Στην γλώσσα του πρωταθλητισμού, στην κυνική καταγραφή της πραγματικότητας, η δουλειά έγινε. Και αυτό είναι που μετράει. Βγήκε ο Αύγουστος με το επιθυμητό. Το έκανε το «δύο στα δύο» ο Ολυμπιακός και έπειτα από 180 λεπτά διατηρεί την άνεση του «απόλυτου». Προσπερνώντας τα πρώτα χαμηλά εμπόδια που έφερε στο διάβα του η αφετηρία της Σούπερ Λιγκ.

Καμία εικοσαριά φορές τον χρόνο προκύπτει αυτό το σκηνικό στο πρωτάθλημα, εντός και εκτός Καραϊσκάκη. Να προσφέρει ο αντίπαλος στους Ερυθρόλευκους «κατοχή» μπάλας 65%-70% και να προσπαθεί καλά οργανωμένος πίσω από αυτή να δοκιμάσει τις αντοχές του. Όσο... αντέξει που λέμε. Που συνήθως, εννέα φορές στις δέκα, δεν αντέχει. Πήγε να γίνει εξαίρεση ο Λεβαδειακός νωρίς-νωρίς φέτος αλλά την «πάτησε» στο φινάλε.

Μεταξύ μας όμως: Ποιος θα θυμάται αύριο το ματς του ΟΑΚΑ; Ποιος θυμάται την πρεμιέρα με τον Πανιώνιο στο Φάληρο; Αυτές οι αναμετρήσεις σου μένουν... αξέχαστες μόνο αν γκελάρεις. Το έκανε για παράδειγμα πέρσι στην πρεμιέρα, ο Παναθηναϊκός σε ένα αντίστοιχο ματς στο Μαρούσι με τον Λεβαδειακό (1-1). Αν προσπεράσεις, πας για τα επόμενα. Και στο τέλος της σεζόν ξαναβλέπεις το γκολ που πέτυχε ο Μιλιβόγιεβιτς και χαμογελάς. Για την τύχη που σου... χαμογέγασε. Την κατάλληλη στιγμή. Εκεί που μια λεπτομέρεια «έκρινε» συν δύο βαθμούς. Τα υπόλοιπα; Κάτω από το χαλάκι.

Μια ματιά στους αριθμούς και λες ότι ο Ολυμπιακός αυτό που έπρεπε το έκανε. Έφτασε σε 19 «τελικές» κόντρα στους Βοιωτούς. Είχε τον απόλυτο έλεγχο, δύο γκολ, είχε δύο δοκάρια, είχε και κανά δύο καλές φάσεις για να πετύχει τον σκοπό του μια ώρα αρχύτερα. Χωρίς φυσικά να νοιώσει την παραμικρή απειλή. Και αν κάποιος θυμηθεί το ματς της πρεμιέρας με τον Πανιώνιο θα βρει πολλές ομοιότητες, παρότι εκεί τα γκολ ήρθαν γρηγορότερα και το σασπένς δεν έκανε την εμφάνιση του. Και εκεί 21 ήταν οι τελικές. Σαράντα δηλαδη σε δύο ματς. Πόσο παραπάνω να πας Αύγουστο μήνα; Με «υποφερτά» ποοστά να σημαδεύουν οι παίκτες σου, φτάνουν και περισσεύουν αυτές οι 40 τελικές για να κερδίζεις με σκορ χορταστικά.

Μια επισήμανση όμως, που έχουμε την αίσθηση πως ήδη θα πρέπει να απασχολεί τον Μάρκο Σίλβα. Ο τρόπος ανάπτυξης του Ολυμπιακού σε αυτά τα δύο ματς έφερε 40 τελικές εκ των οποίων μόλις ένα γκολ μέσα από την αντίπαλη περιοχή! Αυτό της πρεμιέρας του Φορτούνη. Και δεν έχει γκολ ο Ολυμπιακός μέσα από την αντίπαλη περιοχή γιατί ουσιαστικά δεν έχει καταφέρει να απειλήσει μέσα από το «κουτί»! Να φτάσει ορθόδοξα ως εκεί. Και να πάρει την καλύτερη «εκτελεστική» επιλογή από τους φορ του. Μια τελική ο σέντερ φορ στην πρεμιέρα (Φινμπόγκασον), μια και χθες (Χάρα). Δεν την ακούμπησαν τη μπάλα. Και οι δύο.

