Τρέλα με αυτό το μάτι που γυαλίζει…

Τρέλα με αυτό το μάτι που γυαλίζει…

Τρέλα με αυτό το μάτι που γυαλίζει…

bet365

Ο Δημήτρης Τσορμπατζόγλου γράφει στο blog του για τον... τσαμπουκά των παικτών της Εθνικής μας ομάδας, ένα στοιχείο που μπορεί να κατευθύνει σωστά το σύνολο του Μίκαελ Σκίμπε!
Όποιος έχει εμπεδώσει τι σημαίνει… Ελληνικό ποδόσφαιρο, και ξέρει καλά το επίπεδο του Έλληνα ποδοσφαιριστή, που φυσικά δεν είναι μέσα στα κορυφαία της Ευρώπης, χαίρεται γι’ αυτή την εικόνα της εθνικής που βλέπουμε στα προκριματικά του μουντιάλ, αυτή που είδαμε και χθες στη Βοσνία.
Η Ελλάδα έχει ξαναβρεί τον εαυτό της και επιχειρεί να φθάσει και πάλι τις εμφανίσεις που την οδήγησαν στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αλλά και στην δεκάδα του παγκόσμιου, μέσω της κατάταξης της FIFA. Πολύ δύσκολα θα τα καταφέρει να πλησιάσει εκεί που την άφησε ο Σάντος, αλλά και η συμμετοχή στο μουντιάλ θα είναι επιτυχία.
Έχω ξαναγράψει ότι… δεν μπορώ να βλέπω άνευρους παίκτες και ταυτίζομαι με όσους πωρώνονται μέσα στο γήπεδο. Από την άλλη ξέρω καλά το ταβάνι του Έλληνα ποδοσφαιριστή, ο οποίος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ποιοτικά απέναντι στον Βέλγο, τον Βόσνιο, τον Γάλλο, τον Γερμανό και πολλούς-πολλούς άλλους μέσα στην Ευρώπη. Εμείς τι έχουμε κυρίως;
Πάθος! Ψυχή! Αυταπάρνηση! Άμυνα! Θάρρος! Τσαμπουκά! Πίστη! Ομαδική δουλειά και συνεργασία! (Που και που όλα αυτά μας φέρνουν και λίγη τύχη…).
Με αυτά πορευόμαστε παραδοσιακά και όταν βρούμε έναν προπονητή να μας επιβάλει την πειθαρχία, τότε δεν χάνουμε από κανέναν. Δύσκολα κερδίζουμε, αλλά δεν μας κερδίζει ούτε η Βραζιλία!
Χθες λοιπόν, πώς να μην πωρωθείς βλέποντας αυτό το βλέμμα που είχε στις πιο πολλές περιπτώσεις, ο ηγέτης Σωκράτης Παπασταθόπουλος; Πώς να μην τρελαθείς με την αυταπάρνηση του Μανωλά, την τρέλα του Σταφυλλίδη σε κάθε τάκλιν, το πάθος του Τοροσίδη, τη σιγουριά του Τζιόλη και του Καρνέζη; Και τώρα έρχεται σε αυτούς (και όλους τους άλλους) να δέσει με τον καλύτερο τρόπο, ο ασταμάτητος Ζέκα, για τον οποίο το παράξενο δεν είναι ότι παίζει στην εθνική μας, αλλά το ότι δεν γεννήθηκε Έλληνας…
Κι ενώ θα πήγαινε η εθνική να παίξει σε δύσκολη έδρα, με αντίπαλο που μας... περίμενε πως και πώς, απέναντι στην πολύ ποιοτική Βοσνία που ήθελε μόνο νίκη, ξεκίνησε το ματς και οι δικοί μας μπήκαν λες και έπαιζαν τελικό! Δεν έχασαν μονομαχία! Πήραν την κατοχή, έστω κι αν πολλές φορές δεν υπήρχε πλάνο επίθεσης...
Οκ! Αυτή η εθνική δεν έχει εξτρέμ ή γίνονται λανθασμένες επιλογές με όσους ξεκινούν σε αυτές τις θέσεις εδώ και πολλά ματς, σαφώς και υστερούμε (περισσότερο από άλλα χρόνια) σε ποιότητα και σε βάθος, έχουμε πολλούς –στον πάγκο- που ακόμη δεν έχουν αναδειχθεί και δεν έχουν ωριμάσει ποδοσφαιρικά , κάπως έτσι όμως τονίζεται ακόμη περισσότερο αυτό το πάθος που βγάζουν όλοι οι ποδοσφαιριστές του Σκίμπε στην πορεία για τα γήπεδα της Ρωσίας. Αυτό το οποίο τους οδηγεί σε αήττητη πορεία!
Μαγκιά τους λοιπόν, τους βλέπουμε (όσοι έχουμε αυτογνωσία για το Ελληνικό ποδόσφαιρο) και τους χαιρόμαστε για την αγωνιστικότητά τους και ελπίζουμε του χρόνου να μας χαρίσουν ένα μαγικό καλοκαίρι!
* Ελπίζω αυτό που έχασε ο Μάνταλος να μην φανεί οδυνηρό στην συνέχεια. Όπως ελπίζω το ματς Κύπρος-Ελλάδα (όταν γίνει) να μην πιστέψει κανείς από την ομάδα μας, ότι θα είναι εύκολο.
* Στον ΠΑΟΚ «κατάφεραν» μία υπόθεση που είχε εξ’ αρχής κακή εξέλιξη (δεν αλλάζω θέση για την απομάκρυνση Ίβιτς, σε σχέση με αυτό που έγραψα το περασμένο Σάββατο) να την διαμορφώσουν έτσι ώστε να έχει ακόμη χειρότερη κατάληξη!
Η εικόνα που διαμορφώθηκε όλο αυτό το τελευταίο διάστημα και η αναποτελεσματικότητα να βρεθεί λύση, μείωσαν τον ΠΑΟΚ.
Το λιγότερο που στοίχισε αυτή η υπόθεση είναι 10-15 μέρες καθυστέρησης σε όλα τα άλλα καλοκαιρινά ζητήματα…

