Το πραγματικό πρόβλημα με τον Αφελάϊ

Σίγουρα δεν είναι για τον Ολυμπιακό ευχάριστη η εξέλιξη με τον Αφελάϊ. Μην ξεχνάμε ότι το καλοκαίρι ήταν ίσως η πιο φανταχτερή μεταγραφή του συλλόγου και σαφέστατα και σε ολόκληρο το ελληνικό πρωτάθλημα.

Για να είμαστε δε ειλικρινείς, το βασικό θέμα στην περίπτωση του Αφελάϊ δεν είναι ότι σηκώθηκε κι έφυγε για τα αποδυτήρια και δεν κάθισε στον πάγκο, όταν τον έκανε αλλαγή τις προάλλες ο Μίτσελ. Ούτε ότι το «έπαιζε κάπως» στις προπονήσεις. Όλα αυτά βέβαια έχουν παίξει το ρόλο τους στη δημιουργία του συγκεκριμένου κλίματος, ωστόσο το κυρίαρχο ζήτημα πάντοτε σε ένα παίκτη είναι άλλο: τι μπάλα παίζει.

Αν ο Ολλανδός έπαιζε καλή μπάλα κι έκανε τη διαφορά για τον Ολυμπιακό, όλα τα υπόλοιπα θα περνούσαν σε δεύτερη μοίρα. Κι ο Μίτσελ κάποια πράγματα θα τα έβλεπε αλλιώς και η διοίκηση και όλοι στον Ολυμπιακό. Διότι, όταν ένας παίκτης σου δίνει παιχνίδια, μπορεί κι εσύ να ανεχθείς κάποια πράγματα και κάποιες συμπεριφορές, που υπό άλλες συνθήκες θα τα αντιμετώπιζες αλλιώς.

Το ζήτημα λοιπόν με τον Αφελάϊ είναι ότι μέσα στο γήπεδο δεν αποδίδει στο υψηλό επίπεδο που θα ήθελες. Δεν σου δίνει αυτά που περιμένεις, όχι ως ο υψηλότερα αμειβόμενος ποδοσφαιριστής του συλλόγου, αλλά ως ένας βασικός επιθετικός από τον οποίο έχεις απαιτήσεις. Ο Ολλανδός αυτό που έχει κάνει στους τέσσερις μήνες που βρίσκεται στο Ρέντη είναι να δίνει απλά ψήγματα ποιότητας. Ουσιαστικά αραιά και που βγάζει μέσα στο παιχνίδι κάποια στοιχεία της κλάσης του.

Έναν Αφελάϊ τον θέλεις για ποιο λόγο; Για να σου βάλει γκολ η, για να σου φτιάξει γκολ. Απλό είναι. Βλέπεις τα νούμερα του Ολλανδού μέχρι στιγμής: Έχει δημιουργήσει δύο γκολ κι έχει βάλει τέσσερα. Εκ των οποίων το ένα ήταν ένα πραγματικά πολύ τυχερό γκολ, στη Λιβαδειά, με ένα σουτ που για αλλού πήγαινε κι αλλού κατέληξε. Και άλλα δύο ήταν το τρίτο στο 3-1 επί της Νίκης Βόλου και το τέταρτο, στο τελευταίο λεπτό, στο 4-2 με τη Μάλμε.

Το γιατί ο Αφελάϊ δίνει όσα δίνει κι όχι περισσότερα είναι ένα θέμα. Αυτός σίγουρα θα τα ρίχνει στον προπονητή, στο σύστημα κλπ, κλπ, όπως κάνουν όλοι οι παίκτες που δεν κάνουν τη διαφορά, ενώ έχουν αποκτηθεί γι΄ αυτό το λόγο. Σίγουρα έχει και το ελαφρυντικό ότι φέτος ουσιαστικά ξανάπαιξε μπάλα μετά από ενάμισι χρόνο ουσιαστικά αποχής από τα παιχνίδια λόγω τραυματισμών. Αλλά ο Ολυμπιακός θέλει από τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη του να του δίνει παιχνίδια. Όπως έκανε ο Μιραλάς. Όπως έκανε ο Τζιμπούρ. Όπως έκανε ακόμη ακόμη ο Σαβιόλα στο πρώτο μισό της περσινής σεζόν.

Ο Αφελάϊ για κάποιο λόγο δεν πατάει καν την αντίπαλη περιοχή, παρότι έχει έξοχο πλασέ και παρότι ο Μίτσελ του το ζητάει επίμονα...Δεν μπορεί να περιμένει ο Ολυμπιακός μόνο τα ψήγματα που του δίνει ο Ολλανδός. Δηλαδή ένα καλούτσικο ματς με την Ατλέτικο, δύο ζωντανές εμφανίσεις με Παναθηναϊκό και με Γιουβέντους (στο Τορίνο) και δύο καλές παρουσίες ως αλλαγές με τη Μάλμε και στη Λιβαδειά. Φτάσαμε Δεκέμβρη για να δούμε τον Αφελάϊ πραγματικά να κάνει τη διαφορά, αλλά μισή ώρα με το Λεβαδειακό κι ένα 20λεπτο με τη Μάλμε.

Αν αυτός ο Αφελάϊ εμφανιστεί και στη συνέχεια της σεζόν, δεν μπορεί παρά να είναι ευπρόσδεκτος στον Ολυμπιακό. Κι ας γκρινιάζει στις προπονήσεις! Όμως, ποιος μας λέει ότι θα είναι αυτός ο Αφελάϊ κι όχι ο Αφελάϊ του αμέσως επόμενου αγώνα, με τον Πανιώνιο στο Καραίσκάκη, όπου έπαιρνε την μπάλα και δεν καταλάβαινες τι έκανε;

Και με τέτοια εικόνα, όπως ακριβώς του τελευταίου αγώνα στον οποίο φόρεσε τα ερυθρόλευκα, πώς να τον εμπιστευθούν η διοίκηση κι ο Μίτσελ; Για να δούμε γιατί η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι αν δεν υπάρξει θεαματική μεταμόρφωση, τα λεφτά που παίρνει ο Αφελάϊ, ο Ολυμπιακός θα κοιτάξει να τα επενδύσει για άλλο παίκτη...