Σε πλεονεκτική θέση μετά το καλοκαίρι του '14!

Τρία χρόνια μετά, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην ευχάριστη ποδοσφαιρική θέση να διαθέτει έναν αξιόλογο «κορμό», μια ενδεκάδα ανταγωνιστική και απόλυτα δουλεμένη από τον προπονητή της, ψάχνωντας στο μεταγραφικό παζάρι του καλοκαιριού 4-5 «ενέσεις» ποιότητας, ποδοσφαιριστές που θα αποκτηθούν για να ανεβάσουν τον εσωτερικό ανταγωνισμό, να δώσουν μεγαλύτερο βάθος στο έμψυχο δυναμικό και να μεγαλώσουν τον αριθμό των παικτών που μπορεί να υπολογίζει και να εμπιστεύεται ο Μαρίνος Ουζουνίδης.

Καθημερινά ειδικά στοιχήματα στη Novibet (21+).

Το «τριφύλλι»-αν δεν υπάρχει κάποια παραχώρηση- έχει μία κατά τεκμήριο ανταγωνιστική ενδεκάδα. Βλαχοδήμος στο τέρμα, Χουλτ αριστερό μπακ, Κουλιμπαλί δεξί, Μολέδο και Κουτρουμπής στα στόπερ. Ζέκα και Κουρμπέλης στον άξονα της μεσαίας γραμμής. Βιγιαφάνιες, Εμποκού στα άκρα του κέντρου, Μπεργκ και Κλωναρίδης στην επίθεση ενώ διαθέτει και αξιόπιστες αλλά μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού λύσεις από τον πάγκο όπως οι Λουντ, Μολίνς, Ρέις και οι νεαροί Ευαγγέλου, Στάϊκος, Χατζηγιοβάνης.

Ο Κλωναρίδης εκτός συγκλονιστικού απρόπτου θα παραμείνει, ενώ αρκετά δύσκολη παραμένει η περίπτωση του Πολ Ζοσέ Εμποκού και ο Αφρικανός εξτρέμ θα συνεχίσει να φορά την πράσινη φανέλα μόνο αν η Κιέβο συμφωνήσει σε νέο δανεισμό του. Με τις πιθανότητες να μην είναι υπέρ των «πρασίνων», θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η απόκτηση ενός ενδεκαδάτου εξτρέμ για να καλυφθεί το κενό άμεσα και προς τα τέλη Αυγούστου βλέπουμε.
Από κει και έπειτα, οι «πράσινοι» θα βγουν στην αγορά(αφού πρώτα... ξεφορτωθούν παίκτες όπως οι Ρινάλντι, Μπουμάλ, Π. Βλαχοδήμος, Χουχούμης, Τελάντερ, Βέμερ, Μέστο, Γουακάσο) και ιδανικά θα κινηθούν για έναν στόπερ, ένα αριστερό μπακ, ακόμη ένα εξτρέμ, ένα παίκτη στη μεσαία γραμμή και έναν επιθετικό.

Όλα τα παραπάνω ιδανικά και αφού πρώτα ο Νίκος Λυμπερόπουλος καταφέρει να αδειάσει τον προϋπολογισμό από τα προαναφερθέντα συμβόλαια παικτών που ούτε λίγο ούτε πολύ μαζί με την εφορία βάζουν «μέσα» τον σύλλογο περίπου 5 εκατομμύρια ευρώ(μόνο το συμβόλαιο του Γουακάσο που προβλέπει αύξηση αποδοχών για την δεύτερη χρονιά,, είναι μαζί με την εφορία κοντά στο εκατομμύριο), ένα ποσό αστρονομικό για τα οικονομικά δεδομένα του συλλόγου και την μηδαμινή προσφορά πάνω στο χορτάρι των συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών!

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, βρίσκεται στην ίδια ποδοσφαιρική αφετηρία που βρέθηκε το καλοκαίρι του 2014. Με έναν προπονητή «δουλευταρά» που ήξερε το ρόστερ και τις ανάγκες του και μία ενδεκάδα που με ποιοτικές κινήσεις θα ανέβαινε επίπεδο την νέα χρόνια.

Τότε με Αναστασίου στον πάγκο και τον Νταμπίζα τεχνικό διευθυντή, το «τριφύλλι» είχε: Καπίνο, Νάνο, Σίλντενφελντ, Τριανταφυλλόπουλο Κουτρουμπή, Πράνιτς, Αμπέντ, Ζέκα, Καρέλη, Μπεργκ και Μέντες. Ο Καπίνο πωλήθηκε στην Μάιντς και τον αντικατέστησε ο Στιλ ενώ ο Αμπέντ επέστρεψε στην Νιούκαστλ. Παρέμεινε ο «Σίφο» μετά από σίριαλ αλλά δεν αποκτήθηκε έτερος στόπερ, όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός.

