ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΗ φανέλα, ΜΕΓΑΛΗ ομάδα!

Αυτή η νίκη επί του Απόλλωνα με 3-1 είναι από τις νίκες, που στιγματίζουν μία μεγάλη ομάδα. Και ο Παναθηναϊκός για άλλη μία φορά στην τεράστια ιστορία του έδειξε, ότι είναι μεγάλη ομάδα, όχι μόνο στα λόγια ,αλλά και στην πράξη. Ολη την εβδομάδα ακούγαμε, διαβάζαμε υπονοούμενα, ότι ο Παναθηναϊκός θα χαριστεί στον Απόλλωνα ,επειδή –έστω και με καθυστέρηση- είναι μία από τις λίγες ομάδες στην Σούπερ Λίγκα, που κοντράρουν το σύστημα, το σύστημα, που σαπίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Φαντάζομαι, ότι εκεί γύρω στο 80 όταν έβαλε το γκολ της ισοφάρισης ο Αμπρόουζ, πολλοί που περίμεναν στην γωνία ,χαμογέλασαν πονηρά και είπαν, ότι «εμείς το λέγαμε το έδωσαν». Ελα ντε, όμως, που η άτιμη η μπάλα μπορεί να σε ξεφτιλίσει μέσα σε λίγα λεπτά. Ε, αυτό έγινε.

Ο Μπέργκ έκανε το 2-1 στο 86(αφού πριν ο Αναστασίου έβαλε Κλωναρίδη, Αντζαγκούν με στόχο να περάσουν κάποιες πάσες και να πάρει το παιχνίδι όπως και έγινε), λίγο αργότερα έγινε το 3-1 με το αυτογκόλ του Παντελιάδη στην προσπάθειά του να διώξει την μπάλα σε κόρνερ μετά από σέντρα του Ζέκα με πολλά φάλτσα και οι ……φωστήρες κρύφτηκαν! Οσοι κάνουν άρρωστα σενάρια για παιχνίδι του Παναθηναϊκού ας το βγάλουν μία και καλή από το μυαλό τους. Παίκτες πάνε και έρχονται, προπονητές το ίδιο , η φανέλα όμως είναι βαριά και ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΗ.

Πριν από χρόνια ο Παναθηναϊκός –όντας αδιάφορος- κέρδισε στην Καισαριανή τον Εθνικό Αστέρα, που είχε προπονητή τον Σπύρο Λιβαθηνό και έμεινε στην κατηγορία η Παναχαϊκή του Αρη Λουκόπουλου, η φιλική ομάδα του τότε συστήματος. Όταν μπαίνει στο γήπεδο ο Παναθηναϊκός , μπαίνει πάντα για να κερδίζει. Οσο και αν είναι στενάχωρο ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΕΣ ομάδες σαν τον Απόλλωνα να μην είναι στην Σούπερ Λίγκα και να είναι σε αυτή την κατηγορία ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ που έχουν γεμίσει δανεικούς στο γήπεδο οφείλεις , για να λέγεσαι μεγάλη ομάδα, να παίζεις πάντα για τη νίκη και να μην κάνεις τα ….στραβά μάτια για να δώσεις βαθμό, η βαθμούς.

Σε αντίστοιχη περίπτωση θυμηθείτε την μυθική ατάκα του τότε προπονητή του Ολυμπιακού Τροντ Σόλιντ, που είπε ότι έγινε πιο σοφός , όταν ο πρωταθλητής είχε φάει τρία γκολ ….ξεκούραστα και περπατητά από τον Λεβαδειακό που καιγόταν για να σωθεί. Αυτά ξεχωρίζουν την μεγάλη ομάδα. Και ο Παναθηναϊκός για αυτό είναι ΜΕΓΑΛΗ ομάδα, η μεγαλύτερη στην Ελλάδα.

ΥΓ: Πόσα είπα πριν λίγο καιρό μετά την αποχώρηση του Μήτρογλου να δώσει ο Μαρινάκης στον Αλαφούζο, για να πάρει τον Μπέργκ; 15 εκ. ; Μπα τώρα δεν φθάνουν. Τον κορυφαίο φορ του ελληνικού πρωταθλήματος τον έχει ο Παναθηναϊκός με το περιορισμένο μπάτζετ και η ομάδα, που έχει απεριόριστα χρήματα, επενδύει και εισπράττει χρήματα από πωλήσεις έβαλε αλλαγή για επιθετικό στο Ολντ Τράφορντ για να πάρει την πρόκριση τον νεαρό Βέργο, που δεν είχε ξαναπαίξει μέχρι τότε. Η διαφορά σωστού προγραμματισμού και πλάνου νομίζω ότι είναι εμφανής. Θα πει κανείς μα χτύπησε ο Ολαιτάν και ο Σαβιόλα. Θα πω και εγώ, ότι όταν έχεις τόσα χρήματα και θέλεις να πετύχεις την υπέρβαση στην Ευρώπη έχεις όχι έναν και δύο αλλά πέντε επιθετικούς κλάσης. Όπως ο Παναθηναϊκός , που όταν πήγε στους «8» του τσάμπιονς λιγκ από δύο ομίλους παρακαλώ(με αντιπάλους Αρσεναλ, Σάλκε, Ρεάλ, Πόρτο)είχε πέντε επιθετικούς μεγάλης κλάσης. Τους Βαζέχα, Ολισαντέμπε, Κωνσταντίνου, Βλάοβιτς, Λυμπερόπουλο….