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Δημήτρης Τσορμπατζόγλου
Δημήτρης Τσορμπατζόγλου

Πρέπει να ήταν με μία μπάλα στα χέρια (οποιουδήποτε μεγέθους και χρώματος) από τότε που περπάτησε…
Αγαπάει το ποδόσφαιρο, λατρεύει το μπάσκετ το οποίο έπαιξε (όχι με μεγάλη επιτυχία…) γι’ αρκετά χρόνια στον ιστορικό ΒΑΟ, βλέπει βόλεϊ, του αρέσει το χάντμπολ, μπορεί να βλέπει με τις ώρες στίβο, καταδύσεις, ιππασία, σκοποβολή, χόκει επί χόρτου, αλλά και στον πάγο! Παρακολουθεί και πάλη, και άρση βαρών, φυσικά και πινγκ πονγκ και τέννις και … και... και...
Στο γήπεδο πήγε πρώτη φορά το 1983 σε αγώνα ΠΑΟΚ-Απόλλων Αθηνών. Μεγάλη και ωραία εμπειρία. Από το δημοτικό κρατούσε σημειώσεις, στατιστικά, πρόγραμμα αγώνων, είχε αρχείο και έκανε διάφορες αναλύσεις- συγκρίσεις.
Όλα τα άλλα ήρθαν φυσιολογικά…
Από τα 17 του το 1994, ξεκίνησε να ασχολείται με την δημοσιογραφία στην Αθλητική Μακεδονίας Θράκης, όπου τα πρώτα βήματα έγιναν από τις χαμηλές κατηγορίες του μπάσκετ. Φοβερές οι χρονιές που έκανε το ρεπορτάζ και του αγαπημένου του ΒΑΟ, σε Α2 και Α1!
Ακολούθησαν πολλά άλλα Μέσα στην Θεσσαλονίκη και όχι μόνο, εμπειρίες σε εφημερίες, ραδιόφωνα, τηλεόραση, φυσικά και στο διαδικτυο. Τα τελευταία 15 χρόνια είναι πιο κοντά στο ρεπορτάζ του ποδοσφαιρικού ΠΑΟΚ.