Χθες με τον Λεβαδειακό οι 14 τελικές ήταν εκτός περιοχής. Πέντε φορές μπήκε περιοχή να «απειλήσει». Οι δύο με... τους μπακ (από μια ευκαιρία Σαλίνο και Ομάρ στο α΄), και η καλύτερη όλων με τον Πάρντο (7΄) σε «κόντρα» μπάλα από κόρνερ που είχε κερδίσει ο Λεβαδειακός. Αντίστοιχη ήταν και η ευκαιρία με τον Χάρα. Πάλι σε τρανζίσιον, μισό γήπεδο. Από στημένη μπάλα του αντιπάλου. Τα γκολ και τα δοκάρια ήρθαν εκτός περιοχής χθες για τον Ολυμπιακό.

Έτυχε θα πει κάποιος. Ίσως. Έτυχε όμως και με τον Πανιώνιο. Ήταν 21 οι τελικές στην πρεμιέρα. Εντός περιοχής; Μόλις τρεις (συν άλλες τόσες στον «αέρα» από κόρνερ). Ο Φινμπόγκασον στα πρώτα δευτερόλεπτα του ματς με ένα σουτ σε πρώτο χρόνο. Ο Φορτούνης στο γκολ. Και ο Ντουρμάζ σε μια ενέργεια προς το τέλος όταν τα έκανε όλα σωστά εκτός από το τελείωμα (που έφτασε στις κερκίδες).

Δεν πάτησε λοιπόν ο Ολυμπιακός περιοχή, στον βαθμό που θα έπρεπε σε αυτά τα δύο ματς. Ειδικά με 40 τελικές στο ενεργητικό του! Και αυτή είναι μια «συνθήκη» που δεδομένα κάνει τέτοια ματς, δυσκολότερα του αναμενόμενου. Ματς που ξαναλέμε ο Μάρκο Σίλβα θα τα βρει μπροστά του πάρα πολλές φορές, στην Σούπερ Λιγκ. Σύντομα. Την επόμενη αγωνιστική είναι ο Πλατανιάς εντός (3η), λίγο αργότερα κατηφορίζει στο Φάληρο ο ΠΑΣ(5η) κλπ. Έτσι είναι τα δύο τρίτα της Σούπερ Λιγκ για τον Ολυμπιακό. Έτσι είναι οι εξήντα βαθμοί που κρίνουν τον ίδιο τον τίτλο.

Θα πρέπει λοιπόν να βρει λύσεις. Ίσως την πίεση ψηλά στην οποία επέμενε κατά την προετοιμασία όπως μετέδιδαν οι ρεπόρτερ που βρέθηκαν στο Ζέεφελντ και το Έρμελο. Ίσως με υπομονή για να μπουν «καλά» στην ομάδα ο Πάρντο και ο Σεμπά που προς το παρόν δεν είναι καλύτεροι των Ντουρμάζ (MVP με Πανιώνιο) και Ντοσεβί (1 γκολ και 1 δοκάρι σε δύο ολιγόλεπτες συμμετοχές) στο πρωτάθλημα. Ισως με σχήματα αλά Φορτούνης πλάι στον κόφτη που είδαμε χθες από την ώρα που πέρασε εντός ο Τσόρι (αν και δεν προέκυψε κάτι τόσο ενδιαφέρον στο χορτάρι σε αυτή την πρώτη δοκιμή).

Και παίκτες έχει και πολύ χρόνο μπροστά ο νέος προπονητής. Για να δώσει επί της ουσίας μια διαφορετική επιθετικότητα στην ομάδα του, σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν.