Κάθε Κυριακή ήταν πάρτι! Από εκείνο το αυγουστιάτικο βράδυ της πρεμιέρας και το 2-0 κόντρα στον Παναιτωλικό μέχρι το «τρίποντο» απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης για τα πλέι-οφ μεσολάβησαν πολλά. Χαρές, λύπες, πανηγυρισμοί, εύκολες και δύσκολες στιγμές. Σχεδόν κάθε Κυριακή, όμως, γινόταν και καλύτερη.Πιο «γεμάτη». Ο κόσμος έστηνε κάθε φορά ένα ξεχωριστό πάρτι στην Λεωφόρο και ανταμείφθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Έφευγε με το χαμόγελο στα χείλη, χορτασμένος από μία ομάδα, η οποία απέδειξε πως έχει όλα τα απαραίτητα συστατικά για να επιστρέψει τον Παναθηναϊκό στους τίτλους, όπως και έκανε με την κατάκτηση του Κυπέλλου.

Η στήριξη που παρείχε ο κόσμος στον Παναθηναϊκό είναι για σεμινάριο. Δεν ξανάγινε, αν σκεφτούμε πως ξεκίνησε αυτή η χρονιά, με τι προϋποθέσεις και με τι αποτελέσματα στις πρώτες αγωνιστικές. Ο κόσμος, όμως, έβλεπε πως είχε να κάνει με μία διοίκηση που αγαπάει τον σύλλογο και με νέα προσπάθεια που χρειαζόταν χρόνο, υπομονή και στήριξη. Ένα σύστημα που ποτέ δεν είπε ψέμματα, δεν έταξε... μεγαλεία και προσέφερε το μηδέν. Ήταν ξεκάθαρα τα πράγματα. «Έχουμε συγκεκριμένο πλάνο. Βήμα-βήμα θα γινόμαστε καλύτεροι» έλεγαν οι άνθρωποι του συλλόγου και το ένα βήμα έγινε πιο γρήγορα από το άλλο παρά την απουσία των χρημάτων και το μικρότερο μπάτζετ στην ιστορία του κλαμπ!

Ο κόσμος έβλεπε πως η ομάδα ως οργανισμός τον ήθελε δίπλα της και όχι μακριά της. Ότι τον είχε ανάγκη και μάλιστα μεγάλη! Έβλεπε πως από τον πρόεδρο, τον προπονητή, τον τεχνικό διευθυντή, τους παίκτες μέχρι και τον φροντιστή υπήρχε αυτό που έλειπε τα προηγούμενα χρόνια, με μία δύο εξαιρέσεις. Όλος ο Παναθηναϊκός ήταν μία «γροθιά», μία οικογένεια που στα δύσκολα γινόταν ακόμη πιο δυνατή. Βάζοντας πάνω απ' όλα τον σεβασμό, την δίψα και την... τρέλα για τον σύλλογο.

Χωρίς αυτή την στήριξη., το «τριφύλλι» δεν θα είχε πετύχει απολύτως τίποτα. Ομάδα και κόσμος... συνεργάστηκαν τέλεια. Ο ένας έδινε στον άλλο. Η ομάδα πράγματα μέσα στο γήπεδο για να... γουστάρεις και οι οπαδοί τραγούδι και ενέργεια, προσφέροντας σε πολλά παιχνίδια «φτερά» στους ποδοσφαιριστές του Αναστασίου. Μία ανεπανάληπτη χημεία, ένα... χόρτο μαγικό που τραγούδησαν όλοι μαζί μπροστά στο πέταλο της 13.

Η παράσταση απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης ήταν και η τελευταία για φέτος στην Λεωφόρο. Το τελευταίο πάρτι. Σε μία Λεωφόρο που βγάζει ανεπανάληπτη υγεία μέσα και έξω από το γήπεδο. Μόνο όσοι βρέθηκαν το απόγευμα της Κυριακής στο «σπίτι» του Παναθηναϊκού μπορούν να καταλάβουν, να νιώσουν και να αντιληφθούν τι ήταν αυτό που έγινε στο φινάλε. Πόσο μεγάλη υπόθεση είναι, η ομάδα να γίνεται ένα με τον κόσμο και να μην βρίσκεται σε... γυάλα. Καταπληκτικές στιγμές μα πάνω απ' όλα ένα τεράστιο μήνυμα σε εχθρούς και φίλους για αυτά που έρχονται. Δηλαδή τα καλύτερα...