Δεν χάθηκε και ο κόσμος

Σε αντίθεση με τους συνήθεις μετά Χριστόν προφήτες οφείλω να ομολογήσω ότι είχα (σχεδόν) πειστεί για τη συμφωνία του Θόδωρου Καρυπίδη με τον Νίκο Παπαδόπουλο, διότι βάζοντας τα δεδομένα αυτής της ιστορίας σε μια ζυγαριά αδυνατούσα να βρω αντίβαρο. Υπολογίζοντας τη σφοδρή επιθυμία του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Άρης να συνεργαστεί με δύο συγκεκριμένους ανθρώπους (σ. σ. Μυροφορίδης, Παπαδόπουλος) αλλά και των αποδείξεων που προσκόμισε. Δηλαδή, διετές κλειστό συμβόλαιο με συνολικές απολαβές 270.000 ευρώ και αγωνιστικό προϋπολογισμό περί του 1,5 εκατομμυρίου ευρώ δεν βρίσκεις εύκολα στη… φτωχομάνα Football League.

Η πρόταση του Καρυπίδη ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακή αλλά το «αφεντικό» του Άρη μάλλον παρασύρθηκε από τον έμφυτο ενθουσιασμό του λογαριάζοντας χωρίς τον ξενοδόχο. Δεν υιοθετώ τα περί χρησιμοποίησης του Άρη από τον Νίκο Παπαδόπουλο διότι είναι τουλάχιστον αστείες. Απλά θεωρώ ότι ο «Παπ» επέλεξε να παραμείνει σε γνώριμο εργασιακό περιβάλλον που του πρόσφερε σχεδόν τα ίδια λεφτά και τον μισό αγωνιστικό προϋπολογισμό «εγγυημένο» με το καλημέρα. Συν τοις άλλοις ο ΟΦΗ πρόσφερε τριετές συμβόλαιο, πέραν του ότι στον Άρη η πίεση θα ήταν μεγαλύτερη.

Ο Παπαδόπουλος είναι επαγγελματίας και καθένας από δαύτους λειτουργεί με γνώμονα το προσωπικό συμφέρον και τον περιβόητο… ψυχισμό που ανέφερε κάποτε και ο Γιάννης Ιωαννίδης βάζοντας στην εξίσωση και τον συγκεκριμένο παράγοντα. Κάπως έτσι έκλεισε ένα κεφάλαιο το οποίο (κακώς) άνοιξε πριν καν μπουν οι σφραγίδες και τούτο οφείλεται στην κάψα του Καρυπίδη να αποδείξει ότι έχει αλλάξει τη μεθοδολογία του αλλά και την άρνηση του Παπαδόπουλου να δουλέψει σ’ ένα άγνωστο για τον ίδιο περιβάλλον. Γιατί ο νυν προπονητής του ΟΦΗ έφυγε από τον Άρη το 2004, δηλαδή προ 13 χρόνων. Τι άλλαξε (στον Άρη) σε αυτό το διάστημα; Μόνο το Χαριλάου παραμένει στη θέση του.

Δεν μπορώ να αντιληφθώ τους λόγους του κύματος απογοήτευσης που παρατηρείται στο ευρύ κοινό του Άρη. Υπό την έννοια ότι, σε αυτό το επίπεδο ποδοσφαίρου, δεν είμαι βέβαιος ότι ο προπονητής κάνει τη διαφορά. Κρίνοντας από τη φετινή χρονιά αλλά και τα δεδομένα που κυριαρχούν στην κατηγορία εδώ και πολλά χρόνια, άλλα πράγματα έχουν κυρίαρχο ρόλο.

Ο Καρυπίδης προφανώς υπέστη επικοινωνιακή ήττα αλλά δε χάλασε και ο κόσμος. Σε τελική ανάλυση, το ερχόμενο καλοκαίρι θα φανεί ποιος από τους δύο έκανε λάθος. Ο Καρυπίδης που επέμεινε στην αρχική πρότασή του ή ο Παπαδόπουλος που επέλεξε τον ΟΦΗ; Τώρα η όποια κάθε συζήτηση γίνεται για το… μουχαμπέτι. Άνευ ουσίας. Η κατάληξη αυτής της υπόθεσης μάλλον θα αναγκάσει τον Καρυπίδη και τον Παύλο Μυροφορίδη να λειτουργήσουν με τρόπο τέτοιο ώστε να μην (ξανά)δημοσιοποιηθεί συνάντηση με υποψήφιο προπονητή.

Η τελική επιλογή θα γίνει στην αυριανή(20/6) συνάντηση των δύο ανδρών στην Αθήνα κι έχω την αίσθηση ότι ο Θόδωρος Καρυπίδης περιμένει τις προτάσεις του γενικού διευθυντή της ΠΑΕ διατηρώντας στο δικό του μυαλό την περίπτωση του Νίκου Κωστένογλου. Ο Παύλος Μυροφορίδης σκοπεύει να προτείνει τα ονόματα δύο Ελλήνων προπονητών με σκοπό να τελειώσει αυτό το ζήτημα εντός των επόμενων 2-3 ημερών.