Έκλεισε ορθά ο κύκλος της υπόθεσης Κλάους

Ο σημερινός αγώνας ήταν ουσιαστικά η ολοκλήρωση του σήριαλ Αθανασιάδη αφού υπήρχε ο κίνδυνος όλη αυτή η ενέργεια που ξοδεύτηκε μέσα στην εβδομάδα για την διαπραγμάτευση να είναι άσχημα αποτελέσματα για την ομάδα.

Η σκέψη αυτή, ήταν μέσα στο μυαλό μου όταν πήγα στην άδεια Τούμπα σήμερα και όταν είδα τον Κλάους να χάνει τα δύο άχαστα, άρχισαν να μπαίνουν ιδέες στο μυαλό μου. Τελικά, ο Κλάους απέδειξε γιατί δεν πρέπει να τον φοβάσαι. Βρήκε άλλη μία φάση, το κάρφωσε, άνοιξε το σκορ και μετά τα πάντα πήραν το δρόμο τους.

Αν σήμερα δεν υπήρχε ο τραυματισμός του Τζαβέλλα θα ήταν ένα πολύ ευχάριστο απόγευμα. Με τον ΠΑΟΚ να έχει τους κλασικούς πρωταγωνιστές και να παίζει ανά διαστήματα καλό ποδόσφαιρο. Αυτές οι συνεχείς εναλλαγές θέσεων, αυτό το ρολόι που γίνεται εντός αγωνιστικού χώρου, είναι ικανό να διαλύσει κάθε αντίπαλο, αλλά και εσένα. Σήμερα, το πρόβλημα δεν το είχε ο ΠΑΟΚ αν εξαιρέσεις ένα διάστημα με την κακή αλλαγή συστήματος στην αλλαγή Τζανδάρη, το είχε η Νίκη Βόλου.

Ο ΠΑΟΚ έχει τρεις σερί νίκες με 11-0 γκολ, κάτι που δεν είναι η πραγματική εικόνα. Σίγουρα μέτρησε η δυναμικότητα του αντιπάλου. Η Νίκη Βόλου, μία ομάδα που τη βλέπω πραγματικά με συμπάθεια, είναι μία Κ20 με προσθήκες λίγων έμπειρων παικτών που δεν κάνουν διαφορά. Τα πράγματα είναι δύσκολα για αυτήν και σίγουρα θα πρέπει να αλλάξουν πολλά για να έχει ελπίδες παραμονής.

Οι αγώνες με Ντιναμό Μινσκ στη Τούμπα και Παναιτωλικό την άλλη Δευτέρα στο Αγρίνιο, είναι σίγουρα καλύτερα τεστ από αυτά που είχε μέχρι πρότινος η ομάδα. Και θα είναι η πρώτη φορά που θα μπει σε φάση τριών αγώνων σε οκτώ μέρες. Θα έρθουν και στιγμές που αυτές θα είναι επτά. Την άλλη Δευτέρα, τέτοια ώρα θα είμαστε έτοιμοι για πιο σταθερά συμπεράσματα.

Σήμερα ο ΠΑΟΚ είχε έναν πολύ καλύτερο Σαλπιγγίδη σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια και αυτό γιατί είχε έναν ρόλο ελεύθερο και δεν ήταν κολλημένος αριστερά που δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα, ενώ Μακ – Περέιρα και Κλάους έκαναν τη δουλειά τους στη μεσοεπιθετική γραμμή. Με τον Τζιόλη στα χαφ να παίζει απέναντι στα παιδιά του – αυτή ήταν η εικόνα – και τον Κάτσε να τρέχει σα χαζός και να είναι καλός δημιουργικά, η Νίκη δεν μπορούσε να έχει αξιώσεις στη Τούμπα έστω και αν αυτή ήταν άδεια.

