10+1 ψύχραιμες διαπιστώσεις για τον Θρύλο

Αν προσπαθήσουμε να δούμε όσο το δυνατό πιο ψύχραιμα την προετοιμασία του Ολυμπιακού μέχρι στιγμής, πιστεύω πως θα καταλήξουμε σε κάποια βασικά συμπεράσματα.

Ένα. Η ομάδα έκανε φέτος πιο σκληρές προπονήσεις από τα προηγούμενα καλοκαίρια. Σε αυτές τις περιπτώσεις πάντοτε αργεί λίγο περισσότερο να πάρει μπροστά.

Δύο. Είναι λογικό να υπάρχει κόπωση στους ποδοσφαιριστές, λόγω και των αρκετών ταξιδιών: Αθήνα-Αυστρία-Αθήνα, μετά Αθήνα-Γερμανία-Αγγλία-Αθήνα.

Τρία. Η επιλογή ήταν να δώσει δυνατά φιλικά παιχνίδια, ίσως τα πιο δυνατά από ποτέ: με τρεις ομάδες της Μπουντεσλίγκα (το ένα στην Αυστρία, το άλλο στη Γερμανία και το τρίτο στην έδρα του ενός αντιπάλου), με τη Λίβερπουλ στο Άνφιλντ, με την πρωταθλήτρια Βελγίου Άντερλεχτ στο Καραϊσκάκη και με τη Βαλένθια στην Ισπανία.

Τέσσερα. Το υλικό της ομάδας έχει διαφοροποιηθεί θεαματικά. Έφυγαν βασικοί και σημαντικοί παίκτες και έγιναν 10 μεταγραφές για το ρόστερ (χώρια δηλαδή τους δανεικούς). Από δε τις 10 μεταγραφές, ο Μίτσελ φαίνεται να υπολογίζει για την ενδεκάδα τις εννέα! Όλες, δηλαδή, πλην του Ντε Βινσέντι. Με τόσες αλλαγές και κάτω κι από όλες τις παραπάνω συνθήκες, δεν έχει λογική να περιμένουμε εντυπωσιακή μεταμόρφωση άμεσα, ειδικά με τέσσερις καινούργιους ενδεκαδάτους να έχουν έρθει μόλις οκτώ ημέρες.

Πέντε. Ο Ολυμπιακός έχει τεράστιο πρόβλημα στα πρώτα λεπτά κάθε αγώνα του. Χάνει 0-1 μέσα στο 10λεπτο και έτσι έχει βρεθεί πίσω στο σκορ 0-3 στο 25’ και 0-2 στο 33’! Κι όταν δεν τρώει γκολ στο ξεκίνημα, είναι συγκυριακό. Το ίδιο πράγμα είχε γίνει και στα ματς με τη Λεβάντε με τον Μίτσελ στον πάγκο.

Έξι. Ο Μίτσελ δοκιμάζει πολλά πράγματα, σε όλες τις γραμμές. Για την ακρίβεια έχει δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα! Σε επίπεδο συστημάτων, αλλά και θέσεων παικτών. Αν δεν το κάνει τώρα, πότε θα το κάνει; Από την άλλη, χάνονται οι εντυπώσεις για τον Ολυμπιακό με τα αποτελέσματα. Μία φορά που έβαλε την περσινή ενδεκάδα, με μόνο Σαλίνο και Τσόρι μέσα, η ομάδα έκανε το καλύτερο παιχνίδι της, με την Στουτγκάρδη.

Εφτά. Η ομάδα δεν σκοράρει εύκολα κι αυτό σίγουρα δεν είναι κολακευτικό για τη δουλειά από πλευράς προπονητή. Στα δύο πιο δύσκολα φιλικά, με Στουτγκάρδη και Λίβερπουλ, το ενεργητικό είναι μηδέν. Κι από τα εφτά γκολ στα έξι φιλικά, τα δύο ήρθαν από εκτελέσεις απευθείας φάουλ Διαμαντάκου, Ολαϊτάν), το ένα από τραγικό λάθος του αντίπαλου τερματοφύλακα (Τάτου), τα δύο από κλεψίματα (Διαμαντάκου, Ολαϊτάν), μόνο ένα από κάθετη πάσα (Μήτρογλου) και άλλο ένα από καλή πλαγιοκόπηση (Ολαϊτάν).

Οκτώ. Ο Ολυμπιακός δέχεται ένα σωρό γκολ από τραγικά προσωπικά λάθη παικτών του κι αυτό δεν είναι κολακευτικό για τους ίδιους τους ερυθρόλευκους. Από τα 13 γκολ παθητικό στα έξι ματς, πάνω από τα μισά προήλθαν από τέτοια τραγικά λάθη (το ένα από Μήτρογλου, Μασάντο και τα άλλα από Κάρολ, Σάμαρη, Ντε Βινσέντι, Παπάζογλου, Χολέμπας, Μεντζανί! Ακόμη και το 2-0 της Λίβερπουλ ξεκίνησε από πούλημα της μπάλας από το Σαβιόλα. Είναι κατά βάση η ίδια ιστορία: χάνεται η μπάλα και στην αντεπίθεση η άμυνα είναι άδεια.

Εννέα. Στις στημένες φάσεις η ομάδα επιθετικά μοιάζει ακόμη αδούλευτη (δεν έχουμε δει σχεδόν τίποτα) κι αμυντικά πολύ ευάλωτη. Ο παίκτης από τον οποίο θα περίμενε κανείς τις πιο πολλές λύσεις, ο πανύψηλος Σιόβας, τρώει αρκετές ήττες στον αέρα-και με τη Λίβερπουλ έγινε το ίδιο σε μία ευκαιρία των Άγγλων.

Δέκα. Τα αποτελέσματα του Ολυμπιακού επί Μίτσελ σε επίσημα και φιλικά διεθνή παιχνίδια είναι απογοητευτικά: με Λεβάντε 0-3, 0-1, με Φράϊμπουργκ 2-4, με Στουτγκάρδη 0-0, με Χόφενχαϊμ 1-4, με Σάντχαουζεν 2-2, με Λίβερπουλ 0-2. Κι όπως είπαμε, μετράνε τα αποτελέσματα σε επίπεδο εντυπώσεων.

Εν κατακλείδι, σίγουρα τα περισσότερα δεδομένα δεν…στηρίζουν τον Μίτσελ, καθώς άλλωστε επικρατεί η αίσθηση ότι όντας στον Ολυμπιακό από τον Φλεβάρη δεν έχει δείξει "κάτι". Όμως, με νέο ρόστερ και δουλειά για άλλο τρόπο παιχνιδιού, μόνο ο χρόνος θα απαντήσει αν αυτός ο προπονητής μπορεί να κάνει την ομάδα δυνατή, όπως τη θέλουν διοίκηση και κόσμος. Με τη διαφορά ο χρόνος στις μεγάλες ομάδες είναι λίγο σχετική έννοια…