Ούτε εφησυχασμός, ούτε καταστροφολογία για τον ΠΑΟΚ αυτό το καλοκαίρι

Το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του ΠΑΟΚ τελείωσε, τα πρώτα επίσημα παιχνίδια πλησιάζουν και προς το παρόν τίθεται ένα ερωτηματικό: «Σε σχέση με το που τελείωσε ο ΠΑΟΚ τη σεζόν έχει γίνει ένα βήμα μπροστά, ή μήπως όλο το σύστημα έχει πάει δύο βήματα πίσω;».

Εδώ επάνω πρέπει να ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα. Από την Ολλανδία όπου βρισκόμασταν και με βάση αυτά που γίνονταν, έγραψα τρία κείμενα μέσα από οποία εκφράζονταν ερωτηματικά για μερικές καταστάσεις.

Καθημερινά ειδικά στοιχήματα (21+).

Στις 8 Ιουλίου και μετά το φιλικό με τη Γάνδη τόνιζα ότι: Ο ΠΑΟΚ δεν χρειάζεται πολλά πειράματα.

Στις 13 Ιουλίου και μετά την παραδοχή Στανόγεβιτς για τις δυσκολίες του 4-4-2, σημείωνα: Μεγάλη δήλωση, αλλά ο ΠΑΟΚ χρειάζεται δουλειά.

Στις 15 Ιουλίου και μετά το 4-2 από τη δεύτερη ομάδα του Άγιαξ, κλείναμε με: Μία προετοιμασία πολλές ανησυχίες.

Μέσα σε όλα βέβαια και επειδή τα πιο σοβαρά θέματα του ΠΑΟΚ προκύπτουν στον περίγυρο, τόνιζα ότι χρειάζεται χημεία εντός, αλλά και εκτός ομάδας. (Εκεί δηλαδή που ακόμη και τώρα πολλοί έχουν λόγο για τις επιλογές της ομάδας…).

Δεν έπρεπε να γραφθούν όλα αυτά; Επειδή το καλοκαίρι είθισται να «πουλάμε» αισιοδοξία, τι έπρεπε να γίνει; Να θαφτούν όλα αυτά, αλλά και μερικά ακόμη;

Άλλο όμως το να καταγράφεις μερικές καταστάσεις και να θέτεις ερωτήματα και άλλο αυτό που παρατηρείται από Κυριακή-Δευτέρα και μετά.

Όπως συνηθίζεται η τρίχα έγινε τριχιά και… παρουσιάζεται ο ΠΑΟΚ λες και είναι το… φαβορί για να παλέψει για την παραμονή στην κατηγορία.

Για να το ξεκαθαρίσουμε:

Αγωνιστικά η ομάδα του ΠΑΟΚ, αυτό το ρόστερ που συνεχίζει από πέρυσι, δυσκολεύεται να ανταποκριθεί σε αυτά που ζητάει ο νέος προπονητής. Ο Στανόγεβιτς έχει πολύ επιθετική φιλοσοφία, προσπάθησε να περάσει έναν σχηματισμό με ιδιαιτερότητες, η ομάδα δεν ανταπεξήλθε, χάθηκε λίγος χρόνος, υπάρχουν κενά και αδυναμίες, αλλά προς Θεού, το καλοκαίρι δεν τελείωσε. Και πέρυσι ο ΠΑΟΚ «έφαγε» τέσσερα σε φιλικό από την Στεάουα και πέρυσι είχε κακή παρουσία σε φιλικό με τον Απόλλωνα Λεμεσού. (Φίλοι θυμήθηκαν ότι και σε περασμένα καλοκαίρια –ακόμη και με Σάντος προπονητή- υπήρχαν μπερδέματα μεταξύ του τι ήθελε ο προπονητής να παίξει και του τι μπορούσε η ομάδα…).

Σαφώς και δεν είμαι σίγουρος για το τι μπορεί να πετύχει ο Στανόγεβιτς, αλλά δεν είναι δυνατόν να απαξιώνεται από τις πρώτες 20 ημέρες του. Εξάλλου όλα τα έχει δει και θα δουλέψει για να τα διορθώσει.

Από εκεί και πέρα. Πρώτος έγραψα για την δυσλειτουργία που παρατηρείται γύρω από το αγωνιστικό με τον Μίχελ και όλους όσους έχουν λόγο στην ομάδα. (Δεν είναι ένας και εδώ είναι το θέμα). Αυτό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα, το έχει αντιμετωπίσει και πάλι ο Σαββίδης που έχει και την βασική ευθύνη να το αντιμετωπίσει. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα… συνεχίσουν να επιμερίζονται οι ευθύνες και έτσι ο καθένας θα έχει πάντα το άλλοθι του… «δεν φταίω εγώ, ο άλλος το έκανε». Την βρήκε και άλλες φορές τη λύση ο μεγαλομέτοχος, θα τη βρει και τώρα. Εξάλλου δεν φαίνεται ότι έχει γίνει κάποιο ανεπανόρθωτο κακό.

Ο ΠΑΟΚ που είχε καλό ρόστερ, έχει ενισχυθεί με τον Μακ και τον Ρέι. Για τον Μακ το ρίσκο της μεταγραφής είναι μηδαμινό, με τον Αργεντινό θα πρέπει να περιμένουμε, γιατί εδώ είχαμε τα αντίθετα φαινόμενα του υπερενθουσιασμού μετά την πρώτη εμφάνιση.

Ο ΠΑΟΚ δεν έχει ανάγκη πολλών μεταγραφών, ψάχνει για ποιοτικό στόπερ και για ένα χαφ διαφορετικό από αυτά που έχει. (Προφανώς και ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να ψάχνει για προσωπικότητες. Όταν η ομάδα ακόμη δυσκολεύεται να αναδείξει αρχηγούς, το πρόβλημα –επιτέλους- έχει γίνει κατανοητό από όλους).

Καμπανάκια λοιπόν έχουν χτυπήσει, όλοι έχουν το «νου» τους και δεν μένει παρά να περιμένουμε τις επόμενες εβδομάδες.

Αρχικά για να δούμε τα επίσημα ματς και στη συνέχεια για να δούμε και τις τελικές επιλογές στο ρόστερ.

Μέχρι τότε ούτε ο εφησυχασμός είναι ιδανικός, (ας εφησυχάζουν όλοι οι άλλοι για τις ομάδες τους εκεί όπου τα πάντα κυλάνε –μια ζωή- τέλεια) ούτε όμως και η καταστροφολογία βοηθάει σε τίποτα…