Μπουχαλάκης: Ο Φορτούνης που... δεν έγινε

Δεν υπάρχει εφαρμογή του «αν». Πόσω μάλλον στο ποδόσφαιρο. Στην πραγματικότητα του επαγγελματικού αθλητισμού. Εκεί όπου καμια φορά η ατυχία του διπλανού, του φίλου, του συμπαίκτη, γίνεται δικό σου ευεργέτημα. Έχει όμως καμία φορά το ενδιαφέρον του. Να ψάχνεις, να υποθέτεις. Να γυρίζεις τον χρόνο πίσω αναζητώντας έστω απαντήσεις, που πρακτικά δεν υπάρχουν.

Γράφτηκε χθες στα... ψιλά μιας ημέρας ρεπορτάζ, που όλα περιστρέφονται (και όλα τα ίδια μένουν) γύρω από έναν αναπτήρα. Επέστρεψε λέει ο Ανδρέας Μπουχαλάκης. Και αν κάποιος δεν παρακολουθεί τόσο στενά τα θέματα του Ολυμπιακού; Θα μπορούσε κάλλιστα να υποθέσει ότι επέστρεψε από κάποιο δανεισμό. Αλά... Ιωαννίδης. Δανεισμός στην Τβέντε, την Κορτράικ και την Έλτσε που έγιναν της μόδας το περασμένο καλοκαίρι.

Όχι όμως δεν ήταν στην... ξενιτιά. Παγιδευμένος σε «τούνελ» ήταν για μισή σεζόν, ο 23χρονος. Πέντε ολόκληρους μήνες τραυματίας. Από μια θλάση στον τετρακέφαλο ξεκίνησε στις 27 Αυγούστου. Και χθες, που μπήκε πια στις προπονήσεις για να «μείνει», είχαμε 20 Γενάρη. Πέντε ολόκληρους μήνες. Με διαδοχικές υποτροπές. Με μια δεύτερη θλάση (στο άλλο πόδι). Με τύχη για να παίξει... τζόκερ τέλος πάντων.

Ένας νεαρός Έλληνας ποδοσφαιριστής που ξεκίνησε... σφαίρα τη σεζόν για να γίνει ο «δεύτερος» Φορτούνης του Μάρκο Σίλβα, αλλά που έμεινε με τους «χρόνους» των δοκιμαστικών. Μια συμμετοχή πρόλαβε σε επίσημη αναμέτρηση. Με τον Πανιώνιο στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος (23/8). Εντεκαδάτος και σκόρερ μάλιστα. Και από τότε; Κερκίδα,. Ταλαιπωρία.

O Πορτογάλος προπονητής τον είχε «ξεχωρίσει». Δεν ήταν καν μυστικό. Και για να μην κρυβόμαστε; Τον είχε τέλη Αυγούστου μπροστά και από τον Καμπιάσο, αλλά και από τον Παϊτίμ Κασάμι στις επιλογές του για τον άξονα. Ήθελε να τον κάνει «δίδυμο» με τον Μιλιβόγιεβιτς. Να εκμεταλλευθεί την σπουδαία ποιότητα με τη μπάλα στα πόδια, το ύψος του, το μακρινό σουτ, την διάθεση της προσαρμογής σε ένα πλάνο που προέβλεπε πολλά χιλιόμετρα για εκείνον.

Να μπορούσαμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω; Θα λέγαμε σχεδόν με βεβαιότητα ότι το «τρίγωνο» που ήθελε ο Σίλβα να δουλέψει στον άξονα ήταν το Μιλιβόγιεβιτς, Μπουχαλάκης, Φορτούνης! Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι τα τέλη της μεταγραφικής περιόδου ουσιαστικά έψαχνε για ομάδα ο Παϊτίμ Κασάμι. Ασχέτως αν τελικά το πρώτο μισό της σεζόν εξελίχθηκε σε μια μικρή... ραψωδία για τον Ελβετό που προ ημερών μπήκε και «επίσημα» στο κάδρο της Σάλκε (με θέα στην καλοκαιρινή πλέον μεταγραφική περίοδο).

Τι θα είχε συμβεί αν ο Μπουχαλάκης δεν είχε τραυματιστεί την πιο ακατάλληλη στιγμή; Προφανώς σήμερα η κουβέντα που θα κάναμε για εκείνον θα ήταν διαφορετική. Είτε είχε αρπάξει την ευκαιρία, είτε όχι. Τώρα; Τώρα μπαίνει αυτομάτως σε μια διαδικασία δεύτερης φοράς, χωρίς η πρώτη να συνέβη ποτέ. Λογικά ο Σίλβα θα τον κρατήσει στη λίστα του Γιουρόπα Λιγκ (κάτι που βλέπουμε πολύ δύσκολο να συμβαίνει με τον Μανιάτη). Και πίσω πια από τους Καμπιάσο και Κασάμι θα θελήσει να του προσφέρει σταδιακά χρόνο συμμετοχής. Δεν είναι ίδιες πια οι προϋποθέσεις. Ούτε έχει σχέση το χρονικό σημείο. Αλλά αυτό υπάρχει.

Ο διεθνής μέσος γίνεται 23 χρονών τον Απρίλη. Έχει όλο τον καιρό μπροστά του. Δικαιούται όμως να το σκέφτεται αυτό το 5μηνο. Τι θα είχε γίνει... αν. Έστω και αν αυτό πια δεν έχει καμία απολύτως αξία. Ούτε καν για τον ίδιο...