«Στράμα», Μπουμάλ, Μέστο, Καλτσάς τον αλλάζουν!

Το έγραψα και μετά το ματς κυπέλλου με τα Γιάννενα. Το γράφω και τώρα. Τον Παναθηναϊκό, που έχει δώσει δικαιώματα στην διάρκεια του πρώτου γύρου θα τον κρίνουμε παιχνίδι με παιχνίδι. Πάμε, λοιπόν, να μιλήσουμε για το διπλό στην Καλλονή. Δεν είναι μεγάλη η νίκη, είναι μία νίκη, που σαν Παναθηναϊκός είσαι υποχρεωμένος να την κάνεις. Πας, κερδίζεις και φεύγεις. Αυτό έγινε στην Μυτιλήνη. Πήγε η ομάδα, κέρδισε και έφυγε.

Μέστο και Μπουμάλ με την πρώτη στο φετινό πρωτάθλημα ανέβασαν την ποιότητα της ομάδας. Ο Ιταλός μπακ έδειξε, γιατί τόσα χρόνια αγωνιζόταν στη Νάπολι και στο Καμπιονάτο. Στην άμυνα για πλάκα κέρδιζε τις προσωπικές μονομαχίες, στην επίθεση έκανε κάποιες περίτεχνες ενέργειες και έδειξε, ότι η παρουσία του θα βοηθήσει τον Παναθηναϊκό σε μία θέση, που πονάει. Εγώ από την αρχή είχα πει, ότι για την ποιότητα του και την αξία του, όσοι ξέρουν από Καμπιονάτο, δεν μπορεί να γίνει κουβέντα. Πάρα μόνο για την ετοιμότητά του, αφού είχε να παίξει από τον Μάιο. Κάποιοι -ως συνήθως- βιάστηκαν πριν τον δουν να τον βγάλουν παλτό και παλαίμαχο. Ο Μέστο με την πρώτη έδειξε, ότι είναι σε καλό επίπεδο ετοιμότητας και μόλις πάρει παιχνίδια θα ανεβάσει και άλλο την απόδοσή του και θα βγάλει… γούστα στο γήπεδο.

Ο Μπουμάλ στην πρώτη του στο πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό έβαλε ένα γκολ και έδωσε μία ασίστ για γκολ. Έδειξε τα στοιχεία, που ξέρουμε. Είναι δυνατός, εκρηκτικός και απρόβλεπτος. Είχε και άλλες φάσεις για γκολ, αλλά και ασίστ, που δεν έγιναν γκολ. Και δεξιά παίζει και αριστερά, όπως έγινε χθες και φαίνεται, ότι ο Παναθηναϊκός βρήκε έναν ακραίο, που θα του βάλει γκολ και θα δώσει και ασίστ. Σε αυτό το 4-3-3 ταιριάζει ταμάμ.

Πάμε και στον Καλτσά. Αδικημένο αυτό το παιδί. Για μένα έπρεπε να είχε περισσότερες ευκαιρίες από το καλοκαίρι που ήρθε στην ομάδα. Το γκολ, που βάζει αν το είχε βάλει κάποιος νέος ξένος επιθετικός θα λέγαμε τι παικταράς είναι αυτός. Περιστροφή και αμέσως σουτ, που έστειλε την μπάλα στο πλαϊνό δίχτυ. Όταν πήγε δεξιά στο δεύτερο ημίχρονο έπαιξε ακόμα καλύτερα και μεταξύ άλλων έβγαλε μία εξαιρετική σέντρα στον Μπεργκ, αλλά και μία πάσα στον Μπουμάλ, που στο πλασέ του αστόχησε. Άποψή μου είναι, ότι σε αυτό το 4-3-3 ο Καλτσάς μπορεί να καλύψει το κενό του Καρέλη, που έπαιζε και αυτός αριστερά, ενώ υπάρχει και ο Μπουμάλ και ο Κλωναρίδης και ο Βραζιλιάνος Μαμούτε, που θα τον δούμε σε λίγες ημέρες.

Σαν απόδοση ο Παναθηναϊκός δεν μου άρεσε. Στο πρώτο ημίχρονο επιθετικά δεν έκανε τίποτα. Στο δεύτερο η ομάδα μπήκε αλλιώς και έκανε φάσεις στην αρχή, αλλά είχε ένα κενό διάστημα για 20 λεπτά. Αυτό, που μου άρεσε για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι είναι, ότι η ομάδα δέχεται δύσκολα φάσεις. Ο Στιλ δεν χρειάστηκε να κάνει απόκρουση στην Μυτιλήνη. Καλλονή θα πει κάποιος, σιγά τον αντίπαλο. Να θυμίσω, ότι πέρυσι ο Παναθηναϊκός σε αυτό το γήπεδο έχασε με 1-0, ενώ πριν λίγες αγωνιστικές έχασε από άλλη ομάδα, που είναι στον βυθό της βαθμολογίας τον Πανθρακικό στην Κομοτηνή. Βασικό ρόλο στην καλύτερη αμυντική λειτουργία παίζει η χρησιμοποίηση του Ζέκα σε ρόλο αμυντικού μέσου στα δύο τελευταία παιχνίδια.

Είναι δεδομένο, ότι ο Στραματσόνι συνεφέρει την ομάδα. Αμυντικά την νοικοκυρεύει, επιθετικά μπορεί να μην υπάρχει η κάθετη πάσα από τα χαφ εύκολα( μόνο ο Εσιέν το έχει, αλλά υστερεί πολύ σε τρεξίματα, πάντως με την Καλλονή είχε 19 σωστές πάσες και 7 λάθος, περισσότερες σωστές πάσες από κάθε άλλον παίκτη), αλλά με τους ακραίους να έχουν έκρηξη και τεχνική η δουλειά γίνεται. Μπαίνουν γκολ και χάνονται ευκαιρίες. Στην Μυτιλήνη εκτός από τα δύο γκολ η ομάδα είχε και δύο δοκάρια και τρεις-τέσσερις ευκαιρίες. Είναι φανερό ότι ο Ιταλός τεχνικός την «στρώνει» την ομάδα, αλλά ο χρόνος θα δείξει αν θα αποκτήσει σταθερότητα ο Παναθηναϊκός, που είναι το πιο βασικό.

* Ο Μπεργκ μπήκε με κέφι είχε κάποιες φάσεις για γκολ, δημιούργησε φάσεις για γκολ και φαίνεται ότι θα κάνει έναν... «καυτό» δεύτερο γύρο.