Ορισμός του μοντέρνου χαφ ο μικρός του Ολυμπιακού

Για τον Φορτούνη τα λέγαμε από προχθές. Έχει το χάρισμα.

Ακόμη και το πέναλτι που εκτέλεσε, ήταν άπιαστο. Ο (πανύψηλος) αντίπαλος γκολκίπερ έπεσε σωστά στη γωνία του, άπλωσε το τεράστιο κορμί του, αλλά δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα.

Στη φάση του άλλου γκολ του, δεν ήταν μόνο το άψογο πλασέ, από εύκολη έστω θέση. Ήταν το πώς (παρ)ακολούθησε όλη τη φάση κι έκανε την κούρσα για να βρεθεί σε θέση σε θέση βολής.

Η αντεπίθεση που ξεδίπλωσε στον Πάρντο στη φάση του γκολ του Ανσαριφάρντ ήταν υποδειγματική-κι έκανε το ίδιο πράγμα και σε αρκετές ακόμη αντεπιθέσεις.

Το φάουλ-σέντρα που εκτέλεσε στη φάση της ευκαιρίας του Ανσαριφάρντ ήταν φαρμάκι. Και δυστυχώς μέχρι τώρα μόνο από δικά του στημένα, βλέπουμε να κάνει ευκαιρίες η ομάδα.

Και θα μπορούσε να κάνει και τρία και τέσσερα γκολ ο Φόρτου, αν δεν τον νικούσε ο Μπόζοβιτς τόσο στην κεφαλιά του από πλεονεκτική θέση στο 0-0, όσο και σε εκείνο το δυνατό σουτ από επίσης ευνοϊκή θέση μετά το 2-0.

Όταν το 10άρι σου είναι μέσα σε έξι-εφτά φάσεις (!), σημαίνει ακριβώς αυτό: έχει το χάρισμα…

Αυτό που δεν έχει είναι η συγκέντρωση. Και στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι παράμετρος που μετράει πολύ. Αν ήταν πιο συγκεντρωμένος, δεν θα έκανε τα αρκετά λάθη που είχε και χθες, ένα εκ των οποίων κοντά στην περιοχή του Καπίνο στην πίεση ψηλά της ΑΕΛ.

Τέλος πάντων, τον Φορτούνη τον ξέρουμε. Εμένα άλλος (Έλληνας κι αυτός) παίκτης με εντυπωσίασε χθες. Και θεωρώ ότι ο Ανδρούτσος ήταν σε διάρκεια ο καλύτερος του αγώνα! Το παιδί απέδειξε ότι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ για πολλά παιχνίδια στην Ελλάδα ο Ολυμπιακός έχει πολύ καλή λύση στη θέση του Οτζίτζα, στο Νο 8 δηλαδή. Αν και δεν έχω πολλές αμφιβολίες, ότι παίρνοντας τις ευκαιρίες θα δείξει ότι μπορεί και σε επίπεδο πιο δύσκολων αγώνων-άλλωστε, μόλις την Τετάρτη, μπαίνοντας αλλαγή στο 78’, εύκολα θα γίνονταν ο ήρωας του ματς με τη Ριέκα, αν ήταν λίγο πιο τυχερός στη φάση της κεφαλιάς στο δοκάρι.

Ο Ανδρούτσος με εντυπωσίασε γιατί έκανε εμφάνιση σχεδόν ολοκληρωμένου παίκτη, 72 λεπτά σαν 8άρι και ένα 20λεπτο σαν έξω αριστερά! Έβλεπες τον ορισμό του μοντέρνου χαφ: να πιέζει ψηλά τον αντίπαλο, να παίζει με τη μία, να κρατάει όταν πρέπει την μπάλα, να μαρκάρει, να βγαίνει και στα πλάγια, να είναι μαχητής, να βγαίνει σαν κρυφός φορ, να αποτελεί μία πηγή ενέργειας για την ομάδα!

Κι αυτή τη φορά είχε και ουσία, ήταν μέσα στις φάσεις, κάτι που είναι…προαπαιτούμενο για το 8άρι στον Ολυμπιακό.

Οι πάσες του στον Σεμπά στη φάση του πέναλτι και στον Φορτούνη στη φάση της κεφαλιάς στο 0-0, δεν ήταν απλά πολύ καλές, ήταν κι έξυπνες. Ειδικά την πρώτη φορά παίρνει την μπάλα από απόκρουση αντίπαλου και με αστραπιαία ταχύτητα βρίσκει τον συμπαίκτη του-στον οποίο έβγαλε κι άλλη πάσα για γκολ στο β΄ ημίχρονο.

Στο 2-0 ο Ανδρούτσος είναι που κλέβει την μπάλα έξω από την περιοχή του Καπίνο, την δίνει άμεσα στον Φορτούνη κι έτσι ξεκινάει η αντεπίθεση-φωτιά. Παράλληλα, άμα προσέξει κανείς, ο μικρός κάνει απίθανο σπριντ 60 μέτρων και βγαίνει στην επίθεση για να κυνηγήσει ο ίδιος το γκολ!

Στο 3-1 ο μικρός, σε θέση πλέον έξω αριστερά, είναι που υποδέχεται έξοχα την μπάλα από ένα αράουτ (!) και τροφοδοτεί σωστά τον σκόρερ Φιγκέϊρας.

Και το 4-1 πώς έγινε; Ο Καπίνο στον Ανδρούτσο, αυτός άμεσα στον Ζντιέλαρ κι από εκεί σε Πάρντο και σε Φορτούνη, Ανσαριφάρντ.

Κοινώς, από τον Ανδρούτσο ξεκίνησαν και τα τέσσερα γκολ, αλλά και δύο ακόμη καθαρές ευκαιρίες για γκολ! Με την ταχύτητα σκέψης και εκτέλεσης που τον διακρίνει.

Όχι, τέλειος δεν ήταν. Είχε δύο-τρεις εύκολες λάθος πάσες και κυρίως στο γκολ της ΑΕΛ έπρεπε στο ξεκίνημα της αντεπίθεσης να σταματήσει τη φάση με ένα φάουλ στον Ντέλετιτς σε θέση εντελώς ακίνδυνη, 60 μέτρα μακριά από τον Καπίνο. Φαντάζομαι ότι είναι θέμα εμπειρίας, αλλά πρέπει να κατάλαβε ότι άξιζε μία κίτρινη στο 71’ παρά ένα γκολ που πήγε να βάλει σε μπελάδες την ομάδα του.

Εν κατακλείδι: ο Χάσι του έδωσε την ευκαιρία (θα μπορούσε να βάλει 8άρι τον Μαρτίνς, ενδεκαδάτο πέρσι σχεδόν σε όλη τη σεζόν) κι ο Ανδρούτσος του «απάντησε» με την απόδοση του ότι εκτός του Ρέτσου μπορεί να υπολογίζει σοβαρά και σε δεύτερο αστέρι της Ακαδημίας του Ολυμπιακού.

Παρεμπιπτόντως, ο Ρέτσος είναι ξεκάθαρα ο καλύτερος αμυντικός του Ολυμπιακού σε αυτό το ξεκίνημα της σεζόν. Χθες έβγαλε μία ωριμότητα στο παιχνίδι του που δεν την βλέπεις εύκολα ούτε σε 30άρη στόπερ...