Πιο σημαντικό να βρει το νέο σχέδιο!

Η αποχώρηση του Γιάννη Αναστασίου από τον πάγκο του Παναθηναϊκού σηματοδότησε το τέλος εποχής για το πλάνο που εκπονήθηκε το καλοκαίρι του 2013 από τον Έλληνα τεχνικό και τον Νίκο Νταμπίζα. Αμφότεροι οι ''εμπνευστές'' και υπεύθυνοι για την υλοποίηση των ποδοσφαιρικών τους ιδεών που ''έψησαν'' τον Γιάννη Αλαφούζο και τον δικαίωσαν απόλυτα την πρώτη σεζόν και εν μέρει την δεύτερη, αποτελούν παρελθόν. Στην ζωή γενικά και στο ποδόσφαιρο ειδικά δεν υπάρχουν μυστικά της επιτυχίας.

Αν ο Παναθηναϊκός τον πρώτο χρόνο του πρότζεκτ(2013-2014) λειτούργησε υποδειγματικά, το οφείλει σε δύο πολύ σημαντικούς άξονες:

1)Υπήρχαν ξεκάθαρα και σχεδόν... βάσει νόμου διακριτοί ρόλοι. Ο πρόεδρος, ο τεχνικός διευθυντής, ο προπονητής. Από το καλοκαίρι του 2014 και έπειτα αυτό χάθηκε, με τις αυξημένες αρμοδιότητες του Γιάννη Αναστασίου και την ρήξη στις σχέσεις του Αλαφούζου με τον Νταμπίζα.

2) Η ενότητα. Όλοι ήταν μια «γροθιά». Ένας Παναθηναϊκός ενωμένος. Από τον πρόεδρο μέχρι το γραφείο Τύπου και από τον Μπεργκ μέχρι τους φροντιστές.

Αφήνοντας πίσω το παρελθόν, ο Παναθηναϊκός έχει μεγαλύτερη ανάγκη αυτή την στιγμή από έναν καλό προπονητή, την εκπόνηση ενός ποδοσφαιρικού πρότζεκτ για τα επόμενα χρόνια, ενός σχεδίου το οποίο θα δημοσιοποιηθεί άμεσα στον κόσμο της ομάδας. Ο Τάκης Φύσσας και ο Λεωνίδας Βόκολος είναι οι άνθρωποι που έχουν στα χέρια τους την επόμενη μέρα του «τριφυλλιού». Είναι εκείνοι που πρέπει να χαράξουν στρατηγική, φιλοσοφία, να βγουν μπροστά και να κριθούν από τα αποτελέσματα της δουλειάς τους. Προφανώς δεν είναι μόνο οι μεταγραφές, για τις οποίες αμφότεροι θα κριθούν στο τέλος της χρονιάς. Με εξαίρεση τον Μίκαελ Εσιέν.

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, δεν έχει άλλον δρόμο πέρα από τον καθαρά ποδοσφαιρικό. Δεν έχει άλλον δρόμο πέρα από τις... ψαγμένες κινήσεις, την βελτίωση, την εξιδίκευση και τελειοποίηση ενός νέου σχεδίου, υπό διαφορετικές συνθήκες πίεσης σε σχέση με το προ διετίας. Από την στιγμή που μεγάλο «πορτοφόλι» δεν υπάρχει, από την στιγμή που δεν μπορείς να «ρίξεις» 10, 20 και 30 εκατομμύρια άμεσα για μεταγραφές και συμβόλαια για να ανέβεις γρήγορα επίπεδο, από την στιγμή που η πολυμετοχικότητα μοιάζει... αιώνες μακριά και οι μοναδικοί «συμπαίκτες» του Αλαφούζου είναι η δεξιά και η αριστερή του τσέπη, το «τριφύλλι» πρέπει να ποντάρει στην νέα του στρατηγική, στο σχέδιο που πρέπει να φέρει και άμεσα αποτελέσματα, καθώς η υπομονή του κόσμου έχει εξαντληθεί, τα λόγια δεν μετράνε πια παρά μόνο οι πράξεις.

Περισσότερο από το αν ο επόμενος προπονητής είναι ο Στραματσιόνι ή ο Παούνοβιτς, πιο σημαντικό για τον Παναθηναϊκό είναι να ξεκαθαρίσει «μέσα» του γιατί να επιλέξει τον Ιταλό ή τον Σέρβο, γιατί να διαλέξει έναν τεχνικό που παίζει 3-5-2 ή έναν που διαλέγει το 4-2-3-1, γιατί να πάει σε μια επιλογή ''νεαρού με φιλοδοξίες'' και όχι σε μια απόφαση για ''έμπειρο με παραστήσεις αλλά και απαιτήσεις''.

Και κάτι ακόμη. Η φετινή σεζόν δεν έχει τελειώσει, είναι μόλις στην αρχή και το -8 απαγορεύεται να «ανοίξει» κι άλλο στο Περιστέρι. Αυτό ας το έχουν καλά υπ' όψιν τους όσοι θα επιλεγούν αύριο από τον Στιβ Ρούτερ. Το παιχνίδι έχει περάσει επικίνδυνα σε δεύτερη μοίρα ενώ πάντα σε περιμένουν στην γωνία τα γνωστά ''εργαλεία''. Όπως, ακριβώς, έκαναν και πέρυσι με το πέναλτι «εφεύρεση» στο 0-0 πάνω στον Λαζαρίδη.