Οι Χάρα, Ολαϊτάν κι οι Τσόρι, Μήτρογλου!

Υπάρχει μία παρατήρηση που μπορεί κάποιος να κάνει για τα γκολ που βάζει στον Ολυμπιακό ο Τσόρι. Μπορεί και να αποτελεί μία συγκυρία. Αλλά μπορεί και να αποτελεί τροφή για σκέψη.

Λοιπόν υπάρχουν δύο κοινά σημεία στα γκολ που έχει βάλει ο Τσόρι στα τρία τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού, με Ξάνθη, Αστέρα και Κέρκυρα: το ένα ότι και στα τρία ήρθε στη φάση από πίσω, σαν κρυφός φορ (με την Κέρκυρα δεν ασχολούμαι με το γκολ από το φάουλ, αλλά με το κανονικό γκολ που έβαλε κι ακυρώθηκε). Το δεύτερο ότι και στα τρία δεν έπαιζε ο Μήτρογλου (στο μόνο που έπαιξε, μπήκε ως αλλαγή, όταν είχε διαμορφωθεί το τελικό σκορ).

Και το ερώτημα είναι, μήπως η παρουσία ενός άλλου τύπου σέντερ φορ, του πιο κινητικού και δραστήριου Χάρα, διευκολύνει τον Τσόρι, ώστε να έρχεται πιο κοντά στο γκολ, εκμεταλλευόμενος τις κινήσεις του συμπατριώτη του;..

Να θυμηθούμε ότι παρόμοιο γκολ είχε βάλει ο Τσόρι και στην Κέρκυρα, στον α΄ γύρο, με φορ τότε τον επίσης κινητικό Μπενίτες κι όχι το Μήτρογλου.

Κι αν το πάμε παρακάτω, πέρσι, ο Τσόρι τα πιο πολλά του γκολ τα είχε βάλει μετά τον τραυματισμό αρχικά και μετά την αποχώρηση (για Αγγλία) του Μήτρογλου. Όταν ο Μίτσελ έπαιζε με σέντερ φορ τον Ολαϊτάν, επίσης ευέλικτο και κινητικό φορ.

Προσέξτε, εγώ δεν λέω ότι είναι καλύτερα ο Ολυμπιακός να παίζει χωρίς το Μήτρογλου. Αυτό είναι θέμα επιλογής σχεδίου προπονητή. Άλλωστε, ο διεθνής άσος και πέρσι είχε κάνει τη διαφορά σε αρκετά παιχνίδια σε πρωτάθλημα (π.χ. με ΠΑΟ 1-0 και ΠΑΟΚ 4-0) κι Ευρώπη (με Άντερλεχτ και Μπενφίκα έξω), αλλά και φέτος χάρισε με τα γκολ του έξι-εφτά νίκες στο πρωτάθλημα (Εργοτέλη 3-2, Λιβαδειά 2-1, Πανιώνιο 2-0, Πλατανιά 2-1, Ξάνθη 3-1, Βέροια 2-0, Ατρόμητο 2-1), αλλά κι έβαλε την σφραγίδα του, με γκολ κι ασίστ στις τρεις νίκες στο Τσάμπιονς Λιγκ (Μάλμε, Γιουβέντους, Ατλέτικο).

Λέω, όμως, ότι ακόμη και χωρίς το Μήτρογλου, μακράν κορυφαίο του σκόρερ την τελευταία διετία, ο Ολυμπιακός μπόρεσε και βρήκε λύσεις μέσα από ένα άλλο στιλ ποδοσφαίρου, με διαφορετικού τύπου σέντερ φορ και μέσα από αυτό το στιλ αναδείχθηκε περισσότερο κι η εκτελεστική ικανότητα του Τσόρι.

Μάλιστα, έχω την αίσθηση ότι από πλευράς ρυθμού και θεάματος, ίσως και να αρέσει πιο πολύ ο τρόπος παιχνιδιού με κινητικό φορ. Ίσως είναι πιο ελκυστικός.

Τι θα ήταν ιδανικό; Να έπαιζε ο Ολυμπιακός με σέντερ φορ το Μήτρογλου και πίσω του τον Τσόρι, αλλά ο Μήτρογλου να μην είναι στατικός. Να παίζει μοντέρνα το ρόλο του φορ, όπως έχει δείξει ότι μπορεί να το κάνει-μόνο που δεν το δείχνει συχνά η, τουλάχιστον όσο συχνά πρέπει, για να είμαι διακριτικός.

Τότε, παίζοντας σωστά-ολοκληρωμένα το ρόλο του φορ, θα αποκτήσει κι άλλη διάσταση η συνεργασία του με τον Τσόρι. Βάλτε στο μυαλό σας το γκολ πέρσι του Τσόρι στην Μπενφίκα, από ασίστ του Μήτρογλου…