Ο Πογιέτ ξέρει τι κάνει και (κυρίως) τι θέλει!

Θα αρχίσω με τα βασικά: ο Γκουστάβο Πογιέτ εξακολουθεί να δουλεύει σε καθημερινή βάση για να μάθει σε απόλυτο βαθμό την ΑΕΚ, το ρόστερ που έχει στα χέρια του και τις ανάγκες αυτού…

Γιατί το λέω αυτό; Διότι ήδη έχει ξεκινήσει (και) μία ενδιαφέρουσα συζήτηση μετά το εύκολο νικηφόρο σερί της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα (χάρη και στα εύκολα θεωρητικά ματς που είχε) που αφορά και τον Γκουστάβο Πογιέτ αλλά και τους ποδοσφαιριστές της Ένωσης και είναι ιδιαίτερα συγκεκριμένη.

Αφορά το αν η ομάδα εξελίσσεται, προοδεύει και βελτιώνεται αγωνιστικά και φυσικά το κατά πόσο όλο αυτό είναι αποτέλεσμα της δουλειάς του Ουρουγουανού τεχνικού. Οι απαντήσεις φυσικά είναι ιδιαίτερα εύκολες με μία μικρή πρώτη ανάγνωση της εικόνας της ΑΕΚ στα ματς που έχει δώσει έως τώρα…

Ο Πογιέτ ξέρει τι κάνει και το πιο σημαντικό για μένα είναι πως γνωρίζει πλέον καλά και το τι θέλει, το τι χρειάζεται!

Θα ξεκινήσω λοιπόν ανάποδα. Από τη συνέντευξη Τύπου και τις δηλώσεις του Ουρουγουανού προπονητή σχετικά με την ενίσχυση της ΑΕΚ. Θέλει παίκτες με ταχύτητα για την γραμμή κρούσης. Κοινώς προφανώς ήδη έχει προκρίνει για προσθήκη περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται ως εξτρέμ. Πολύ σωστά θα σημειώσω εγώ. Τι χρειάζεται η ΑΕΚ; Ότι και το καλοκαίρι. Αυτά που γράφαμε και τότε. Για μένα δεν έχει αλλάξει κάτι… Προτεραιότητα είναι το εξτρέμ είτε ο εκάστοτε κόουτς θέλει να παίξει με 4-3-3 είτε με 4-2-3-1, ακόμη και αν επιλέξει το 4-4-2 (απαραίτητοι και εδώ οι ακραίοι).

Επιπρόσθετα για μένα ανάγκη υπάρχει και στο κέντρο της άμυνας. Ένας τύπου Γκαμάρα αμυντικός, απόλυτος ηγέτης και ο οποίος θα ‘χει διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που έχουν ήδη όσοι υπάρχουν. Για να μη παρεξηγηθώ ο Θέσαρ Άρθο δεν τα πήγε άσχημα, απλά είναι βαρύς, όχι γρήγορος και δεν μου ξεχωρίζει με την μπάλα στα πόδια… Κι ακόμη δεν τον έχουμε δει να παίζει απέναντι σε ομάδα με σοβαρή επιθετική γραμμή.

Κι αφού περάσαμε στα του αγώνα πρέπει να σημειώσουμε δυο λόγια για τους ποδοσφαιριστές που ξεχώρισαν και εκείνους που δεν…

Πάμε από την επίθεση στην άμυνα. Η εικόνα του Χρήστου Αραβίδη η οποία, άσχετα από τα γκολ που σημείωσε, ήταν πολύ καλή. Εξηγείται απλά: το παιδί είναι περιφερειακός επιθετικός. Με τον Τζιμπούρ στην ενδεκάδα θα βρει τους χώρους που δεν θα έβρισκε ποτέ κάνοντας εκείνος τη δουλειά που πρέπει να κάνει το φορ περιοχή. Σούπερ ο «Άραβας»!