Πάμε στο θέμα Κλάους. Όπως σας έγραψα στο προηγούμενο άρθρο, ο Κλάους θα έμενε. Απλά έκανε το κομμάτι του, έβαλε τους πάντες στη πρίζα, εξήγησε με τον τρόπο του πως έχει κερδίσει το δικαίωμα να μην τον θεωρεί κανένας δεδομένο.

Ο ΠΑΟΚ λειτούργησε ορθολογικά εταιρικά, ο Σαββίδης έδειξε να αντιλαμβάνεται πως από τη στιγμή που έφερε τον Αγγελίδη πρέπει να τον ακούει κιόλας και η ζωή συνεχίζεται.

Στη Θεσσαλονίκη υπάρχει το κουσούρι να ασχολούνται όλοι κυρίως με τα χρήματα που έλαβε ο κάθε γηγενής ποδοσφαιριστής και μετά, ξεκινά αμέσως το … μάτιασμά του.

Εγώ θα παραθέσω τη σκέψη μου η οποία εκτιμώ πως είναι πολύ απλοϊκή.

Ένας παίκτης στα 26 του χρόνια με 20 γκολ μέσο όρο στη σεζόν και έξι – επτά ασίστ, θα κόστιζε στον ΠΑΟΚ το λιγότερο 1,5εκατ. ευρώ το χρόνο. Και δεν θα είχε ούτε το δέσιμο, ούτε την γνώση για το πώς κινείται το κλαμπ. Ο Κλάους πήρε λιγότερα από τα μισά.

Όταν λες πως θα υποστηρίξεις ένα πρότζεκτ προερχόμενο από τις πολύ καλά οργανωμένες ακαδημίες του κλαμπ, τα παιδιά που προέρχονται από αυτές χρειάζονται πρότυπα. Χρειάζονται τον αθλητή που δεν βλέπει τον ΠΑΟΚ ως σκαλοπάτι, αλλά ως ταβάνι. Που θα περάσει το μήνυμα πως ο ΠΑΟΚ είναι αυτός που θα καλύψει όλες τους τις φιλοδοξίες και τις ανάγκες που προκύπτουν από την ενασχόληση με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Και στη τελική, εγώ προσωπικά προτιμώ να παίρνουν πολλά λεφτά οι γηγενείς, για να πέσει και κανά φράγκο στη τοπική αγορά.

Ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να χάσει τον Κλάους. Παρότι είχε πολλούς λόγους να φύγει, είναι τέτοιο το περιβάλλον του που θα τον κρατούσε στην ομάδα. Απλά φρόντισε να τον ικανοποιήσει και να μην αισθάνεται ποτέ αδικημένος.

Από σήμερα λοιπόν, θα βάλει το κεφάλι κάτω και θα αποδεικνύει κάθε μέρα πως αυτοί που τον κράτησαν, οι εμφανείς και οι αφανείς, έχουν κάθε λόγο να είναι περήφανοι για αυτό που έκαναν.

Τέλος, η περίπτωση Κλάους, είναι αυτή που έδειξε το καλύτερο παραγοντικό πρόσωπο του Σαββίδη, ο οποίος σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως λειτουργούσε εγωιστικά. Τώρα, άφησε τον τεχνικό διευθυντή να φτάσει τις συζητήσεις εκεί που έκρινε πως υπάρχει λογική, αυτός εισηγήθηκε στον πρόεδρο που ουσιαστικά αποδέχτηκε την πρόταση και ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ απλά επιβεβαίωσε όλες τις ενέργειες που είχαν προηγηθεί.

Το καλό στο ποδόσφαιρο είναι να μαθαίνεις και το προφίλ του Σαββίδη τσαλακώθηκε ουκ ολίγες φορές με αποτέλεσμα να είναι πλέον γενικώς τσαλακωμένο σήμερα. Στο χέρι του είναι να αντιστρέψει το κλίμα, στο χέρι του είναι να αποθεωθεί. Αρκεί να κατανοήσει πως λειτουργεί το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και πως μπαίνουν στη ζυγαριά οι υποθέσεις που προκύπτουν καθημερινά.