Εκείνο το καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός αν έκανε στοχευμένες και πετυχημένες κινήσεις στις θέσεις που πονούσε(δεξί μπακ, μεσαία γραμμή και στόπερ), θα είχε ανέβει σημαντικά επίπεδο. Δεν τα κατάφερε και το... πλήρωσε ακριβά με τον αποκλεισμό από την Σταντάρ Λιέγης. Αυτό συνέβη για τρεις λόγους:

1)«Έσπασε» η εξαιρετική συνεργασία Αναστασίου-Νταμπίζα με ευθύνη του Γιάννη Αλαφούζου. Ο προπονητής απέκτησε υπερεξουσίες και το πλάνο πήγε... περίπατο με τα γνωστά αποτελέσματα και την φυγή του «Ντάμπι».

2)Οι επιλογές που έγιναν δεν «βγήκαν». Ούτε ο Μπούρμπος στο δεξί άκρο της άμυνας, ούτε ο Μπούι ως «αντί-Αμπέντ», ούτε ο νεαρός Μπερίσα έδωσε λύσεις στην επίθεση. Δεν καλύφθηκε ποτέ το κενό στο κέντρο της άμυνας.

3)Το διαθέσιμο μπάτζετ που είχαν στην διάθεση τους οι Νταμπίζας και Αναστασίου δεν ήταν ικανό για να φέρει πάνω από 30-40% επιτυχία στις μεταγραφικές κινήσεις. Ο Παναθηναϊκός ήταν αναγκασμένος να ψάξει για «λαχεία» και όταν έχεις αυτή την λογική, συνήθως «βγαίνουν» επιτυχημένες οι 3 στις 10 μεταγραφές. «Θαύματα» όπως το καλοκαίρι του 2013 δεν γίνονται κάθε μέρα στο ποδόσφαιρο, εκτός και αν διαθέτεις ένα μεταγραφικό δίκτυο «πυρηνικό» σε όλο τον κόσμο με τμήμα σκάουτινγκ που «μετράει», κάτι που ούτε κατά φαντασία δεν διαθέτει ο σύλλογος εξαιτίας του περιορισμένου μπάτζετ.

Έχοντας ξανά ένα πολύ μικρό «πορτοφόλι», ο Παναθηναϊκός θα ψάξει να κάνει και πάλι ότι δεν έκανε εκείνο το καλοκαίρι. Να εκμεταλλευθεί τους αξιόλογους 11-14 παίκτες του ρόστερ, να βάλει ποιότητα και αξιόπιστες εναλλακτικές και να γίνει καλύτερος από τις επιλογές του. Αυτή είναι η... ευλογία του να διαθέτεις έναν κανονικό προπονητή, που ήρθε, δούλεψε και βελτίωσε ότι βρήκε. Δεν ζήτησε να «ξηλωθεί» το σύμπαν!

Για να καταλάβετε την διαφορά και το γιατί βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση το «τριφύλλι» σε σχέση με τα δύο προηγούμενα καλοκαίρια, εκείνο του 2015, ο Παναθηναϊκός ήταν αναγκασμένος να προχωρήσει σε 9 μεταγραφές!Σάντσεθ, Εσιέν, Αμπέντ, Τελάντερ, Λουντ, Γιαννακόπουλος, Βέμερ, Ευαγγέλου, Καλτσάς.

Το επόμενο καλοκαίρι και ενώ ο Στραματσόνι είχε αλλάξει την μισή ομάδα τον Γενάρη, ο σύλλογος έκανε ούτε λίγο, ούτε πολύ 10 μεταγραφικές κινήσεις, στην συντριπτική τους πλειοψηφία βασικοί!Χουλτ, Κουλιμπαλί, Γουακάσο, Λεντέσμα, Ιμπάρμπο, Εμποκού, Ρέις, Ιβανόφ, Ρινάλντι, Σάμπα, συνέθεσαν μία εντελώς καινούρια ομάδα που θα έπρεπε να δουλευτεί σε έναν μήνα για να παίξει την... μισή χρονιά στα προκριματικά του Europa League.

Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην πιο εύκολη θέση, σε εκείνη του καλοκαιριού του 2014', διαθέτει όπως και τότε ποδοσφαιρική λογική και πλάνο, αλλά δεν έχει ότι είχε τα επόμενα δύο καλοκαίρια. Την δυνατότητα να επενδύσει σε πιο σίγουρες και «ακριβές» λύσεις. Κι αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο «τροχοπέδη» στην προσπάθεια για βελτίωση. Οι τεχνικοί διευθυντές δεν είναι «μάγοι» και τα οικονομικά δεδομένα θα πρέπει πάντα να τα βάζουμε σε πρώτο πλάνο όταν κρίνουμε επιλογές...