κατά καιρούς, δεδομένα έχασαν μία τεράστια ευκαιρία. Ένα μεγάλο... τετ-α-τετ, στο οποίο δεν έστειλαν την μπάλα στο πλεκτό. Μια ευκαιρία μεγάλη τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Μπορεί στον τομέα της διαχείρισης των ποδοσφαιριστών να μην το «είχαν», να μην διέθεταν την επιρροή του Νίκου Νταμπίζα στα αποδυτήρια αλλά θα μπορούσαν να ανεβάσουν επίπεδο τον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 2015 μέσα από τις μεταγραφικές τους επιλογές και να εδραιώσουν την θέση τους στο εσωτερικό της ΠΑΕ.

Για πρώτη φορά επί Αλαφούζου, ο πρόεδρος άναψε... πράσινο για μεταγραφικές υπερβάσεις, για πρώτη φορά ο Παναθηναϊκός μετά το καλοκαίρι του 2012, βγήκε στις αγορές για το κάτι παραπάνω. Απέτυχαν, όμως.

*Διέθεσαν το μεγαλύτερο συμβόλαιο που είχαν στην διάθεση τους σε ένα άνευ προηγουμένου ρίσκο με τον Μίκαελ Εσιέν. Ο Γκανέζος έπαιξε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο και κατά γενική ομολογία δεν είναι σε κατάσταση που κάνει την διαφορά πάνω στο χορτάρι για τον Παναθηναϊκό. Το «τριφύλλι» έψαχνε για αμυντικό χαφ παγκόσμιας κλάσης, ώστε να κάνει τα πάντα για τους ομίλους και πήγε στην πιο unsafe επιλογή που θα μπορούσε να κάνει.

*Δεν τους «βγήκε» η μεταγραφή του Βέμερ στο δεξί άκρο της άμυνας, με τον Γερμανό να βγάζει συνέχεια μϋικά προβλήματα και να μην προσφέρει το παραμικρό.

*Ο Τελάντερ είναι καλή περίπτωση στόπερ αλλά και αυτός είναι ευπαθής στους τραυματισμούς ενώ ο Σάντσεθ ήρθε ως η μεγάλη μεταγραφή της άμυνας και άργησε πολύ να προσαρμοστεί.

*Ο Λουντ δεν δείχνει παίκτης ικανός να αλλάξει τις ισορροπίες παρά να δώσει λύσεις μόνο ως ρεζέρβα.
Στο πρώτο εξάμηνο της σεζόν, ο Παναθηναϊκός έκανε σχεδόν μια... ντουζίνα μεταγραφές και πήρε λίγα, πολύ λίγα.

Για τα λέμε, όλα, πάντως, τους πιστώνεται η εγρήγορση στην μεταγραφή του Νίκου Καλτσά πέρυσι τον Ιανουάριο, υπογράφοντας τον καλύτερο Έλληνα του πρωταθλήματος, η προσθήκη του εξαιρετικού Στάθη Ταυλαρίδη, η επιστροφή του Μεντί Αμπέντ από την Νιούκαστλ στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου και σε γενικές γραμμές και ο Τελάντερ, ανεξάρτητα με τα ''θέματα'' που έχει κατά καιρούς.

Αμφότεροι, πάντως, δούλεψαν και δούλεψαν πολύ. Μέρα και νύχτα. Το ότι δεν πέτυχαν, δεν σημαίνει πως ήταν... τεμπέληδες. Είναι άνθρωποι που αγαπούν τον Παναθηναϊκό και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Θα μπορούσαν να προσφέρουν και από άλλα πόστα, όμως, δεν θέλησαν να παραμείνουν και αρνήθηκαν την πρόταση του Αλαφούζου.

Η θέση του διευθυντή ποδοσφαίρου και του τεχνικού διευθυντή έμειναν ορφανές και αν αντιλαμβανόμαστε σωστά τα πράγματα, είναι αρκετά πιθανό να υπάρξει σύντομα και άλλη θέση στο ποδοσφαιρικό τμήμα, προς Κορωπί μεριά, που δεν θα έχει κάτοχο. Ο χρόνος δεν πιέζει τον Αλαφούζο για άμεσες αλλαγές. Έχει ένα τρίμηνο να ψάξει και να βρει την ιδανικότερη συνταγή για την στελέχωση της ΠΑΕ στο καθαρά ποδοσφαιρικό της κομμάτι. Είναι νωρίς, πάντως, και ότι ονόμα διαβάζετε είναι μόνο και μόνο για να γραφτεί...