Ποδόσφαιρο και κρίσεις

Μία ήττα σε τελικό, φέρνει κρίση η οποία όταν δεν υπάρχουν αντανακλαστικά διογκώνεται μέρα με τη μέρα.

Πραγματικά δεν αιφνιδιάστηκα από την … επίσκεψη οπαδών στην Μεσήμβρια, είναι κάτι που συμβαίνει παραδοσιακά σε ομάδες που έχουν λαϊκό έρεισμα.

Ήταν κάτι αναμενόμενο, όπως και αναμενόμενο ήταν το που θα στρεφόντουσαν τα βέλη. Όμως όλα αυτά έρχονται και παρέρχονται, η ουσία των πραγμάτων είναι αλλού. Στο πως θα αποφύγουμε τέτοιες κρίσεις στο μέλλον.

Οι κρίσεις δημιουργούνται από το αγωνιστικό και αντιμετωπίζονται καλύτερα όταν οι πολλοί πιστεύουν σε αυτό. Το βασικό πρόβλημα του ΠΑΟΚ στη παρούσα φάση, είναι πως δεν πιστεύουν σε αυτό που κάνουν ούτε οι ίδιοι οι παράγοντες της ομάδας που ουδέποτε ανέλυσαν ένα πλάνο προς τον κόσμο, προφανώς γιατί αυτό δεν υπάρχει. Και στη προκειμένη περίπτωση ο Τσιστιακόφ και ο Βρύζας ήταν οι υπεύθυνοι για να μας ενημερώσουν για το όποιο πρότζεκτ – δεν - υπάρχει.

Το ότι θα πληρώναμε τον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό το ξέραμε. Το είχα καταγράψει και το προτιμούσα είναι η αλήθεια από το να αποκλειστώ τσαμπουκά από αυτούς. Κερδισμένος από αυτή την υπόθεση βγήκε ο Παναθηναϊκός αλλά χαλάλι του. Με βρήκε χωρίς τους καλύτερους παίκτες μου, γιατί εγώ το επέλεξα και όχι κανένας άλλος. Και αναδείχτηκε περισσότερο ένα πρότζεκτ με ποδοσφαιρική αύρα. Η επιλογή που είχα άλλωστε ήταν ή να μη πάω τελικό ή να πάω σακατεμένος. Προτίμησα το δεύτερο… έτσι για αλλαγή βρε αδερφέ. Απλά ο κακός προγραμματισμός του ΠΑΟΚ, δεν σήκωνε αυτές τις τρεις απώλειες.

Όμως τα μηνύματα της χρονιάς που ακόμη τρέχει, είναι απλά και κατανοητά. Ή δουλεύεις πάνω σε μία σοβαρή ποδοσφαιρική καθημερινότητα με προπονητή που ξέρει τι θέλει να παίξει και παίκτες ικανούς να εξελίξουν αυτό το πλάνο ή ταλαιπωρείσαι κάθε χρόνο με κρίσεις τόσο κουραστικές μόνο και μόνο επειδή είναι αναμενόμενες.

Η μαλακία του Έλληνα ποδοσφαιρόφιλού και βέβαια του έλληνα παράγοντα, είναι πως έχει την αίσθηση πως μόνο όταν δεν έχει λεφτά πρέπει να σκεφτεί ποδοσφαιρικά. Όταν έχει, νομίζει πως μπορεί να αγοράσει ομάδα.

Ο νεοπλουτισμός είναι κάτι που έχει κοστίσει δις στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, κάτι που μου φέρνει απευθείας στο μυαλό τον Μοράτι και την Ίντερ η οποία κάτι πήρε όταν έβαλε στον πάγκο της εκείνο τον τύπο με τα λεωφορεία. Μέχρι τότε… μόνο σπατάλη.

Τα λεφτά, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να σε βοηθήσουν να τρέξεις σε καλύτερο επίπεδο ένα έξυπνο πρότζεκτ και όχι να το αντικαταστήσουν. Εκτός αν είσαι τόσο κωλόφαρδος, που τραβήξεις δέκα λαχνούς και ταιριάξουν όλοι. Όμως το ποδόσφαιρο δεν είναι λόττο ή τζόκερ.

