Η καλή θέση του Γάλλου

ΕΠΕΙΔΗ πράγματι ο Αμαλφιτανό είναι αυτή την στιγμή ο πιο μεγάλος και ο πιο κοντινός μεταγραφικός στόχος του Ολυμπιακού, να ξεκαθαρίσω κάτι.

Όντως στα δύο χρόνια του στην Ολιμπίκ Μαρσέϊγ, έπαιξε στο 90% των αγώνων του δε θέση ακραίου χαφ, για την ακρίβεια δεξιού. Και πράγματι μπορεί να την παίξει αυτή τη θέση. Η, μάλλον και αυτή τη θέση. Ωστόσο, η καλύτερή του θέση είναι αυτή του κεντρικού μέσου. Κάτι μεταξύ πλέϊ μέϊκερ και μεσοεπιθετικού.

Επιτρέψτε μου να έχω άποψη, για τον απλούστατο λόγο ότι έβλεπα τον Αμαλφιτανό όταν έπαιζε στη Λοριέν, πρόπερσι, γιατί και τότε τον ήθελε ο Ολυμπιακός, ως ελεύθερο μάλιστα, καθώς έληγε το συμβόλαιό του. Οι ερυθρόλευκοι του είχαν καταθέσει προσφορά, αλλά ο Γάλλος προτίμησε τη Μαρσέϊγ, που μόλις είχε χάσει το πρωτάθλημα στη Γαλλία, αλλά είχε εξασφαλίσει τη συμμετοχή τους στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Είχα δει λοιπόν τον Αμαλφιτανό, να παίζει στη Λοριέν-και δη στα πολύ καλά αυτής της ομάδας-κατά κύριο λόγο σε θέση επιθετικού μέσου. Κι ήταν σαφές, βλέποντάς τον μετά στη Μαρσέϊγ ως έξω δεξιά, ότι ο άνθρωπος βολεύεται πολύ καλύτερα στον άξονα. Αν και μπορεί όντως εύκολα να παίξει και σαν έξω δεξιά!

Στη Μαρσέϊγ έπαιξε ελάχιστα στην καλή του θέση λόγω της παρουσίας του Λούτσο Γκονζάλες (πιο ακριβοπληρωμένου παίκτη της Ολιμπίκ) και του Βαλμπουενά, που μην ξεχνάμε ότι αποτελεί πλέον βασικό στέλεχος της εθνικής Γαλλίας. Σε μία προσπάθεια να χωρέσουν όλοι οι καλοί, στη Μαρσέϊγ πέρσι, μέχρι την πώληση του Λούτσο στην Πόρτο στα μισά της σεζόν, έπαιζαν κι ο Βαλμπουενά κι ο Λούτσο κι ο Αμαλφιτανό, με τον τελευταίο στη δεξιά άκρη, ενώ στη συνέχεια, καθιερώθηκε ο Βαλμπουενά ως κουμανταδόρος κι ο Αμαλφιτανό δεξιά.

Στα δικά μου μάτια δεν υπάρχει αμφιβολία για το ποια είναι η καλύτερη θέση για τον Γάλλο άσο, με το σοβαρό πλεονέκτημα ότι μπορεί να βοηθήσει και στα πλάγια.