Με την υπογραφή Αναστασίου και Νίνη

Με συνοπτικές διαδικασίες ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά «τελείωσε» την φετινή διαδικασία των play off. Με τρεις νίκες στα ισάριθμα πρώτα παιχνίδια έχει σχεδόν εξασφαλίσει την συμμετοχή του στα προκριματικά του τσάμπιονς λιγκ, αφού χρειάζεται μόλις ένα βαθμό στα επόμενα τρία παιχνίδια. Οι «πράσινοι» είναι μακράν της δεύτερης η καλύτερη ομάδα σε αυτή την διαδικασία και φάνηκε και στην Τούμπα αυτό. Με ένα καταπληκτικό πρώτο ημίχρονο-για μένα ίσως και το καλύτερο φετινό- ο Παναθηναϊκός καθήλωσε τον ΠΑΟΚ σκόραρε με τον Ταυλαρίδη και είχε άλλες τέσσερις-πέντε ευκαιρίες με τους Νίνη, Καρέλη για να βάλει και άλλα γκολ. Την ίδια στιγμή ο ΠΑΟΚ είχε μία καλή φάση στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου και αυτό ήταν όλο. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός ενδιαφέρθηκε να ελέγξει το παιχνίδι, να μην κινδυνεύσει και το κατάφερε και ο ΠΑΟΚ ήθελε, αλλά δεν μπορούσε, αφού και από το γήπεδο μέσα που ήμουνα φαινόταν η μεγάλη διαφορά, που υπάρχει στην φυσική κατάσταση των δύο ομάδων. Ο Παναθηναϊκός έτρεχε μέχρι το 90, ο ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο ειδικά δεν μπορούσε να «τρέξει». Αυτή η διαφορά φάνηκε και στο πρώτο μέρος, όταν ο Παναθηναϊκός επέβαλε τον ρυθμό του με κίνηση χωρίς την μπάλα, πολλές πάσες και ορθολογική ανάπτυξη και ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να πάει στα αποδυτήρια με δύο και τρία γκολ σε βάρος του, αν δεν ήταν ο Ιτάνζ.

Τώρα, που τελείωσε επί της ουσίας αυτή η διαδικασία των play off θέλω να αποδώσω τα εύσημα σε δύο ανθρώπους για την εικόνα, που δείχνει η ομάδα και χαίρεσαι να την βλέπεις στο τέλος της περιόδου και τέλη Μαίου. Ο ένας είναι ο Αναστασίου, ο οποίος παρουσιάζει ένα σύνολο πολύ καλά δουλεμένο με διάφορα συστήματα στο γήπεδο. Πότε με 4-3-3, πότε με 4-2-2-2 χθες είδαμε το 4-2-3-1 στην καλύτερή του έκδοση από τον Παναθηναϊκό φέτος. Ο Αναστασίου γενικά παρουσιάζει έναν Παναθηναϊκό με πλάνο, ελκυστικό και παίρνει από τους παίκτες, ότι περισσότερο μπορεί. Οποιος δουλεύει στον Παναθηναϊκό παίζει και αυτό αποδεικνύεται σε όλη την διάρκεια της χρονιάς. Με εξαίρεση το διάστημα μετά το -3 στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, όπου δεν υπήρχε κίνητρο ο Παναθηναϊκός είναι συνολικά σε διάρκεια η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος. Η ομάδα που συνολικά έχει παίξει το καλύτερο ποδόσφαιρο, αλλά κυρίως στην αρχή του πρωταθλήματος είχε διαιτησίες, που του στέρησαν τους βαθμούς και έκαναν στο τέλος και την διαφορά. Προσοχή δεν λέω , ότι ο Αναστασίου δεν έχει κάνει λάθη. Φυσικά και έχει κάνει λάθη και στις επιλογές κάποιων παικτών, αλλά είναι αυτός, που έχει δημιουργήσει από το μηδέν μία ομάδα, που χαίρεσαι να την βλέπεις.

Ο δεύτερος, που έκανε την διαφορά σε αυτά τα παιχνίδια είναι ο Σωτήρης Νίνης. Ναι ο Κουτρουμπής ήταν η αποκάλυψη στην μεσαία γραμμή, ναι ο Μπεργκ σκόραρε τρεις φορές και έδωσε ουσιαστικά τη νίκη με τον Ατρόμητο, ναι ο Καρέλης έβαλε τα γκολ, που έκριναν στο ματς με τον Αστέρα, ναι ο Ταυλαρίδης ήταν συγκλονιστικός στην Τούμπα και σκόραρε και έδωσε τη νίκη, αλλά αυτός που ομόρφυνε το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την είσοδό του στην ενδεκάδα είναι ο Σωτήρης Νίνης. Με απίστευτη όρεξη για μπάλα, εκπληκτική τεχνική κατάρτιση, εκτός του ότι με ευκολία βγάζει πάσες για γκολ απειλεί με τεχνικά σουτ από μέση απόσταση. Αυτός ο Νίνης είναι μία «χρυσή» μεταγραφή για τη νέα περίοδο και από την στιγμή που βρήκε τα πατήματά του και τον ρυθμό του με την προετοιμασία που θα κάνει θα είναι ακόμα καλύτερος τη νέα περίοδο