Στον ΠΑΟΚ αυτό είναι το πρόβλημα και είμαι εξαιρετικά εκνευρισμένος γιατί διακρίνω πως ότι συνέβαινε πέρυσι τέτοια εποχή, συμβαίνει και φέτος.

Κανένας προγραμματισμός για το που βαδίζουμε, κανένας κλεισμένος προπονητής, κανένας κλεισμένος παίκτης.

Συζητήσεις έχουν γίνει, αλλά και πέρυσι το ίδιο συνέβαινε. Όταν έφτασε το καλοκαίρι, πήραμε έναν προπονητή μεγάλο όνομα χωρίς να τσεκάρουμε ποτέ το τι ακριβώς θέλουμε από αυτόν, πήραμε παίκτες που προφανώς δεν κατανόησαν ποτέ τι θέλει να παίξει, η ΠΑΕ λύγισε στη μουρμούρα του κοινού και τον χειμώνα τον άφησε να επιλέξει δικούς του παίκτες – λες και το καλοκαίρι ήταν άλλος που αποφάσιζε – και τώρα έχουμε άλλους τρεις ανενεργούς στο 30άρι ρόστερ μας.

Επειδή γνωρίζω καλά την φιλοσοφία του Βρύζα στο ποδόσφαιρο, απορώ το γιατί δεν έχει παραιτηθεί μέχρι τώρα. Σίγουρα θα είναι πιο εύκολο για αυτόν να το κάνει αφού τελειώσει η υπόθεση των χρεών τα οποία είναι πάνω του τώρα, αλλά θα πρέπει και αυτός να καταλάβει πως εδώ που έφτασε το πράγμα, θα πρέπει να θυσιαστεί.

Έτσι ώστε να έρθει ο επόμενος ή να αναλάβει ο Τσιστιακόφ ο οποίος μας παρουσιάστηκε ως ο απόλυτος τεχνοκράτης με βιογραφικό την Ανζί, την μεγαλύτερη φούσκα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Από την άλλη, αδυνατώ να κατανοήσω γιατί δεν διώχνει κάποιον ο Σαββίδης. Διαβάζω από την μέρα που ήρθε πως παίρνει σκούπα, όμως πραγματικά όχι μόνο δεν έχει πάρει καμία σκούπα, αλλά μαζεύει στελέχη κοντά του χωρίς να έχουν αντικείμενο εργασίας.

Το έκανε με τον Ζαγοράκη, μπορεί να το κάνει με τον Αναστασιάδη, διατήρησε τον Βρύζα, έφερε τον Τσιστιακόφ, έφερε την Γκοντζάρεβα, διατήρησε τον Μαυροφρύδη στις επιχειρήσεις του.

Προφανώς και δεν ψάχνει στελέχη, αλλά playmobil έτσι ώστε να παίζει και αν χρειαστεί κάτι να κάνει τον έναν ευρωβουλευτή, τον άλλο πρόεδρο, τον άλλο στρατηγικό σύμβουλο.

Με λίγα λόγια… έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και το κακό για τον Σαββίδη είναι πως θα χάσει πάρα πολλά λεφτά μέχρι να κατανοήσει το πώς δουλεύει το σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Γερό στομάχι να έχετε για να το αντέξετε. Σίγουρα όταν μάθει, ελπίζω το συντομότερο δυνατό, τότε θα βγάλουμε γούστα. Σε αυτή την φάση, θα πρέπει να είμαστε υπομονετικοί με αυτόν που πληρώνει, όχι όμως με αυτούς που πληρώνονται και δεν μπορούν να τον οδηγήσουν σε σωστές αποφάσεις.

Απλά, απέτυχαν και αν διαφωνούν, ας γίνει μία συνέντευξη Τύπου να βρεθούμε απέναντι.

ΥΓ Για κάποιους φίλους που κατηγορούν εμάς που γράψαμε για την μπούκα Σαββίδη στα αποδυτήρια στο ημίχρονο, πρώτον άμα δεν το γράφαμε θα μας έλεγαν το αντίθετο και δεύτερον δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν ούτε το 3% από τη ζημιά που κάνει μία τέτοια ενέργεια.

ΥΓ Δύσκολη μέρα για τον Σαλπιγγίδη η σημερινή. Πολύ δύσκολη.