Για τον Τζιμπούρ τι να πει κανείς; Ξέρουμε όλοι για το ταλέντο του, την ποιότητά του, με το… καλημέρα βγήκε στον αγωνιστικό χώρο όταν χρειάστηκε με τον Πλατανιά, ωστόσο ήρθε η κακιά θλάση να αφήσει την ΑΕΚ χωρίς φορ. Θαρρώ πως με υγιή τον Αλγερινό άσο η Ένωση δεν θα ‘χε πρόβλημα στην γραμμή κρούσης και σίγουρα σε Τούμπα και Λεωφόρο θα είχε διαφορετικά αποτελέσματα.

Τον Αλγερινό άσο τον κέρδιζε εύκολα, ξεκούραστα και απλά ο Πογιέτ. «Είναι ο πιο σημαντικός μας ποδοσφαιριστής» μας εξήγησε στην κουβέντα που είχαμε ο Ουρουγουανός τεχνικός και αυτό το έχει πει (και) στον ίδιο φυσικά. Δεν χρειαζόταν κάτι άλλο ο Τζιμπούρ. Ποτέ δεν χρειαζόταν κάτι άλλο από καλή διαχείριση και ο Πογιέτ αποδεικνύεται γάτα σε αυτό αφού το κατάλαβε σε χρόνο… μηδέν.

Για τον Γιάκομπ Γιόχανσον και την εξαιρετική του εικόνα στο πρωτάθλημα τα έγραφα από το καλοκαίρι. Αρκετοί φίλοι άλλων ομάδων, κυρίως του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ, σε εκείνο το άρθρο που το είχα γράψει με… χλεύασαν! «Άλλο η δεύτερη κατηγορία και άλλο η Σούπερ Λίγκα» μου έλεγαν με σχόλια που με χαρακτήριζαν… άμπαλο! Ευτυχώς τα γραπτά μένουν...

Θαρρώ πως αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα πλέον ότι πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους μέσους στο πρωτάθλημά μας και μόνο στον Ολυμπιακό με Μιλιβόγεβιτς, Κασάμι και Καμπιάσο έχουν στο ίδιο επίπεδο ποδοσφαιριστή που μπορεί να κάνει τη διαφορά στο χώρο της μεσαίας γραμμής…

Από κει και πέρα το ευχάριστο μαντάτο ήταν τα ακραία μπακ και η συμμετοχή τους σε ένα ακόμη ματς. Γκάλο και Ντίντακ έδωσαν ασίστ και είχαν καλή ανταπόκριση στα ανασταλτικά τους καθήκοντα κάτι πολύ σημαντικό αφού υπάρχει η κατάλληλη ισορροπία.

Δυστυχώς μέτριο ματς έκαναν οι δυο ακραίοι χαφ-εξτρέμ. Δεν τους βγήκε το ματς όπως λέμε ποδοσφαιρικά. Μπουονανότε και Πλατέλλας δεν τράβηξαν όσο έπρεπε χωρίς ευτυχώς να στοιχίσει αυτό στην ΑΕΚ και στο αποτέλεσμα του αγώνα.

Το πιο σημαντικό όμως είναι πως η ΑΕΚ και οι ποδοσφαιριστές της βγάζουν στον αγωνιστικό χώρο αυτό που είχαμε διαπιστώσει από τα προηγούμενα χρόνια, υγεία και χαρά. Φαίνεται ότι το γουστάρουν αυτό που κάνουν και το διασκεδάζουν… Και αυτό πιστώνεται (και) στον Γκουστάβο Πογιέτ.

Τώρα έρχεται ένα σημαντικό ματς που θα αποτελέσει και σοβαρό κριτήριο για την ΑΕΚ του Ουρουγουανού προπονητή. Ο Πανιώνιος του Ουζουνίδη είναι μια (αν όχι η καλύτερη) από τις πιο καλές τακτικά ομάδες και θα βάλει πολύ δύσκολα το Σάββατο στην Ένωση.

Υγ: Η ΑΕΚ του Πογιέτ μαθαίνει να κερδίζει και τις διαιτησίες, αυτές τις τραγικές ντε του ελληνικού πρωταθλήματος. Ο Τζήλος έκλεισε τα μάτια σε δυο πέναλτι, το ένα μάλιστα στο 2-0 και ενώ ακολούθησαν οι καλές στιγμές του αντιπάλου να κάνουν το 2-1. Μήνυμα ξεκάθαρο αυτό για τη συνέχεια και για το τι πρέπει να γίνει στο μέλλον. Αν δεν αλλάξει επαναλαμβάνω το κεφάλι που βρωμάει στο ψάρι (και εννοώ την ΕΠΟ φυσικά) τότε δεν πρόκειται να δούμε ποτέ ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα που θα το διεκδικήσουν δυο και τρεις ομάδες…

Υγ2: Έχετε πάει στο τσίρκο; Έχετε παίξει με κλόουν; Πρόκειται για το πιο στημένο γέλιο που έρχεται στα παιδιά αυθόρμητα μεν αλλά γνωρίζοντας πως πρόκειται για κάτι που υπάρχει για να φέρει ως αποτέλεσμα το γέλιο. Κάπως έτσι είναι και οι διαιτητές στα ματς με τον Ολυμπιακό και το αποτέλεσμα που φέρνουν. Σφυρίζουν πέναλτι ανύπαρκτα, οι οπαδοί ΟΛΟΙ (και του Ολυμπιακού) γελάνε (είτε με την κατάντια των διαιτητών είτε λόγω της χαράς για τη νίκη) το διασκεδάζουν και προχωράμε με δεδομένο ότι οι διαιτητές είναι σαν τους κλόουν, βρίσκονται σε συγκεκριμένα ματς, συγκεκριμένης ομάδας για να τη βοηθήσουν να το διασκεδάσουν και να κάνουν τους φίλους της να χαρούν, έστω κι αν ξέρουν πως είναι φτιαχτό, πως αυτός είναι ο σκοπός τους!

Υγ3: Είδατε το πέναλτι που έδωσαν σε βάρος του Κώστα Μανωλά; Στο ματς της Ρόμα; Για γέλια πραγματικά. Είδατε την αντίδραση του Έλληνα κεντρικού αμυντικού; Έξαλλος έγινε και δικαιολογημένα. Αφενός όμως μακάρι να μάθει απ’ αυτό ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής πως αισθάνονταν οι συνάδελφοί του στην Ελλάδα σε δεκάδες αντίστοιχες περιπτώσεις όταν ο Ολυμπιακός έπαιρνε (και εξακολουθεί να παίρνει) τέτοια πέναλτι. Αφετέρου ας πει στη διοίκηση της Ρόμα να επενδύσει λεφτά, να πάρει παικταράδες που θα κερδίζουν (και) τις διαιτησίες, έτσι είναι αυτά ντε, δανεικά…

Υγ4: Ο Κώστας Φουρνάρος έφυγε και μαζί του η αγκαλιά που κάναμε πριν αρχίσει το εκάστοτε ματς. Ένας αγνός Ενωσίτης, ένας άνθρωπος που δημιούργησε ΑΕΚτσήδες, με το χαμόγελο πάντα στα χείλη να ανασηκώνει το μουστάκι. Με την αγάπη για την ΑΕΚ να συνιστά παράδειγμα προς μίμηση. Παντού με την ΑΕΚ. Σε όλα τα αθλήματα… Με μία ζωή γύρω στην Νέα Φιλαδέλφεια και με μία οικογένεια παράδειγμα ανατροφής και ηθικής. Πόσο ήρθε η ΑΕΚ ρωτούσε και εκεί στα δύσκολα, στον πόνο! Απίθανος άνθρωπος και αύριο θα του πούμε όλοι το αντίο και το καλή αντάμωση. Μας… γονάτισε ο Τερζάκης στο ΟΑΚΑ με το αποχαιρετιστήριο μήνυμα, μας γονάτισε… Μπράβο στην ΑΕΚ για το αντίο, χίλια μπράβο!